เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนมีนาคม ๒๕๖๓

[เถรี]

ถาม : ยันต์เกราะเพชรมีที่มาจากยันต์ธงมหาพิชัยสงคราม มีข้อห้ามเรื่องห้ามลักขโมยและห้ามดื่มสุรา หากในสงครามทหารที่มีธงมหาพิชัยสงครามคุ้มครอง ต้องปล้นเสบียงและอาวุธของข้าศึก อานุภาพของธงมหาพิชัยสงครามจะคุ้มครองทหารเหล่านั้นหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ธงมหาพิชัยสงครามไม่ใช่ยันต์เกราะเพชร ไม่มีข้อห้ามแบบนั้น

[เถรี]

ถาม : การถวายสังฆทานที่มีการคิดถึงว่า พระบางรูปที่รู้จักในวัดนั้น ท่านแพ้อาหารบางประเภท สังฆทานจึงไม่มีอาหารเหล่านั้น จะยังเป็นสังฆทานหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ถ้าหากว่าพระรับร่วมกันสี่รูปขึ้นไปก็ยังเป็นสังฆทาน ถ้ารับไม่ถึงสี่รูปไม่จัดเป็นสังฆทาน เพราะว่าเราไปเจาะจงพระบางรูปเอาไว้

[เถรี]

ถาม : รากฟักข้าว รากตำลึง รากรางจืด สำหรับแก้ยาสั่งนั้นคือ จะแก้ให้คนถูกยาสั่งหายเป็นปกติ หรือแค่แก้ผู้ที่ถูกยาสั่งไม่ให้เสียชีวิตครับ ?
ตอบ : ตอนแรกเอาไม่ตายก่อน แล้วหลังจากนั้นชำรุดเท่าไร ค่อยพยายามรักษาไปตามอาการก็แล้วกัน

[เถรี]

ถาม : เคยกราบเรียนถามหลวงพ่อ เรื่องคนอายุมากผ่าตัดเพราะมีปัญหาหนังตาตก ขนตาเข้าตา จะทำให้โหงวเฮ้งเปลี่ยนจนเกิดปัญหาหรือไม่ จึงได้ทราบว่า ถ้าอายุเกิน ๔๐ ไม่มีปัญหา ปรากฏว่าหมอที่จะทำการผ่าตัดบอกเพิ่มเติมว่า ต้องผ่าแถวขมับสองข้างเพื่อช่วยยกหางตาด้วย จะเกิดปัญหากับโหงวเฮ้งในจุดนี้หรือไม่ มีข้อควรปฏิบัติอย่างไรครับ ?
ตอบ : บริเวณนั้นจะมีผลตอนอายุ ๙๐ ขึ้นไป ถ้ายังไม่ถึงก็ไม่เป็นไร ถ้าเลยไปแล้วก็ตัวใครตัวมัน

[เถรี]

ถาม : อานิสงส์ของการสวดมนต์ภาวนาพระคาถาเงินล้าน นอกจากจะได้เรื่องลาภผลความเป็นอยู่คล่องตัวแล้ว จะสามารถช่วยกันโรคระบาดได้ด้วยไหมคะ ?
ตอบ : ถ้าหากว่า "โรคละบาท" กันไม่ได้ ถ้า "โรคหลายล้าน" น่าจะกันได้

ในเรื่องของคาถาเป็นเครื่องโยงใจให้เป็นสมาธิ เมื่อเกิดสมาธิแล้ว กำลังที่เกิดเราจะใช้อะไร ก็อธิษฐานเอาเอง ถ้ากำลังสูงพอก็สามารถช่วยกันได้ ถ้ากำลังสูงไม่พอก็ไปหาหมอดีกว่า

[เถรี]

ถาม : ยันต์เกราะเพชรสามารถป้องกันเชื้อไวรัสโคโรนาได้ไหมครับ ?
ตอบ : ยังไม่ได้ลอง เพราะว่าเพิ่งจะเกิดขึ้น

[เถรี]

ถาม : หากผมตั้งใจถวายสังฆทานกับคณะสงฆ์ แต่ตัวแทนที่รับสังฆทานของผมเป็นบุคคลผู้ต้องอาบัติปาราชิก ผมจะยังได้รับอานิสงส์สังฆทานหรือไม่ ?
ตอบ : ถ้าเขาเป็นตัวแทนไม่เป็นไร แต่ถ้าหากว่าเป็นของเฉพาะตน ก็มีอานิสงส์เท่ากับให้ทานกับบุคคลที่มีศีลแล้วศีลขาด

