เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๙ ตุลาคม ๒๕๖๗

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๑๙ ตุลาคม ๒๕๖๗

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๑๙ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ บรรยากาศของอำเภอทองผาภูมิช่วงปลายฝนต้นหนาวเช่นนี้งดงามมาก หมู่พระสงฆ์เดินบิณฑบาตท่ามกลางสายหมอก พุทธศาสนิกชนน้อมใส่บาตร ท่ามกลางหมอกขาวตลบอบอวล หาดูได้ยากมาก

เนื่องเพราะว่าบรรยากาศในลักษณะอย่างนี้นั้นจำกัดด้วยเวลาและสถานที่ ตื่นสายเกินไปก็ไม่ได้เห็น อยู่ผิดที่ผิดทาง อากาศไม่อำนวยให้ก็ไม่ได้เห็น แต่ว่าที่ทองผาภูมินี้ไม่ต้องดิ้นรนไขว่คว้าก็มีมาเอง นักท่องเที่ยวท่านหนึ่งถึงกับออกปากว่า "มาแล้วคุ้มค่าจริง ๆ..!"

เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันเสาร์ จึงมีโครงการ "วันเสาร์ใส่บาตรตลาดริมแคว ยลวิถีเมืองท่าขนุน" และเป็นสัปดาห์ที่ทางคณะกรรมการชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุน และคณะกรรมการบริหารตลาดริมแควเมืองท่าขนุน คัดเลือกไว้ว่าในแต่ละเดือน จะให้เสาร์อาทิตย์ไหนมีการแสดงของเด็ก ๆ เพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยว และของเดือนตุลาคม ๒๕๖๗ นี้ก็คือ วันเสาร์ที่ ๑๙ และวันอาทิตย์ที่ ๒๐ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ นี้เอง

บรรดาเด็ก ๆ แต่งตัวสวยงามรอ "หลวงตา" ของเขาอยู่แล้ว กระผม/อาตมภาพและเพื่อนพระภิกษุสงฆ์ทั้งหลายเมื่อนั่งลง พระอาทิตย์ก็รู้เห็นเป็นใจ ส่องแสงทะลุทะเลหมอกส่องมา งดงามสุด ๆ พูดง่าย ๆ ว่าไม่ต้องไปดิ้นรนหาแสง ก็มีแสงส่องให้เอง..!

เมื่อให้ศีลเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็มอบรางวัลให้กับคุณครู ซึ่งนำเด็กนักเรียนมาแสดง เนื่องเพราะว่าเมื่อกระผม/อาตมภาพรับบิณฑบาตจากประชาชนในชุมชนและนักท่องเที่ยวแล้ว ก็จะเดินเลยไปขึ้นในทางด้านตลาดชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุน ไม่ได้ย้อนกลับมาที่เวทีการแสดงหน้าตลาดริมแควอีก จึงทำให้ไม่มีโอกาสชมการแสดงของเด็ก ๆ ทุกคนแม้ว่าจะรู้สึกเสียใจที่ "หลวงตา" ของเขาไม่ได้อยู่ชมการแสดง แต่ก็ยิ้มดีใจเมื่อเห็นคุณครูรับรางวัลมาแล้ว

การให้รางวัลเด็ก ๆ นั้น นอกจากเป็นการให้กำลังใจแล้ว ยังเป็นการสนับสนุนให้ทุกคนได้รู้ว่า สิ่งที่ตนเองฝึกฝนมานั้น สามารถที่จะแปรเปลี่ยนมาเป็นมูลค่าที่จับต้องได้ จึงช่วยให้ทุกคนมีกำลังใจที่จะฝึกหัดตนเองให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป

[เถรี]

โรงเรียนที่มาทำการแสดงในวันนี้ก็คือโรงเรียนทองผาภูมิวิทยา ซึ่งได้รับรางวัลเหรียญทอง ชนะเลิศการประกวดนาฏศิลป์ระดับประเทศมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว เมื่อกระผม/อาตมภาพรับบาตรเดินผ่านไป ยังไม่ทันที่จะข้ามสะพานแขวนหลวงปู่สาย กลับสู่วัดท่าขนุน ก็ได้ยินเสียงคุณครูรอยพิมพ์ สุทธิบานเย็น คณะกรรมารบริหารตลาดริมแคว ประกาศชุดการแสดงของเด็ก ๆ ได้ยินเสียงดนตรีและเสียงปรบมือของบรรดานักท่องเที่ยว ที่ต้อนรับการแสดงของเด็ก ๆแล้ว

