เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑๒ กันยายน ๒๕๖๗

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพฤหัสบดีที่ ๑๒ กันยายน ๒๕๖๗

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๑๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗ เป็นวันที่ค่อนข้างหนักหนาสาหัสของคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หนกลาง เนื่องเพราะว่าท่านเจ้าคุณพิชิตชัย - พระราชปัญญาโสภณ (พิชิตชัย อภิชโย ป.ธ. ๗) รองเจ้าคณะภาค ๑๓ ท่านกำหนดให้มีการตรวจประเมินหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ ของจังหวัดจันทบุรีและจังหวัดระยองภายในวันเดียวกัน โดยตอนเช้าตรวจประเมินที่บ้านซับยี่หร่า จังหวัดจันทบุรี ส่วนตอนบ่ายเป็นการตรวจประเมินบ้านชำฆ้อ จังหวัดระยอง..!

กระผม/อาตมภาพออกจากที่พักเมื่อคืน ซึ่งทางคณะสงฆ์จังหวัดจันทบุรีจัดไว้ให้ คือ กลางดงรีสอร์ท ซึ่งห่างจากวัดซับยี่หร่าประมาณ ๔ กิโลเมตรเท่านั้น วิ่งไปฉันเช้าด้วยข้าวต้มหมูแสนอร่อยที่ทางเจ้าภาพจัดไว้ถวาย ด้วยความที่เป็นคนฉันเร็วก็เลยพลาดของดี เพราะว่าข้าวต้มทะเลมาช้า แต่ว่าน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) พร้อมกับเพื่อนพลขับ ลงไปลุยกระจายกับข้าวต้มทะเล เพราะว่ามาถึงกันทีหลัง..!

เสร็จสรรพเรียบร้อย ทางเจ้าภาพก็นำเอารถตู้ของสำนักงานพระพุทธศาสนาจังหวัดจันทบุรี มารับพวกเราไปดูแปลงเกษตรสาธิตเศรษฐกิจพอเพียงตามรอยศาสตร์พระราชา ที่บ้านของนางพะเยาว์ บรรจง ซึ่งทำเศรษฐกิจพอเพียงตามแนวของในหลวงรัชกาลที่ ๙ มาสิบกว่าปีแล้ว ปรากฏว่าผลผลิตเป็นที่น่าชื่นใจมาก โดยที่ให้คำอธิบายสั้น ๆ ว่า "ปีไหนอะไรราคาดี เราก็ปลูกอย่างนั้นแทรกเข้าไป" ซึ่งถ้าทำในลักษณะอย่างนี้ พืชผลหลักของตนเองก็ยังอยู่ ในขณะเดียวกัน พืชผลรองที่ราคาดีก็เพิ่มเติมเข้ามา โดยที่ที่ดินแปลงนี้มีอยู่ประมาณ ๓๐ กว่าไร่ ทางด้านครอบครัวของนางพะเยาว์ บรรจง ใช้คนงานแค่ ๓ คน พร้อมกับแรงงานในบ้านตัวเองเท่านั้น..!

ไก่ที่เลี้ยงเอาไว้เพื่อที่จะขายไข่ ก็เริ่มจาก ๑๒ ตัวที่ได้รับจากการลงทุนด้วยกองทุนหมู่บ้าน ปัจจุบันนี้ไก่มีถึงพันกว่าตัว..! บรรดาพืชผลที่มองเห็นอยู่ก็ให้ผลน่าชื่นใจมาก ไม่ว่าจะเป็นบวบหอม ถั่วพลู ชะอม ชะพลู ตลอดจนพืชผลหลักของทางจันทบุรีก็คือพริกไทย จนกระทั่งคณะกรรมการแซวว่า "แบบนี้ไม่น่าจะพอเพียงแล้ว เพราะว่าเกินพอเพียงไปมาก..!"

แต่ความจริงแล้วคำว่า พอเพียง ในที่นี้ก็คือสันโดษ ถ้าหากว่าเป็นยถาพลสันโดษ ก็คือยินดีตามกำลังของตนที่หาได้ ตลอดจนกระทั่งยถาสารุปปสันโดษ คือยินดีตามฐานะของตนเอง ต่อให้ร่ำรวยยิ่งใหญ่อย่างไรก็ให้เป็นไปตามฐานะ ถ้าแบบนั้นก็ยังคงเรียกว่าสันโดษได้

[เถรี]

