เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๘

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๘

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๑๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปยังวัดหนองหญ้าปล้อง หมู่ที่ ๘ ตำบลจระเข้เผือก อำเภอด่านมะขามเตี้ย จังหวัดกาญจนบุรีตั้งแต่เช้ามืด เพื่อร่วมงานประชุมพระสังฆาธิการในเขตปกครองจังหวัดกาญจนบุรี ระดับเจ้าอาวาส รองเจ้าอาวาส ผู้ช่วยเจ้าอาวาส เจ้าสำนักสงฆ์ และประธานที่พักสงฆ์ ตามมติมหาเถรสมาคม ประจำปี ๒๕๖๘ ซึ่งรวมทั้งหมดแล้ว ๗๐๐ กว่า เกือบ ๘๐๐ แห่ง

เมื่อไปถึง ทางเจ้าภาพก็คือหลวงพ่อโนรี (พระครูปิยกาญจนธรรม) เจ้าอาวาสวัดหนองหญ้าปล้อง รองเจ้าคณะอำเภอด่านมะขามเตี้ย ได้จัดสำรับกับข้าว ถวายภัตตาหารเช้าอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง เมื่อลงทะเบียนและร่วมฉันเช้าแล้ว กระผม/อาตมภาพก็รับการทักทายจากบรรดาเจ้าคณะพระสังฆาธิการต่าง ๆ อย่างชนิดที่รับไหว้กันไม่หวาดไม่ไหว เนื่องเพราะว่าถ้าเป็นในคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรีแล้ว แทบจะไม่มีใครที่ไม่รู้จักกระผม/อาตมภาพเลย

พอได้เวลา พระเดชพระคุณพระราชวชิรโมลี (สมชาย พุทฺธญาโณ ป.ธ. ๗) รักษาการเจ้าคณะภาค ๑๔ ก็เดินทางมาถึง จึงได้นั่งคุยกันถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในคณะสงฆ์ระยะนี้ จนกระทั่งนายอธิสรรค์ อินทร์ตรา ผู้ว่าราชการจังหวัดกาญจนบุรีและคณะมาถึง พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชวชิรโมลีจึงได้ทำพิธีเปิด ให้โอวาทแก่บรรดาพระสังฆาธิการผู้เข้าประชุมทั้งหมด ต่อด้วยนายอธิสรรค์ อินทร์ตรา กล่าวถึงความร่วมมือของทางส่วนราชการและองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ที่จะมีต่อวัดวาอารามต่าง ๆ ซึ่งท่านจะถือเป็นนโยบายที่ต้องปฏิบัติเลย

หลังจากนั้นแล้ว นายภาณุพงศ์ คงเชื้อจีน ผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดกาญจนบุรี ก็ได้กล่าวถึงภาระหน้าที่ของสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ และสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งท่านมาเน้นตรงที่บรรดาเจ้าคณะพระสังฆาธิการทั้งหลาย ต้องทำบัญชีให้ละเอียด แยกแยะบัญชีเงินส่วนตัว และบัญชีเงินวัดออกจากกันให้เด็ดขาด

ถ้าหากว่าฝากธนาคาร ก็ต้องฝากธนาคารในจังหวัดที่ตนเองอยู่เท่านั้น จะไปฝากที่จังหวัดอื่นไม่ได้ ซึ่งตรงนี้กระผม/อาตมภาพเองเห็นว่า ไม่ใช่ฝากในจังหวัดที่ตนเองอยู่ แค่ฝากในอำเภอที่ตนเองอยู่ บางท่านก็ขี้เกียจเปิดบัญชีเสียแล้ว..!

[เถรี]

ท่านผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดกาญจนบุรีลากยาวไปจนเพล เมื่อจบการบรรยาย พวกเราก็ออกไปฉันภัตตาหารเพล ซึ่งหลวงพ่อโนรีนั้น นอกจากลงทุนลงแรงด้วยตนเองแล้ว ยังดึงเอาพรรคพวกเพื่อนฝูง อย่างเช่นหลวงพ่อเวียน (พระครูอดุลประชารักษ์) เจ้าคณะตำบลกระตีบ เจ้าอาวาสวัดเจริญราษฎร์บำรุง หรือ วัดหนองพงนก หลวงพ่อพระครูวิโรจน์ (พระครูไพโรจน์ภัทรคุณ) เจ้าคณะตำบลดอนข่อย เจ้าอาวาสวัดสระพัง มาร่วมเลี้ยงภัตตาหารเพลด้วย