ขอให้บรรดานักท่องเที่ยวที่ตั้งใจไปเที่ยวตลาดชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุนก็ดี ตลาดริมแควเมืองท่าขนุนก็ตาม ตรวจสอบข้อมูลจากเฟซบุ๊กหรือเว็บไซต์ให้ดีว่า การแสดงของเดือนนั้นตรงกับอาทิตย์ไหน ไม่เช่นนั้นแล้วเมื่อท่านไปถึงอาจจะมีแต่สินค้าจำหน่าย มีแต่พระมารับบิณฑบาต โดยที่ไม่มีการแสดงก็เป็นได้

กระผม/อาตมภาพนั้นได้สนับสนุนให้ทุกโรงเรียนจัดให้มีการแสดงพื้นบ้านต่าง ๆ ที่ตนเองถนัดก็ดี การแสดงนาฏศิลป์ในชุดต่าง ๆ ที่คุณครูถนัดและฝึกสอนเด็กเอาไว้ก็ตาม แล้วก็มาเปิดการแสดงที่ตลาดริมแควเมืองท่าขนุน ตลอดจนร้านค้าชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุน เพื่อเป็นการเปิดเวทีให้กับเด็ก ๆ

และได้ประกาศให้บรรดาผู้ที่เกษียณอายุก็ดี ผู้ที่จัดงานฉลองงานวันเกิด งานมงคลใด ๆ ก็ตาม ถ้าหากว่าจะจัดงานในเขตอำเภอทองผาภูมิแล้ว ต้องการการแสดงที่งดงาม ก็ให้ติดต่อกับโรงเรียนต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้กับสถานที่จัดงานของท่าน เพื่อเปิดโอกาสให้เด็ก ๆ ได้มีการแสดงฝีมือ เราจะได้ไม่ต้องไปสรรหาการแสดงแพง ๆ มาจากที่อื่น เพราะว่าเด็กของเรามีความสามารถในด้านนี้อยู่แล้ว เป็นการช่วยกันคนละไม้คนละมือ สนับสนุนให้เด็กของเราได้แสดงความสามารถ แล้วก็สามารถที่จะแปลงเป็นมูลค่าในการสนับสนุนการศึกษาของเด็ก ๆ อีกด้วย

เรื่องพวกนี้นั้นจะว่าไปแล้ว ใคร ๆ ก็คิดได้ แต่ว่าจะต้องมีการกระทำที่ยั่งยืนและสม่ำเสมอ ซึ่งกระผม/อาตมภาพกำลังรออยู่ว่า เมื่อปรับปรุงสะพานแขวนหลวงปู่สาย วัดท่าขนุน เสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว ก็จะให้มีการแสดงทุกวันเสาร์วันอาทิตย์สืบต่อไป ซึ่งถ้าถึงช่วงนั้น ไม่ว่านักท่องเที่ยวจะมาในวันเสาร์อาทิตย์หรือวันหยุดนักขัตฤกษ์ใด ๆ ก็ตาม ก็จะมีชุดการแสดงของเด็ก ๆ คอยต้อนรับท่านอยู่ทุกครั้ง

[เถรี]

เมื่อกลับมาและฉันเช้าเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็อนุญาตให้พระภิกษุสงฆ์วัดท่าขนุนไปเลือกหาไทยธรรม ซึ่งเป็นบริวารกฐินที่ญาติโยมทั้งหลายได้ร่วมกันถวายมาในการทอดกฐินปีนี้ ไม่ว่าจะเป็นพระพุทธรูปก็ดี พระบรมสารีริกธาตุก็ตาม ที่ท่านทั้งหลายได้ร่วมกันถวายมานั้น ผู้ใดต้องการที่จะนำไปบูชาเป็นการส่วนตัว สามารถที่จะไปเลือกเอาไปได้อย่างที่ตนเองต้องการ

โดยเฉพาะท่านอาจารย์เตชะ (พระเส่งวิน เตชะพละ) พระธรรมทูตชาวเมียนมาร์ ที่อยู่กับวัดท่าขนุนของเรามาเกิน ๓๐ ปีแล้ว ให้ท่านไปเลือกเอาส่วนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นผ้าไตรจีวร บริวารกฐิน ตลอดจนยารักษาโรค ที่ท่านจะได้นำกลับไปถวายครูบาอาจารย์และเพื่อนสหธรรมิก ทางด้านประเทศบ้านเกิดของตนเอง

