เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนเมษายน ๒๕๖๐

[เถรี]

ถาม : บุคคลที่มีอารมณ์จิตอยู่ในขั้นโคตรภูญาณของพระโสดาบัน ตั้งแต่ขั้นต้นไปจนถึงขั้นปลาย ที่ยังไม่ได้เป็นพระโสดาปัตติผล เมื่อเข้ามาบวชเป็นพระ สามารถทำอาบัติปาราชิกหรืออาบัติสังฆาทิเสสได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : แม้แต่อาบัติเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างปาจิตตีย์หรือทุกกฎท่านยังไม่ทำเลย จะไปทำอะไรกับอาบัติหนัก บุคคลที่เข้าถึงตรงจุดนั้นแล้ว จะมีความเคารพใน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ยิ่งกว่าชีวิต ยอมตัวตายดีกว่าศีลขาด

[เถรี]

ถาม : นักบวชที่ละเมิดอาบัติปาราชิกและอาบัติสังฆาทิเสสแล้ว สามารถปฏิบัติธรรมไปจนถึงขั้นโคตรภูญาณของพระโสดาบันหรือขั้นโสดาปัตติมรรค ที่เป็นหนึ่งในอริยบุคคลแปดจำพวกได้ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้ากำลังใจของเขาไม่ได้เศร้าหมองด้วยอาบัติหนักที่ตัวเองทำไป สามารถปฏิบัติธรรมได้ก็มีสิทธิ์ที่จะเข้าถึง แต่ส่วนใหญ่ร้อยละร้อยไปเศร้าหมองกับความชั่วที่ตัวเองทำ โอกาสที่จะปฏิบัติให้ได้ดีจึงเป็นไปได้ยากหรือเป็นไปไม่ได้เลย

ถาม : สามารถมีพระนิพพานเป็นอารมณ์ได้ไหมครับ ?
ตอบ : ได้...ก็นึกได้แค่ชั่วครั้งชั่วคราว ไม่สามารถทรงได้ตลอด

ถาม : สามารถสร้างสมาบัติแปดได้ไหมครับ ?
ตอบ : ถ้ากำลังใจของเขาสามารถจะยึดเกาะในส่วนของความดีได้โดยไม่เศร้าหมอง ก็ทำได้

[เถรี]

ถาม : ภิกษุนำแผ่นเหล็กของสงฆ์ มาตัดเพื่อใช้ในงานของสงฆ์ หรืองานส่วนรวมของวัด โดยที่ยังไม่ได้รับอนุญาตก่อน จะเป็นอาบัติปาราชิกไหมครับ ?
ตอบ : ควรที่จะให้อนุญาตก่อน แต่ถึงไม่ได้อนุญาต เราไม่ได้ลักขโมย ไม่ได้เจตนาเอาเป็นของตัวเอง ตั้งใจทำเป็นงานส่วนรวม ไม่ถือว่าต้องอาบัติปาราชิก แต่ถือว่าผิดมารยาทมาก โดยเฉพาะตัวเองเป็นนักบวช ถ้าสภาพจิตหยาบอย่างนั้น โอกาสที่จะละเมิดอาบัติหนักก็มีมาก

[เถรี]

ถาม : สวรรค์ชั้นนิมมานรดีสามารถเนรมิตอะไรก็ได้ตามที่ต้องการ ใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ดูท่าจะเนรมิตพระนิพพานไม่ได้..!

ถาม : เมื่อท่านเหล่านั้นทำการเนรมิตแล้ว พวกท่านเหล่านั้นจะใช้สิ่งที่เนรมิตนั้นเอง หรือว่าให้คนอื่นใช้ครับ ? เช่น เนรมิตอาหารชั้นเลิศ หรือเนรมิตผู้หญิงสวย ๆ
ตอบ : นั่นสันดานของเอ็งแล้ว...!