[เถรี]

มีพระยื่นกระดาษคำถามให้พระอาจารย์ พระอาจารย์อ่านแล้วกล่าวว่า “คำว่า วัดดัง ผมเกลียดที่สุดเลย สมัยนี้สื่อมวลชนชอบใช้คำว่า วัดดังโน้น วัดดังนี้ อาตมาเองอยู่ในวงการพระแท้ ๆ ยังไม่เคยได้ยินชื่อวัดนั้นเลย แล้วจะดังได้อย่างไร ? ก็คือเขาตั้งใจจะขายข่าว เพราะฉะนั้น..ต่อไปให้เลิกเขียนคำว่าวัดดังได้แล้ว”

[เถรี]

ถาม : คุณแม่เคยรับสัจจะที่วัดดังในสระบุรี ให้นับถือพุทธและห้ามขายพระ ปัจจุบันผมบวชเป็นพระ ต้องช่วยขายพระให้ห้องบูชาวัตถุมงคลในวัด และต้องออกเงินซื้อก่อนให้พ่อแม่พี่น้อง เก็บมา ๔-๕ ปี จนกว่าเขาจะเห็นทางธรรมแล้วขายให้ ทำให้ติดคำอธิษฐาน เกล้ากระผมจะถอนคำอธิษฐานนี้ได้อย่างไร ?
ตอบ : คุณแม่เป็นคนรับแล้วไปเกี่ยวอะไรกับคุณ ? คนละคนกัน มีอะไรก็ทำแทนแม่ไปสิ เรื่องของสัจจะ เรื่องของอธิษฐาน เรื่องของบุญเรื่องของกรรม เป็นเรื่องเฉพาะตัว ในเมื่อคนหนึ่งเขารับปาก แต่เราไม่ได้รับปากก็ทำไปเลย แม่เป็นคนรับปากก็ให้น้องเขาดูแลแทนไป

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ในเรื่องการบน มีหลายคนถึงเวลาแล้วต่อรอง เรื่องของการบนคือการให้สัจจะ ต้องตรงไปตรงมา บนว่าบวชก็คือบวช บนว่าถวายสังฆทานก็คือถวายสังฆทาน ไม่ใช่ตอนบนอะไรก็ได้ แต่ตอนแก้บนไม่ยอมทำสักที โปรดระวังไว้ว่าจะดวงเฮงมาก เพราะว่าถ้าท่านที่รับบนทนไม่ไหวเมื่อไร บริวารท่านจะเล่นงานเอา”

[เถรี]

พระอาจารย์อธิบายว่า “เรื่องของการปฏิบัติ ถ้าทำไปจนเกิดผลแล้วคำภาวนาไม่ต้องใช้ก็ได้ อย่างเช่นว่าการใช้มโนมยิทธิ พอมีความคล่องตัว แค่คิดก็ถึงแล้ว เรื่องของการใช้คำภาวนาเป็นเรื่องที่ใช้ในระหว่างที่ฝึกหัดอยู่ ดังนั้น..ไม่ว่าเรื่องเกี่ยวกับอะไรก็ตาม ถ้าหากว่าเป็นช่วงฝึกหัด ยังจำเป็นต้องใช้คำภาวนาอยู่ พอมีความคล่องตัวก็ไม่จำเป็นแล้ว”

[เถรี]

พระอาจารย์อ่านชื่อบนซองทำบุญ “ยังดีที่ไม่สามคนสามนามสกุล ชวนให้นึกถึงลุงปาน (นายปาน เมืองมูล) มีลูกห้าคน คนละแม่หมดเลย แต่ลุงปานไม่ใช่คนเจ้าชู้ พอภรรยาทิ้งไปก็ค่อยไปหาคนใหม่ แล้วก็บังเอิญเหลือเกิน แต่ละคนมีลูกให้หนึ่งคนแล้วก็ไป มีลูกให้หนึ่งคนแล้วก็ไป เหตุที่ภรรยาทิ้งไม่ใช่อะไรหรอก ถึงเวลาลุงปานก็แบกปืนออกป่า ครึ่งค่อนเดือนกว่าจะกลับบ้าน แกบอกว่านอนในป่าแล้วมีความสุข นอนในบ้านแล้วร้อน นิสัยแบบนี้จริง ๆ น่าจะบวชพระแล้วไปธุดงค์