เรื่องของบริวารกฐินนั้นเป็นส่วนของทุกคน เพราะว่ากฐินก็คือสังฆทาน แต่ว่าพระภิกษุสงฆ์วัดท่าขนุนก็ได้รับการอบรมมาว่า สิ่งที่ได้รับมานั้นถือว่าเป็นของกลางทั้งสิ้น เมื่อถึงเวลาแล้ว ค่อยจัดสรรออกมาแบ่งสันปันส่วนกัน ที่เหลือจากนั้นแล้ว ถ้าหากว่ากระผม/อาตมภาพจัดงานภาวนาพระคาถาเงินล้าน ก็จะนำมาอธิษฐานจิตขอบารมีพระท่านสงเคราะห์ แล้วก็นำออกให้ญาติโยมทั้งหลายได้บูชากันไปตามความชอบของตน

ส่วนบรรดาข้าวของอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องอุปโภคบริโภคหรือว่าข้าวสารอาหารแห้งนั้น จะเก็บเข้าคลังส่วนกลาง พวกของใช้อย่าง สบู่ ยาสีฟัน แปรงสีฟัน มีดโกนหนวด ตลอดจนกระทั่งผงซักฟอก สิ่งอื่น ๆ นั้น จะมีการนำออกมาให้กับบรรดาพระภิกษุของเราได้เลือกสรรก่อน ถึงเวลาถัดจากนั้นก็เป็นแม่ชีและผู้อยู่ประจำวัด พวกเราพูดกันเล่น ๆ ว่าเป็น "วันเปิดเซเว่น" เมื่อทุกคนเลือกเสร็จแล้ว ส่วนที่เหลือก็เก็บเข้ากองกลาง เพื่อเตรียมบริจาคให้กับโรงเรียนต่าง ๆ ตลอดจนกระทั่งหน่วยงานที่มาขอต่อไป

ท่านทั้งหลายจะเห็นว่าในเรื่องของข้าวของสังฆทาน หรือสิ่งที่ท่านทั้งหลายได้ทำบุญไปนั้น ถ้าหากว่าเราจัดนำออกมาใช้งานอย่างเป็นระบบ ก็จะทำให้สิ่งที่ท่านทั้งหลายทำบุญมานั้น ไม่ตกเรี่ยเสียราด ไม่เสียหายกลางทาง หากแต่ว่าพระภิกษุสงฆ์สามเณรได้ใช้งานกันอย่างแท้จริง

[เถรี]

ระบบทั้งหลายเหล่านี้ บรรดาสาขาต่าง ๆ ของวัดท่าขนุน ซึ่งพระภิกษุจากวัดท่าขนุนออกไปเป็นประธานสงฆ์ก็ดี เจ้าสำนักสงฆ์ก็ดี เจ้าอาวาสก็ตาม ก็จะนำออกไปเผยแผ่กว้างออกไปเรื่อย ๆ แล้วต่อไปก็จะกลายเป็นระบบระเบียบต่าง ๆ ที่ทำให้คณะสงฆ์ของเรา ดำเนินการเพื่อรักษาศรัทธาที่ญาติโยมได้ถวายสิ่งของมา และใช้งานสิ่งของเหล่านั้นให้เกิดประโยชน์อย่างเต็มที่ได้ เหมือนกับที่กระผม/อาตมภาพใช้เวลา ๓๐ กว่าปี ในการเปลี่ยนแปลงคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิ ซึ่งก่อนหน้านั้นทำวัตรเช้าเย็นกันเฉพาะในช่วงเข้าพรรษา ลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์กันในช่วงเข้าพรรษาเท่านั้น

กระผม/อาตมภาพเมื่อเข้าประชุมเจ้าอาวาส ก็ได้ขออนุญาตบอกกล่าวในท่ามกลางสงฆ์ว่า ในเรื่องของการสวดมนต์ทำวัตรนั้น เป็นกิจวัตรของพระภิกษุสามเณร เป็นการขัดเกลากำลังใจของตนเองให้อยู่ในระบบระเบียบที่ดี และช่วยสร้างให้เกิดสมาธิ ช่วยเราให้จดจำบทสวดมนต์ได้แม่นยำ เมื่อถึงเวลาออกงานก็ไม่ขายหน้าเขา ส่วนเรื่องของการลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์นั้นเป็นพระวินัยเลย ระบุไว้ชัดเจนว่าต้องทำกันทุกกึ่งเดือน จึงเป็นเรื่องที่เราจะขาดไม่ได้

