จรรยาบรรณหมอดู

[เถรี]

มีคนถามเรื่องหมอดู พระอาจารย์กล่าวถึงเรื่องนี้ว่า

"หมอดูที่มีจรรยาบรรณ จะไม่ดูดวงให้เด็กก่อนอายุ ๑๕ ปี เพราะในอดีตเคยมีหมอดูทายดวงเด็กแรกเกิด ว่าจะเป็นกาลกิณีแก่พ่อแม่ เด็กคนนั้นก็เลยถูกทอดทิ้ง

หมอดูที่ดี จะต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของดวงเสียก่อน จึงจะดูดวงให้เขาได้ หมอดูที่เอาดวงดาราไปดูไปแฉนั้น เป็นการกระทำไปด้วยความโลภ อยากได้ชื่อเสียง ลาภยศ เงินทอง ความโลภนี้จะเป็นปัจจัยบั่นทอนความสามารถในการใช้ความรู้ในวิชาชีพของตนเอง ผลที่ได้จะไม่เต็มร้อย

ลูกหลานหลวงพ่อวัดท่าซุง ถ้ามั่นคงในพระรัตนตรัย หมั่นสร้างบุญกุศล ไม่ต้องไปดูหมอให้เสียเวลาหรอก กรรมเก่าเล่นงานได้ไม่เกิน ๒๕ % อยู่แล้ว (แต่ถ้าหนักมาก ๒๕% ก็ถึงตายได้)

ถ้ากำลังใจเข้มแข็งอย่างพระอาจารย์ จะกลายเป็นอยู่นอกเหตุเหนือผลไปเลย เพราะท่านเคยฝืนดวงไม่ยอมสึก จนหลวงพี่วิรัชถึงกับเผาตำราทิ้ง พระอาจารย์บอกว่าเสียดายตำรามาก เพราะตำราเขาดีจริง ๆ ทายคนถูกมาเป็นพัน ๆ คน (แต่ตอนนี้ได้ข่าวว่าไปเอาตำรามาใหม่แล้ว เพราะไม่เช่นนั้นเดี๋ยวจะหาเงินสร้างวัดไม่ได้)

คัดลอกจากเว็บกระโถนข้างธรรมาสน์

[ทิดตู่]

มีข้อควรพิจารณาอีกหลายอย่างสำหรับหมอดู คือ

๑.จะไม่พยากรณ์ว่า ลูกคนใดให้คุณกว่าคนใด เพราะพ่อแม่จะรักลูกไม่เสมอกัน

๒.จะไม่พยากรณ์ว่า ผัวเมีย คู่รัก จะต้องเลิกกัน เพราะจะทำให้เกิดความขัดแย้งกันมากยิ่งขึ้น

๓.จะไม่พยากรณ์ว่า ดวงจะต้องถึงฆาต หรือมีใครกำลังจะตาย เพราะฝืนกฏของกรรมมากจนเกินไป และทำให้เจ้าของดวงเกิดความวิตกกังวล

๔.จะไม่พยากรณ์ว่า ชีวิตนี้จะต้องดีแน่ โดยไม่บอกให้ใช้ความพยายาม เพราะอาจจะเป็นการสอนให้คนขี้เกียจ และผลอาจจะไม่ได้ตามนั้นด้วยขาดความพยายาม หรือแม้หากจะได้มา ก็จะได้ไม่เต็มที่อย่างที่สมควรจะได้รับ

๕.จะไม่นำผลของการพยากรณ์ไปบอกกล่าวกับบุคคลที่ ๓ โดยที่เจ้าของดวงไม่อนุญาต คงไม่ต้องเพราะอะไร เพราะนี่คือมารยาท

ส่วนใหญ่เมื่อได้ทราบคำพยากรณ์ หมอดูก็จะให้เป็นคำแนะนำแก่ผู้ที่มาดูดวง ยิ่งเป็นอุบายทางธรรมมะด้วยก็จะช่วยได้มาก ฟันธงกันไปเพื่อประโยชน์อะไร ถ้าไม่ทำให้เจ้าของดวงจิตใจแจ่มใส และมีชีวิตที่ดีขึ้น