พูดถึงเรื่องการธุดงค์สมัยนี้ก็ลำบาก ลำบากตรงที่ว่าพื้นที่ซึ่งพระจะเข้าไปโดยถูกกฎหมายมีน้อยลงไปเรื่อย ๆ อย่างหนึ่ง อีกอย่างหนึ่งก็คือบรรดาท่านที่ออกธุดงค์ มีอยู่ส่วนหนึ่งที่อยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมไม่ได้ กลายเป็นว่าแปลกแยกจากสังคมก็เลยต้องไปธุดงค์ บางท่านทะเลาะเบาะแว้งเอามีดสปาร์ตาฟันหัวกันก็มี บางท่านก็เสพยาบ้าแล้วก็แข่งกันวิ่งขึ้นเขา อาตมาเห็นแล้วก็อนาถใจ

แต่จะไปว่าท่านก็ไม่ได้ เพราะว่าทางบ้านกระทำกับท่านเหมือนอย่างกับเอาหมาเอาแมวไปปล่อยวัด ก็คือพอเกเรเกตุง พ่อแม่เอาไม่อยู่ ก็ส่งไปบวช บวชแล้วนิสัยท่านก็ไม่ได้ดีขึ้นกว่าเดิม แต่ว่ากฎเกณฑ์กติกา ตลอดจนกระทั่งเครื่องแบบในการดำเนินชีวิตเปลี่ยนไป จะไปอยู่ร่วมกับคนอื่นก็ลำบาก ก็เลยต้องออกป่าแทน"

[เถรี]

"พอส่วนหนึ่งเป็นเช่นนี้ ก็สร้างความเสียหายให้กับพระพุทธศาสนา แล้วบรรดาผู้สื่อข่าวมักจะใช้คำว่า "วัดดัง" ถ้าอาตมารู้ว่าใครเป็นคนเขียนข่าวใช้คำว่าวัดดังแล้วอยู่ใกล้ ๆ จะ "โบก" ให้สักทีหนึ่ง...! เพราะอ่านข่าวมาเป็นร้อย ๆ เรื่อง ทุกเรื่องวัดดังหมด แต่ตัวอาตมาเองอยู่ในวงการสงฆ์แท้ ๆ ไม่เคยได้ยินชื่อวัดนั้นเลย เขาเรียกว่าเขียนข่าวเอามัน เป็นการทำลายศาสนาโดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ตัว พอถึงเวลาก็พระวัดดัง ถ้าคนวงในยังไม่รู้จัก แล้วจะดังได้อย่างไร ?

เรื่องบางอย่างเป็นการทำลายศาสนา เราชาวพุทธรู้เข้าก็ควรที่จะช่วยกันทักท้วง ช่วยกันห้ามปราม แต่ว่าส่วนใหญ่แล้วเราไม่เห็นโทษ ก็เลยกลายเป็นสนิมกัดกร่อนพระพุทธศาสนาไปเรื่อย ๆ"

[เถรี]

"แต่เราจะไปตั้งความหวังให้บริสุทธิ์ผุดผ่องก็ไม่ได้ ถ้าพระพุทธศาสนาเป็นโรงงาน ถือว่าเป็นสุดยอดของโรงงาน เพราะว่าวัตถุดิบนี่เกรดห่วยมาก..! ระดับเกรดซี เกรดดีเลย แต่ว่าผลิตออกมากลายเป็นสินค้าเกรดเอได้มากต่อมากด้วยกัน

ที่กล่าวอย่างนี้ก็เพราะว่าปัจจุบันนี้น่าจะถึง ๖๐ - ๗๐ เปอร์เซ็นต์ ที่ถึงเวลาแล้วทางบ้านเอาไม่อยู่ ก็ส่งไปบวช ในเมื่อเป็นของเหลือเลือก ประเภทที่ว่าตกเกรดเขาคัดทิ้งแล้ว มาถึงพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นสุดยอดโรงงาน ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่ง จนกระทั่งท้ายสุดออกมาเป็นสินค้ามีราคา โยมก็ช่วยกันทึ้งเป็นการใหญ่ ไม่มีการบันยะบันยัง กว่าจะปั้นท่านให้ดีให้เด่นขึ้นมาได้ก็ใช้เวลาพอควร แต่เราใช้เวลาไม่กี่ปีถลุงจนบางทีท่านตายคาญาติโยมไปเลย

อาตมาเจอมาด้วยตัวเองยังรู้สึกอนาถใจ เห็นครูบาอาจารย์เจ็บไข้ได้ป่วย ออกซิเจนคาจมูกอยู่ ร้องห่มร้องไห้น้ำตาเป็นเผาเต่า รักหลวงปู่อย่างนั้น รักหลวงพ่ออย่างนี้ แล้วส่งแผ่นโลหะให้หนึ่งปึก ช่วยจารให้หนูด้วย..!"