แล้ววัดท่าขนุนของเราก็ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง ระยะแรกยังไม่มีพระวินัยธรผู้ทรงพระปาฏิโมกข์ ก็ได้นิมนต์พระวินัยธรผู้ทรงพระปาฏิโมกข์จากที่อื่นมา ให้ช่วยแสดงพระปาฏิโมกข์ที่อุโบสถวัดท่าขนุน แล้วก็ถวายค่ารถค่าเดินทางให้กับท่าน เมื่อตนเองสามารถที่จะฝึกซ้อมจนได้พระวินัยธรผู้ทรงพระปาฏิโมกข์แล้ว ก็ได้ใช้พระวินัยธรของวัดท่าขนุนเอง พระวินัยธรรูปอื่น ๆ ก็ได้ไปช่วยเหลือแสดงพระปาฏิโมกข์ให้กับวัดอื่น จนกระทั่งปัจจุบันนี้ อำเภอทองผาภูมิของเราทุกวัด มีการสวดมนต์ทำวัตร บิณฑบาต เจริญพระกรรมฐานกันทุกเช้าเย็น ลงอุโบสถทบทวนพระปาฏิโมกข์กันทุกกึ่งเดือน

เรื่องพวกนี้เราจะต้องทำตัวเองให้เป็นแบบอย่างอย่างเคร่งครัดและจริงจังสม่ำเสมอ ผู้ที่เห็นด้วยและรู้ว่าพระธรรมวินัยของเราบัญญัติเอาไว้เช่นนั้น พระภิกษุสงฆ์สามเณรของเราควรที่จะทำแบบนั้น ก็จะได้ค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงแนวการปฏิบัติของตนเองมาทำตาม

[เถรี]

อีกประการหนึ่งก็คือในเรื่องของการที่กระผม/อาตมภาพ นำเอาเครื่องอุปโภคบริโภคต่าง ๆ คือข้าวของสังฆทาน ตลอดจนกระทั่งผ้าสบงจีวร ไปถวายให้กับวัดต่าง ๆ ซึ่งก่อนหน้านี้ได้มอบหมายให้กับแม่ชีชื่น ศรีสองแคว หัวหน้าแม่ชีวัดท่าขนุน นำไปถวายให้กับวัดต่าง ๆ ในอำเภอสังขละบุรีที่อยู่ไกลปืนเที่ยง ไม่ว่าจะเป็นวัดห้วยมาลัย วัดห้วยกบ วัดมอละข่า วัดฮะร็อกคะนี เหล่านี้เป็นต้น

จนกระทั่งใหม่ ๆ ก็ยังมีพระภิกษุสงฆ์ทำท่าสงสัยว่า "พระของเราก็ถวายสังฆทานแบบนี้ได้ด้วยหรือ ?" แต่ปัจจุบันนี้หลังจากที่สงสัยและเป็นฝ่ายรับอยู่ฝ่ายเดียว เมื่อวัดท่าขนุนทำรูปแบบให้เห็น ก็มีการเสียสละทำตามกันมาเป็นส่วนใหญ่ โดยมีพระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิรูปปัจจุบัน เป็นผู้นำคณะสงฆ์ในการกระทำสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เอง

ล่าสุดท่านก็เพิ่งจะรวบรวมข้าวของเครื่องใช้ ตลอดจนกระทั่งข้าวสารอาหารแห้ง ไปมอบให้กับผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนจากน้ำท่วมภาคเหนือ หลวงพ่อเจ้าคณะอำเภอเองยังไปตั้งโรงครัว ทำอาหารมอบให้กับพระภิกษุสามเณรและญาติโยมที่ได้รับความเดือดร้อนด้วยตนเอง ได้รับคำชมเชยจากทางคณะสงฆ์จังหวัดเชียงใหม่ และคำชื่นชมจากญาติโยมต่าง ๆ มีสื่อต่าง ๆ นำไปออกทางโซเชียลกันเป็นจำนวนมาก

ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า พระภิกษุสามเณรของเราถ้ายืนหยัดได้มั่นคงแล้ว ก็ต้องสนับสนุนเกื้อกูลคณะสงฆ์ด้วยกัน เมื่อคณะสงฆ์ของเราเข้มแข็ง อันดับต่อไปก็คือช่วยกันเกื้อกูลสนับสนุนต่อญาติโยมของเรา เมื่อไม่ทิ้งใครไว้อยู่ข้างหลัง ก็จะเข้ากับภาษิตที่ว่า วัดพึ่งบ้าน บ้านพึ่งวัด สราญใจ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ความสามัคคีเหนียวแน่นที่เกิดขึ้น ก็จะทำให้สถาบัน ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ของเรา มั่นคงยืนยาวคู่กับสังคมไทยและประเทศไทยตลอดไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๙ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)