แต่ด้วยเหตุที่ว่าหลวงพ่อพระครูไพโรจน์ภัทรคุณ วัดสระพังนั้น ระยะหลังท่านสุขภาพชำรุด จึงทำให้ไม่สามารถจะเดินทางมาด้วยตัวเอง ได้แต่ส่งคณะศิษย์ทั้งหลายมา ซึ่งเมื่อทุกคนเห็นกระผม/อาตมภาพก็เข้ามากราบขอพรกันใหญ่ กระผม/อาตมภาพถามถึงสุขภาพของหลวงพ่อพระครูวิโรจน์เรียบร้อยแล้ว ก็ให้ทุกคนไปปฏิบัติหน้าที่ของตนเอง

ในการฉันภัตตาหารนั้น กระผม/อาตมภาพเห็นแล้วอิจฉาเป็นอย่างยิ่ง เพราะว่าไม่ว่าหลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัด หลวงพ่อรองเจ้าคณะจังหวัด หรือหลวงพ่อเจ้าคณะอำเภอ ทุกคนสามารถฉันน้ำมะพร้าวอ่อนได้อย่างเอร็ดอร่อยมาก แต่กระผม/อาตมภาพแค่มองก็ไข้จับแล้ว เนื่องเพราะว่าน้ำมะพร้าวนั้นเป็นสิ่งที่เย็นโดยธรรมชาติ พูดง่าย ๆ ว่าถ้าอยากให้มาลาเรียกำเริบก็จงฉันเข้าไปเถิด..!

หลังเพลมา พวกเรานัดกันตอนเวลาเที่ยงครึ่ง ทยอยกันให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชวิสุทธาภรณ์ (ทองดำ อิฏฺฐาสโภ ป.ธ. ๖) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี วัดพระแท่นดงรัง วรวิหาร

หลวงพ่อพระโสภณกาญจนาภรณ์ (ทอมสันต์ จนฺทสุวณฺโณ ป.ธ. ๔) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี วัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง)

พระมหาวิสูตร วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙ รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี วัดเทวสังฆาราม (พระอารามหลวง)

และกระผม/อาตมภาพ พระครูวิลาศกาญจนธรรม ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี วัดท่าขนุน ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนขึ้นบรรยายถวายความรู้ให้กับเจ้าอาวาส รองเจ้าอาวาส ผู้ช่วยเจ้าอาวาส เจ้าสำนักสงฆ์ และประธานที่พักสงฆ์ทั้งหลาย โดยเฉพาะปัญหาที่เกี่ยวเนื่องกับ "สีกากอล์ฟ" ในปัจจุบันนี้

[เถรี]

กระผม/อาตมภาพ "ฟันธง" ว่าปัญหานี้เริ่มจากความโลภ เนื่องเพราะว่าสีกาท่านนี้ทำตัวเป็นผู้ใจบุญ "ขาใหญ่" ถึงเวลาก็โอนเงินทำบุญให้เป็นหมื่น เป็นแสน ในเมื่อเป็นไปในลักษณะอย่างนี้ บรรดาเจ้าคณะพระสังฆาธิการของเราส่วนหนึ่ง ก็หวังที่จะให้มีลูกศิษย์ "ขาใหญ่" มาอุปถัมภ์ค้ำจุนวัดวาอารามของตนเอง ก็ต้องคอยเอาอกเอาใจเขา เท่ากับว่าเปิดประตูรับโจรเข้าบ้านด้วยความเต็มอกเต็มใจ..!

เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งมีแผนการแฝงมาด้วย ไปเปิดประตูรับเขาแบบนั้น เขาก็สามารถดำเนินการต่าง ๆ ต่อไปได้ โดยเฉพาะเป้าหมายนั้น ส่วนมากจะเป็นเปรียญธรรม ๙ ประโยค ซึ่งผู้ที่จบเปรียญธรรม ๙ ประโยค ก็มักจะบวชตั้งแต่สามเณร ย่อมไม่เคยที่จะพบกับจริตมารยาผู้หญิงมาก่อน จึงเสียท่าเขาได้ง่ายมาก..!

ดังนั้น..ขอให้เพื่อนพระสังฆาธิการทั้งหลาย จงระมัดระวังตรงนี้ให้หนัก ใครที่อยู่ในลักษณะประจบคฤหัสถ์เพื่อหวังลาภผล ก็ขอให้เลิกประพฤติเสียเถิด ที่ขึ้นต้นด้วย "คุณพ่อครับ คุณแม่ขา" เหล่านั้น..ขอเสียที เพราะว่าการรักษาศรัทธาญาติโยม กับการประจบคฤหัสถ์นั้น มีเส้นบาง ๆ อยู่นิดเดียว..!

