เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๔ กันยายน ๒๕๖๘

[พิชวัฒน์]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๔ กันยายน ๒๕๖๘

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ ปกติแล้วกระผม/อาตมภาพจะได้รับฎีกานิมนต์ไปร่วมงานประจำปีหลวงปู่หลิว ปณฺณโก วัดไร่แตงทอง ที่จังหวัดนครปฐม แต่ด้วยความที่วันนี้ต้องเป็นคณะกรรมการในการตรวจยกบ้านคลองมะขวิด หมู่ที่ ๑ ตำบลท่าคา อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม ขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบประจำปี ๒๕๖๘ ส่วนตอนบ่ายนั้นก็มีการประชุมคณะกรรมการเผยแผ่พระพุทธศาสนาแห่งชาติ ที่วัดประยุรวงศาวาส วรวิหาร

แต่ด้วยความที่ว่าทั้งสองงานนั้น ถ้าไม่มีกระผม/อาตมภาพก็ไม่เกิดความเสียหายอะไร แต่ถ้าหากว่างานประเมินเพื่อยกหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ ซึ่งกระผม/อาตมภาพเป็นกรรมการหลักในการให้คะแนน ขาดกระผม/อาตมภาพไปอาจจะเกิดความเสียหายขึ้นได้ จึงต้องให้ความสำคัญด้วยการเดินทางไปยังบ้านคลองมะขวิดแทน

เมื่อไปถึงวัดเทพประสิทธิ์คณาวาส เจอท่านพระครูประภัศร์วรพินิจ เจ้าอาวาสวัดเทพประสิทธิ์คณาวาส รองเจ้าคณะจังหวัดสมุทรสงคราม ปรากฏว่าท่านให้ลูกศิษย์ขี่มอเตอร์ไซค์นำรถวิ่งไปยังสถานที่ตรวจประเมิน ก็คือที่ทำการผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ ๑ ซึ่งเป็นบ้านของท่านผู้ใหญ่สมชาติ ปานเพ็ชร ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ ๑ ตำบลท่าคาแห่งนี้

กระผม/อาตมภาพจึงออกอาการงงเป็นอันมาก เนื่องเพราะว่าตรวจยกหมู่บ้านศีล ๕ ต้นแบบมามากต่อมากด้วยกัน ยังไม่เคยเจอที่ไหนมาจัดในบ้านของผู้ใหญ่บ้าน อย่างดีที่สุดก็จัดที่หน่วย อบต. หรือว่าสำนักงานเทศบาลตำบล แต่ว่าที่นี่ผู้ใหญ่บ้านท่านแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า บ้านคลองมะขวิดแห่งนี้เป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ จริง ๆ เนื่องเพราะว่าท่านเองก็เป็นบุคคลต้นแบบในการใช้ศีล ๕ ในการดำเนินชีวิต

เมื่อเข้าไปดูนิทรรศการต่าง ๆ ที่ท่านจัดเอาไว้ริมลำประโดง ซึ่งก็คือที่ดินในการปลูกผลไม้ของท่าน แล้วก็เอาบนสันลำประโดงนั่นแหละ กางเต็นท์เข้าแล้วจัดนิทรรศการ โดยเฉพาะข้างบ้านของท่านนั้นเป็นโรงงานผลิตน้ำตาลโตนด ซึ่งถ้าหากว่าเป็นภาษาชาวบ้านทั่วไปก็คือ "น้ำตาลปีบ" แต่ว่าของที่นี่ท่านกวนกันเอง โดยรับเอาน้ำตาลจากชาวบ้านในหมู่ที่ ๑ และหมู่อื่น ๆ ที่เข้าร่วมโครงการ ผลิตเป็นงานสัมมาชีพของตนเอง

แล้วยังมีผลิตภัณฑ์กะลา ซึ่งทำเป็นวัตถุต่าง ๆ สำหรับใช้งานทั่วไป กระผม/อาตมภาพเห็นเขาทำเป็นขันข้าวสำหรับตักบาตร ยังรู้สึกชอบใจและซื้อมาใบหนึ่ง ซึ่งเป็นกะลาที่ใบใหญ่มากทีเดียว

[เถรี]

อีกส่วนหนึ่งที่สวยงามและน่าดูน่าชม ก็คือเครื่องใช้ไม้สอยต่าง ๆ ที่สานขึ้นมาจากก้านทางมะพร้าว โดยปกติแล้ว ถ้าเป็นชาวบ้านทั่วไป อย่างเก่งก็เอาก้านทางมะพร้าวมาทำเป็นไม้กวาด แต่ว่าที่นี่มาสานเป็นข้าวของเครื่องใช้ ไม่ว่าจะเป็นพาน เป็นกระเป๋า เป็นตะลุ่ม แม้กระทั่งเป็นชุดเชี่ยนหมากก็มี ทำได้สวยงาม น่าดูน่าชมเป็นอย่างยิ่งทีเดียว