จากนั้นพวกเราก็ย้อนกลับมาดูแปลงเกษตรสาธิตโคกหนองนาในพระราชดำริ ซึ่งทางวัดทำเอาไว้ภายในวัดซับยี่หร่าเอง แล้วเข้าไปกราบสักการะพระประธานในอุโบสถ เจริญพระพุทธมนต์ถวายแล้ว มีขบวนกลองยาวมารับพวกเราไปดูนิทรรศการต่าง ๆ กระผม/อาตมภาพนอกจากจะซื้อสิ่งของแล้ว ยังได้แจกสตางค์เด็กตามระเบียบของตนเองไปด้วย

จนกระทั่งเข้าไปในสถานที่ทำการตรวจประเมิน มีการแสดงทางวัฒนธรรมต่าง ๆ แล้วเข้าสู่การตรวจประเมินตามลำดับ กว่าที่จะเสร็จก็ตก ๑๑ โมงกว่า ปรากฏว่าทางเจ้าภาพยังขอให้พระเดชพระคุณพระเทพปวรเมธี, รศ., ดร. (ประสิทธิ์ พฺรหฺมรํสี ป.ธ. ๙) ประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ หนกลาง ได้มอบเกียรติบัตรรางวัลต่าง ๆ ให้กับบุคคลในหมู่บ้านด้วย..!

กระผม/อาตมภาพจึงแวบออกมาก่อน ให้น้องเล็กขับวิ่งตรงไปยังบ้านชำฆ้อ ตำบลชำฆ้อ อำเภอเขาชะเมา จังหวัดระยองแทน โดยที่ฉันอาหารเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่ในรถเป็นมื้อเพล ไปถึงเป็นเวลาเที่ยงตรงพอดี ปรากฏว่าท่านอาจารย์พระมหาสุรชัย วราสโภ ป.ธ. ๗, รศ., ดร. เจ้าอาวาสวัดหนองน้ำขุ่น เจ้าคณะอำเภอเขาชะเมา ยืนรอต้อนรับอยู่ และพาไปดูนิทรรศการต่าง ๆ ก่อน

กระผม/อาตมภาพถือว่าได้กำไร เพราะว่าชมนิทรรศการด้วยตนเองไป ๑ รอบ แจกรางวัลให้กับเด็ก ๆ ที่ตอบคำถามต่าง ๆ ได้อย่างคล่องแคล่ว น่าเสียดายอยู่ที่ว่าทางด้านนิทรรศการของบ้านชำฆ้อนี้ แม้ว่าจะมีให้ดูเป็นจำนวนมาก แต่ว่าไม่ได้เตรียมสินค้ามาจำหน่ายด้วย พวกเราก็เลยไม่รู้ว่าจะอุดหนุนอย่างไร ?

รอจนกระทั่งทางคณะกรรมการมากันครบครันแล้ว ท่านเจ้าคุณอาจารย์ประสิทธิ์ (พระเทพปวรเมธี, รศ., ดร.) ก็นำพวกเราไปกราบสักการะและเจริญพระพุทธมนต์ในอุโบสถวัดชำฆ้อ โดยที่หลวงพ่อเจ้าคุณสมอิง - พระเดชพระคุณพระเทพสิทธิเวที, ดร. (สมอิง โชติกโร ป.ธ. ๗) เจ้าคณะจังหวัดระยอง ท่านมารออยู่ที่นี่ก่อนแล้ว..!

[เถรี]

เมื่อเจริญพระพุทธมนต์และถ่ายรูปเป็นที่ระลึกแล้วออกมา ท่านเจ้าคุณโสภณ - พระธรรมวชิราภรณ์, ดร. (โสภณ โสภณจิตฺโต ป.ธ. ๙) เจ้าคณะภาค ๑๓ กรรมการมหาเถรสมาคม ซึ่งกระผม/อาตมภาพเรียกด้วยความคุ้นเคยว่า ดร. เจ้าคุณโสภณ ท่านเพิ่งจะมาถึง จึงขอให้พวกเราถ่ายรูปหมู่ให้ท่านติดอยู่ด้วย แล้วก็เป็นการชมนิทรรศการอย่างเป็นทางการ และแจกรางวัลเด็ก ๆ โดยประธานกรรมการอีกรอบหนึ่ง

ครั้นเข้าสู่ที่ประเมินแล้ว ดำเนินการไปตามตารางที่กำหนดไว้ ก็มีการแสดงทางวัฒนธรรมต่าง ๆ โดยเฉพาะถิ่นนี้เขาบอกว่ามีความสัมพันธ์กับพระเจ้าตากสินมหาราช จึงมีการรำดาบป้องกันแบบพรหมสี่หน้าให้ดูอีกด้วย

กระผม/อาตมภาพทำประเมินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขอให้ท่านเจ้าคุณกิตติชัย - พระเทพวชิรกิตติ วิ. (กิตติชัย อภิชโย ป.ธ. ๕) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดโสมนัส ราชวรวิหาร เซ็นร่วมแล้วมอบให้กับพระมหาวิเชียร ชาตวชิโร ป.ธ. ๙ อนุกรรมการ ซึ่งมาคอยส่งซองปัจจัยให้ท่านเจ้าคุณอาจารย์ประสิทธิ์มอบให้กับนักแสดง เพราะว่าตนเองจะต้องรีบเดินทางกลับ ไม่มีใครที่สงสัย เพราะว่าถ้าตรงไปวัดท่าขนุนเลยก็ต้องใช้เวลาถึง ๖ ชั่วโมงเศษ แต่ว่าหลังจากที่มาถึงรถ เจอญาติโยมผู้มีจิตศรัทธาได้นำเอาอาหารมาถวายไว้ให้บนรถ โดยที่บอกว่าสามารถที่จะไปอุ่นรับประทานในภายหลังได้

กระผม/อาตมภาพเองเดินทางออกมาได้ไม่ไกล ก็มีประกาศในกลุ่มไลน์โดยหลวงพ่อเจ้าคุณต่อศักดิ์ - พระราชมหาเจติยาภิบาล (ต่อศักดิ์ สุนฺทรวาที ป.ธ. ๓) ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดอรุณราชวราราม ราชวรมหาวิหาร ว่า "ประกาศคนหาย หลวงพ่อวัดท่าขนุนสาบสูญไปจากที่นั่ง..!" กระผม/อาตมภาพตอบไปว่า "ไม่ได้หาย แต่ว่าตอนนี้กำลังจะถึงชลบุรีแล้ว..!" ทำเอาทุกคนตีหน้ามึนว่าทำไมไปได้เร็วขนาดนั้น ?!

[เถรี]

หลวงพ่อเจ้าคุณประเทือง - พระเดชพระคุณพระธรรมวชิรสุนทร (ประเทือง อาภาธโร ป.ธ. ๔) เจ้าคณะจังหวัดลพบุรี รองประธานคณะกรรมการบริหารกลาง ท่านบอกว่า "ให้รีบลบประกาศโดยด่วน ไม่อย่างนั้นจะมีเรื่อง..!" ก็คือท่านออกมาปกป้อง โดยพวกเราแซวกันภายในกลุ่มเอง เพราะว่าเมื่อมีบุคคลที่ทำท่าว่าจะเล่นแรง ก็จะมีคนออกมาป้องกันให้ กระผม/อาตมภาพตอบกลับไปว่า "กรุณาอย่ารุนแรงมากนะครับ" จนมีการเชียร์กันว่า "ใครจะอยู่ฝ่ายไหน ?"

ตกลงว่าบรรดาคณะกรรมการคงไม่ได้ฟังที่ประธานคณะกรรมการขับเคลื่อนหนกลาง บรรยายให้ญาติโยมทั้งหลายและส่วนราชการฟัง หากแต่ว่าเข้ามามะรุมมะตุ้มกันในกลุ่มไลน์แทน..! ดูแล้วก็น่ารักดี เพราะว่าแต่ละท่านแต่ละรูปนั้น ถ้าหากว่าอยู่ในพื้นที่ตัวเองก็มักจะยืนอยู่ในจุดสูงสุด ไม่มีใครกล้าเล่นด้วย แต่พอมาเป็นคณะกรรมการด้วยกัน ก็ไม่มีการแยกว่าคุณเป็นเจ้าคุณระดับชั้นนั้น คุณเป็นพระครูระดับชั้นนี้ หรือว่าคุณพรรษาเท่านั้น ผมพรรษาเท่านี้ ทุกคนก็คือเพื่อนร่วมงานกันหมด รักใคร่กลมเกลียวสามัคคีกันดีมาก

แม้แต่ในหมู่พลขับก็เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน อย่างเช่นว่าถ้าน้องเล็กออกมาก่อน ไม่ได้ไปรับของที่ระลึก ก็จะมีบรรดาพลขับอื่นไปรับเอามาส่งให้ทีหลัง เหล่านี้เป็นต้น ดูแล้วก็สมกับคำว่า โครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ด้วยหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา (หมู่บ้านรักษาศีล ๕) เนื่องเพราะว่าคำว่าความปรองดองสมานฉันท์นั้นเกิดขึ้นเรียบร้อยแล้วด้วยหลักธรรม ก็คือความเมตตาและสามัคคีนั่นเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)