[เถรี]

"ผู้อยู่ในเหตุการณ์โปรดอย่าหัวเราะ เจอมาจริง ๆ คนแก่ป่วยจนนั่งไม่ไหว อุตส่าห์กัดฟันนั่ง พยุงสังขารต้อนรับ แทนที่จะรู้ตัว รีบทำบุญ รีบกลับ ก็นั่งเฝ้าอยู่นั่นแหละ ถึงเวลาโยมนั่งอยู่ พระจะพักก็พักไม่ได้ ไล่ให้กลับ ก็บอกว่าหลวงปู่ยังไม่ได้ยิ้มให้หนูเลย..!"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "วันที่ ๓๑ มีนาคมนี้อาตมาจะบวชสามเณรภาคฤดูร้อน ในกรุงเทพฯ ส่วนใหญ่ประกาศงดการบวช คาดว่าจะมีส่วนหนึ่งทะลักไปที่โน่น เพราะโดยปกติก็มีอยู่แล้วทุกปี นอกจากเด็กในพื้นที่แล้วก็มีเด็กต่างจังหวัดอีกส่วนหนึ่งไปกัน คราวนี้อาจจะมากกว่าปกติสักหน่อย

คราวนี้ก็จะเกิดเหตุสองประการด้วยกัน ประการแรกก็คือเด็กอยู่รอดปลอดภัย ไม่มีใครติดเชื้อไวรัส เจ้าอาวาสวัดท่าขนุนก็จะดัง แต่ถ้ามีเด็กติดเชื้อแม้แต่คนเดียว ก็จะดังยิ่งกว่านั้นอีก สรุปแล้วดังทั้งขึ้นทั้งล่อง..!”

[เถรี]

ถาม : งานเป่ายันต์เกราะเพชรวันที่ ๒๘ มีนาคมจัดใช่ไหมคะ ?
ตอบ : ทำเป็นปกติ จะเลื่อนไปไหน งานไหว้ครูประจำปี เลื่อนได้ก็ดีสิ

ถาม : หลายที่เขาเลื่อนเพราะ COVID-๑๙ ?
ตอบ : อาตมาบังเอิญไม่กลัวไวรัส เดี๋ยวอะไรที่เขาเลื่อนจะจัดให้หมด..!

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวถึงสมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิต “เดี๋ยวหักหลังพวกขายล่วงหน้าในเฟซบุ๊กดีกว่า ไปถึงประกาศเหรียญละ ๕๐๐ บาทไปเลย..! พวกที่ขาย ๔๕๐ บาทจะได้รับผิดชอบเขา อาตมายังไม่ทันจะเอาของออกเลย เขาลงขายกันเหรียญละ ๔๕๐ บาทแล้ว”

[เถรี]

ถาม : สมเด็จองค์ปฐมพลิกชีวิตมีจำกัดการบูชาไหมครับ ?
ตอบ : น่าจะต้องจำกัด ไม่อย่างนั้นคงว่าหมดตั้งแต่คนแรกเลย..! เอาไปสักคนละองค์แล้วกัน ได้แล้วค่อยไปเข้าแถวใหม่

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า “ระยะนี้พวกเราจะประหยัดมากขึ้น เพราะว่าไปเดินห้างก็ไม่ได้ ไปดูหนังก็ไม่ได้ กินข้าวนอกบ้านก็ไม่ได้ ถ้าทำอย่างนี้ตั้งแต่แรก โรคก็ไม่ระบาดแล้ว คราวนี้ไม่ทำ ดันมาทำตอนโรคระบาด ต้องบอกว่าโดนโรคบังคับ แต่โรคแบบนี้ไม่ค่อยมีใครอยากเป็นหรอก..ราคาถูก “โรคละบาท” เอง..!

สัตว์โลกเมื่อถึงเวลามีจำนวนมาก ๆ เข้า ถ้าไม่ทำลายกันเองก็จะเกิดโรคภัยขึ้นมา เพื่อทำลายล้างไปส่วนหนึ่งให้สมดุลธรรมชาติคงอยู่ เชื้อไวรัส COVID-๑๙ กลัวความร้อน เพราะฉะนั้น..ถ้าทุกประเทศยิงนิวเคลียร์พร้อม ๆ กัน เชื้อก็จะหมดไปเอง ...(หัวเราะ)...”