เมื่อชมนิทรรศการต่าง ๆ และตั้งใจแล้วว่าถึงเวลาจะให้คะแนนอย่างไร กระผม/อาตมภาพก็เดินทางกลับไปที่วัดเทพประสิทธิ์คณาวาส ซึ่งถ้าหากว่าสามารถเดินทะลุหลังบ้านผู้ใหญ่บ้านไป ก็ห่างกันไม่เท่าไรเอง แต่ด้วยความที่ต้องไปตามทางรถยนต์ จึงห่างเกือบ ๒ กิโลเมตร กลับไปฉันภัตตาหารเพลที่นั่น แล้วก็เห็นความสามัคคีกลมเกลียว ของบรรดาพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์ จังหวัดสมุทรสงคราม ซึ่งมีผู้ที่กระผม/อาตมภาพคุ้นเคยอยู่เป็นจำนวนมาก

ตั้งแต่พระเดชพระคุณพระราชสมุทรวชิรโสภณ, ดร. (โสภณ ธมฺมโสภโณ) เพื่อนร่วมรุ่นปริญญาเอก เจ้าอาวาสวัดเพชรสมุทร วรวิหาร (วัดบ้านแหลม) ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๑๕

พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวชิราจารย์ วิ. (สุรศักดิ์ อติสกฺโข ป.ธ. ๕) หรือหลวงพ่อเจ้าคุณสุรศักดิ์ เจ้าอาวาสวัดประดู่ (พระอารามหลวง) เจ้าคณะจังหวัดสมุทรสงคราม

หลวงพ่อแดง - พระเดชพระคุณพระเมธีวัชรประชาทร (ประยูร นนฺทิโย), ผศ., ดร. เจ้าอาวาสวัดอินทาราม ที่ปรึกษาเจ้าคณะภาค ๑๕ เหล่านี้เป็นต้น เจอหน้าก็กราบไหว้ทักทายกันตามอาวุโสภัณเต แล้วฉันเพลร่วมกัน

ข้าวปลาอาหารที่นี่สมบูรณ์มาก โดยเฉพาะหอยหลอดผัดฉ่า ซึ่งจะหากินที่อื่นยากเป็นพิเศษ แต่ว่าที่นี่ ทางด้านคณะสงฆ์จังหวัดสมุทรสงครามสามัคคีกลมเกลียวกัน คนโน้นหาข้าวมา คนนี้หากับข้าวมา คนนั้นหาน้ำมา เหล่านี้เป็นต้น เมื่อออกกันแค่คนละอย่างเดียว ก็เลยกลายเป็นว่าข้าวปลาอาหารเต็มโต๊ะไปหมด มีกระทั่งหมูหันที่มาย่างให้ดูต่อหน้าต่อตาด้วย..!

[เถรี]

ครั้นอิ่มแล้ว พวกเราก็เข้าไปกราบสักการะพระประธานในอุโบสถ เจริญพระพุทธมนต์ถวายแล้ว ถ่ายรูปหมู่ร่วมกัน จากนั้นทางวัดก็ได้นิมนต์พวกเราลงเรือ เพื่อเดินทางตามคลองมะขวิด ไปขึ้นที่บ้านของท่านผู้ใหญ่สมชาติ ตอนแรกกระผม/อาตมภาพก็คิดว่าเป็นเรือหางยาว แต่ปรากฏว่าเป็นเรือพาย ดังนั้น..จึงใช้เวลาเดินทางอยู่เกือบ ๒๐ นาที มาขึ้นที่ท่าเรือข้างบ้านผู้ใหญ่สมชาติ แล้วก็เดินตรวจนิทรรศการร่วมกัน

หลังจากที่ตรวจนิทรรศการเสร็จเรียบร้อย ก็มีการปล่อยปลาลงในคลองมะขวิด ต่อด้วยการแสดงทางวัฒนธรรมของเด็ก ๆ ที่เรียกเสียงปรบมือดังสนั่นหวั่นไหว เพราะว่าเด็กมาร้องเพลง "เจื้อยแจ้วแว่วเสียงสําเนียงขับร้อง ฯลฯ" ที่กล่าวถึงอัมพวาของศรคีรี ศรีประจวบ แม้ว่าจะเสียงหลงผิดคีย์ไปบ้าง แต่ด้วยความที่ร้องสด จึงทำให้ได้รับรางวัลไปอักโขทีเดียว..!