เราไม่รักษาศรัทธาญาติโยมก็ต้องอาบัติ เราประจบคฤหัสถ์ก็ยิ่งต้องอาบัติหนักเข้าไปอีก..! เป็นอันว่าถ้าไม่ระมัดระวังก็โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง แล้วเราเป็นผู้เปิดประตูรับโจรเข้าบ้านก็ไม่ต้องไปโทษใคร ได้แต่ก้มหน้ารับกรรมไป

เมื่อเสร็จจากการบรรยายของกระผม/อาตมภาพแล้ว ท่านเจ้าคุณวีรพล - พระสุธีวชิรปฏิภาณ (วีรพล วีรญาโณ) เลขานุการเจ้าคณะใหญ่หนเหนือ เลขานุการหน่วยอบรมประชาชนกลาง ก็กล่าวถึงบทบาทหน้าที่ของพระสังฆาธิการ ในการบริหารจัดการหน่วยอบรมประชาชนประจำตำบล ท่านเจ้าคุณกล่าวแบบคนรู้ลึก รู้จริง ทำงานด้วยตนเองจริง ๆ เปิดโอกาสให้ซักถามได้ในทุกรูปแบบ แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า ท่านน่าจะบรรยายได้ชัดเจนจนเกินไป ก็เลยไม่มีใครตั้งคำถาม..!

[เถรี]

เมื่อจบจากการบรรยายของท่านเจ้าคุณแล้ว พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ท่านก็มาสรุปการบรรยายตั้งแต่ช่วงเช้าจนเย็นนี้ แล้วกล่าวปิดการประชุม แต่ไม่ใช่ปล่อยกลับวัดเลย เนื่องเพราะว่ามีการเจริญพระพุทธมนต์และเจริญจิตภาวนา เพื่อที่จะถวายเป็นพระราชกุศล แด่พระบาทสมเด็จพระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ผู้ทรงคุณอันประเสริฐ กระผม/อาตมภาพเลยอาศัยตอนที่เจริญจิตภาวนา ทำการฟื้นแรงของตนเอง ไม่เช่นนั้นดูท่าจะไข้จับในระยะเวลาอีกไม่นาน..!

เมื่อทำการแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลและกราบพระกันแล้ว พวกเราก็แยกย้ายกันไป แต่ว่ากระผม/อาตมภาพนั้นน่าจะอยู่ในลักษณะ "ผีซ้ำด้ำพลอย" ออกมาถึงปากทางบ้านลำทหารเท่านั้น รถยนต์อยู่ ๆ ก็หมดกำลังเอาเฉย ๆ ยังดีที่บรรดาเทวดารักษารถช่วยกันเข็นจนขึ้นถนนใหญ่ไปจอดข้างทางได้ เมื่อจอดเสร็จสรรพเรียบร้อย พยายามตรวจเช็คทุกอย่างแล้ว ไฟที่บ่งบอกว่ารถเสียก็ไม่มีขึ้นแม้แต่ดวงเดียว..! ขณะเดียวกัน รถก็ยังสามารถที่จะถอยหลังได้ แต่ว่าขึ้นหน้าไม่ได้ จึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องโทรหาศูนย์ฯ ขอให้เอารถสไลด์มารับ

กระผม/อาตมภาพความจริงจะอยู่รอจนรถสไลด์มารับแล้วค่อยกลับวัด แต่ว่าน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) รับอาสาอยู่รอรถสไลด์ ให้กระผม/อาตมภาพอาศัยรถของพระครูบ่าว (พระครูกาญจนปริยัติคุณ) เจ้าอาวาสวัดราษฎร์ประชุมชนาราม (วัดท่ามะขาม) นำกระผม/อาตมภาพกลับสู่ที่พักก่อน ถ้าหากว่ารถสไลด์มาเอารถขึ้นเรียบร้อย ก็จะไปส่งให้ขนของลงที่วัดราษฎร์ประชุมชนาราม จากนั้นค่อยนำเข้าศูนย์ฯ

คาดว่าครั้งนี้น่าจะจ่ายค่าซ่อมกันบานตะไท เนื่องเพราะมั่นใจว่าเสียหายที่ระบบเกียร์ ที่ปัจจุบันนี้มีการกำหนดอายุการใช้งานมาด้วย เนื่องเพราะว่าต้องการที่จะขายอะไหล่ หรือไม่ก็ต้องการที่จะขายรถคันใหม่ และรถคันนี้ก็ใช้งานมาถึง ๑๐ ปีแล้ว ถ้าอยู่ ๆ มีเสียหายขึ้นมาก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ นี่ขนาดนำเข้าศูนย์ฯ เช็คระยะทุกครั้งตามที่ศูนย์ฯ นัด ยังอุตส่าห์มีปัญหาจนได้..!

กระผม/อาตมภาพจึงได้ติดต่อลูกศิษย์ว่า "ขอยืมรถใช้ชั่วคราวในระหว่างที่ซ่อมรถนี้ เนื่องเพราะว่ายังมีงานต่อเนื่องกันอีกหลายวัน" แล้วก็มาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน ซึ่งวันนี้น่าจะมาช้าอยู่สักหน่อย หวังว่าท่านทั้งหลายที่รออยู่ จะไม่บ่นหาเสียก่อน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๑๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)