ทำให้คนอื่นพ้นทุกข์

[เถรี]

กราบนมัสการพระอาจารย์เล็ก

กระผมนักบวชผู้น้อยปรารถนาพุทธภูมิมานานจนลาไม่ไหวเสียแล้ว...มิอาจถึงความเป็นพระอริยเจ้าได้ ทราบแก่ใจว่าตราบที่ยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงใดมันก็คือทางของคนเลว ๆ โง่ ๆ คนหนึ่ง แต่ในเส้นทางพระโพธิสัตว์ที่ยากเวลานี้ ไม่ปรารถนาให้ใครติดตามเลย เพราะไม่อยากให้ใครมาทุกข์ยากด้วยกัน....กระผมจะทำอย่างไรดีให้พวกเขาพ้นทุกข์ในวัฏฏะนี้ ?

ซึ่งถ้าพระอาจารย์จะตอบว่าก็ให้หัวหน้าลาเสียก่อน กระผมก็มิอาจทำได้ ด้วยความเป็นคนโง่ถาวรที่จะเวียนว่ายตายเกิดต่อไปเช่นนี้ ขอความเมตตาพระอาจารย์แนะนำวิธีที่พอจะมีแก่กระผมและผู้ตกทุกข์ในวัฏสงสารนี้ด้วยเถิดครับ

[เถรี]

ถาม : กระผมนักบวชผู้น้อยปรารถนาพุทธภูมิมานานจนลาไม่ไหวเสียแล้ว...มิอาจถึงความเป็นพระอริยเจ้าได้ ทราบแก่ใจว่าตราบที่ยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด ก็คือทางของคนเลว ๆ โง่ ๆ คนหนึ่ง แต่ในเส้นทางพระโพธิสัตว์ที่ยากเวลานี้ ไม่ปรารถนาให้ใครติดตามเลย เพราะไม่อยากให้ใครมาทุกข์ยากด้วยกัน....กระผมจะทำอย่างไรดีให้พวกเขาพ้นทุกข์ในวัฏฏะนี้ ?
ตอบ : รีบเข้าพระนิพพานเสีย เขาจะได้ตามไป ถ้าไม่ยอมเข้า คิดว่าตัวเองลาไม่ไหว ก็จะลากถ่วงไปเรื่อย ๆ เพราะฉะนั้น..ตัดใจเข้าพระนิพพานไปเลย