ต่อด้วยการแสดงการกวนน้ำตาล ก็คือวิถีชีวิตของคนอัมพวา จังหวัดสมุทรสาครแห่งนี้ แล้วเด็ก ๆ ของโรงเรียนบ้านคลองมะขวิด ก็มาทำการสวดมนต์หมู่ทำนองสรภัญญะให้ฟัง จากนั้นพวกเราจึงได้เข้าเริ่มพิธีการตรวจประเมิน

ส่วนที่น่าทึ่งอีกประการหนึ่งก็คือ ไปมา ๒๐ กว่าจังหวัดของปีนี้ เพิ่งจะมีจังหวัดสมุทรสงคราม ที่ท่านผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดสมุทรสงครามมาร่วมงานด้วยตนเอง และท่านผู้กำกับสถานีตำรวจภูธรอัมพวาก็มาร่วมงานด้วย ในสถานที่อื่น ๆ นั้น ให้รองผู้กำกับมาบ้าง ให้รองผู้บังคับการมาบ้าง มีที่แห่งหนึ่งถึงขนาดเป็นสารวัตรยศร้อยตำรวจเอกเท่านั้นที่มาแทน พวกเรายังรู้สึกว่าผู้กำกับสถานีตำรวจภูธรแห่งนั้น ท่านน่าจะไม่สบายใจ ตรงที่ว่าถ้าต้องสมาทานศีลข้อที่ ๕ ท่านอาจจะไม่อยากจะรับศีลข้อนั้น ก็เลยให้ลูกน้องมาแทนกัน และแทนเป็นทอด ๆ จนกระทั่งหาใครไม่ได้ ต้องเอาสารวัตรสอบสวนมาแทน..!

กระผม/อาตมภาพขอชื่นชมไว้ ณ ที่นี้ว่า อันดับแรกเลย บ้านคลองมะขวิดแห่งนี้ ผู้ใหญ่บ้านกล้าให้ตรวจประเมินภายในบ้านตัวเอง แสดงออกถึงความเป็นผู้นำที่รักษาศีล ๕ อย่างชัดเจน

ประการที่ ๒ ท่านผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดสมุทรสงคราม มาร่วมงานด้วยตัวเองตั้งแต่ต้นจนจบ

ประการที่ ๓ ท่านรองผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรสงคราม ทำหน้าที่แทนผู้ว่าราชการจังหวัด คือ นายรนัสถ์ชัย พุ่มเจริญ ท่านเป็นผู้อาราธนาศีล ๕ ด้วยตนเอง

[เถรี]

หลายสิ่งหลายอย่างที่รวมกันนี้ ถ้าหากว่าบ้านคลองมะขวิดแห่งนี้ได้รับคะแนนสูง จนกระทั่งเป็นที่ ๑ ของภาค หรืออาจจะเข้าไปถึงระดับหนได้ กระผม/อาตมภาพก็จะไม่แปลกใจเลย

พวกเราดำเนินการตรวจประเมินแบบถ้อยทีถ้อยอาศัย ฟังทั้งความเห็นของพระเถระเจ้าของพื้นที่ ฟังทั้งความเห็นของหัวหน้าส่วนราชการ และองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น แล้วก็รู้สึกดีใจ โดยเฉพาะท่านผู้ใหญ่สมชาติ บอกอย่างชัดเจนว่า ก่อนหน้านี้ก็หนักใจมาก เพราะว่าพื้นที่บ้านคลองมะขวิด มียาเสพติดเข้ามาค่อนข้างมาก แต่เมื่อดำเนินการในลักษณะพลังบวร เอาศีล ๕ เป็นหลัก ถือว่าผู้เสพคือผู้ป่วย ช่วยกันปรับปรุง ช่วยกันแก้ไข ช่วยกันรักษา จนกระทั่งในปัจจุบันนี้หาผู้ที่ติดยาเสพติดไม่ได้แล้ว ทุกคนมีอาชีพเป็นหลักเป็นฐานกันหมด

จึงทำให้รู้สึกดีใจแทนชาวบ้านคลองมะขวิด ที่มีผู้นำซึ่งใส่ใจมาก ท่านกำนันยังบอกว่า ผู้ใหญ่สมชาติท่านเป็นหน้าเป็นตาแก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เป็นผู้ใหญ่บ้านตัวอย่างที่สามารถนำลูกบ้านได้ทุกเรื่อง ทำให้กำนันไม่มีอะไรต้องหนักใจเลย แถมมีอะไรที่ต้องทำ ก็ยังฝากท่านผู้ใหญ่ทำได้ทุกเรื่องอีกเช่นกัน

หลังจากที่ปิดการประเมินแล้ว กระผม/อาตมภาพเลือกเดินทางกลับมาอีกเส้นหนึ่ง เพราะว่าขามาทางด้านถนนพระราม ๒ นั้น พอหลัง ๔ โมงเย็น ก็อาจจะเกิดอาการรถติดสาหัสสากรรจ์ จึงรีบมาออกทางแยกบางแพ ตรงเข้านครปฐม ตั้งใจจะขึ้นทางด่วนพิเศษสาย M ๘๑ เพื่อไปลงบางใหญ่กลับสู่ที่พัก ระหว่างทางจึงได้ทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนเอาไว้ก่อน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)