ส่วนใหญ่ท่านในสวรรค์ชั้นนิมมานรดีจะได้ฤทธิ์ได้อภิญญา ชอบเนรมิตสิ่งอื่นขึ้นมา บุคคลที่จะเสวยสุขจากสิ่งที่เนรมิตนั้นเป็นสวรรค์ชั้นที่สูงกว่าขึ้นไป ก็คือปรนิมมิตวสวัตตี แต่ตัวคนทำเอง ในเมื่อทำได้ ก็ย่อมมีส่วนในการเสวยสุขในสิ่งที่ตนเองทำด้วย เพียงแต่ต้องการหรือไม่เท่านั้น

[เถรี]

ถาม : ความสุขของมนุษย์คือการกินและการมีเซ็กซ์ แล้วความสุขของเทวดาคืออะไรครับ ?
ตอบ : ก็คือความสุขที่ได้อยู่กับกามคุณ ๕ อย่างละเอียดกว่ามนุษย์หลายเท่า

กามคุณ ๕ คือ ตาเห็นรูป หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น ลิ้นได้รส กายสัมผัส ทั้ง ๕ อย่างนี้จะละเอียดยิ่งกว่ามนุษย์หลายเท่า ถ้าดูในมหาชนกจะเห็นว่า แค่นางมณีเมขลาสัมผัสกาย มหาชนกก็หลับไปแล้ว

[เถรี]

ถาม : ผมเคยฝึกพิจารณาอสุภะมาได้สักระยะ แต่ก็ยังมีความรู้สึกต้องการและรักในความสวยงามของผู้หญิง เมื่อมีโอกาสได้สัมผัสกับกายหญิง ปรากฏว่าผมไม่กล้าที่จะใช้ปากสัมผัสกายเธอเพราะรู้สึกรังเกียจในความสกปรกในร่างกายของเธอคนนั้น ทั้ง ๆ ที่เขาก็สวย ก็เลยได้แค่ใช้มือสัมผัสกายเขาเท่านั้น

สุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรกัน หลังจากนั้นมาไม่กี่วันก็กลับมารู้สึกว่าเสียดายว่าทำไมวันนั้นเราไม่ทำอะไรมากกว่านี้ อยากทราบว่าเพราะอะไรทำไมวันนั้นอยู่ ๆ ผมก็เกิดรังเกียจร่างกายของเธอคนนั้นขึ้นมากระทันหันจนไม่อยากจะมีอะไรด้วยครับ ?

ตอบ : พอดีวันนั้นโง่ไปหน่อย..! เกิดจากผลการปฏิบัติของเราที่ทำมา อาตมาเองมีอยู่วันหนึ่งเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เห็นเด็กนักเรียนกำลังไปโรงเรียนกันอยู่ ก็เกิดความรู้สึกว่า เด็กผู้หญิงวัยรุ่นหน้าตาผ่องใส น่ารักดี ทั้ง ๆ ที่ทิ้งอสุภกรรมฐานมาเกิน ๓๐ ปีแล้ว ทันทีที่คิดอย่างนั้นก็ปรากฏเป็นภาพซากศพขึ้นมาแทน ก็แสดงว่าในสิ่งที่เราฝึกเอาไว้ ถึงเวลาจำเป็น ถ้ามีความคล่องตัวจริง ๆ จะเกิดขึ้นมาต่อต้านกับข้าศึกของเขาเอง

ถาม : ความรู้สึกตอนนั้นทำไมมันเป็นเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ ถ้าเป็นอารมณ์วิปัสสนาญาณ ทำไมถึงไม่รู้สึกสนุก สดชื่น แต่กลับเบื่อและเซ็งแทนครับ ?
ตอบ : วิปัสสนาญาณของคุณถ้าไม่มีปีติควบไปด้วย จะไปเอาความสดชื่นมาจากไหน แค่รู้แล้ววาง วางแล้วเบา ก็บอกแล้วว่าเกิดจากอำนาจของอสุภกรรมฐาน ไม่ใช่วิปัสสนาญาณ และยังเป็นสมถะล้วน ๆ อีกด้วย

[เถรี]

ถาม : คนธรรพ์เป็นเทวดาใช่ไหมครับ และสามารถบรรลุมรรคผลได้ไหมครับ ?
ตอบ : เป็นเทวดาชั้นต่ำมาก ส่วนใหญ่หลงติดในกามคุณอย่างหนัก ถ้ามีโอกาสฟังธรรมก็น่าจะมีโอกาสบรรลุได้ แต่ส่วนใหญ่แล้วจะไม่เข้าใกล้เลย เพราะว่ามักจะไปคลุกคลีอยู่กับเรื่องของกามคุณมากกว่า

[เถรี]

ถาม : ระหว่างนำเอาองค์พระพุทธรูปหน้าตักประมาณ ๕ นิ้ว มาตั้งไว้ในห้อง กับนำภาพพระพุทธรูปจากปฏิทินมาติดไว้ที่ผนังห้อง เพื่อไว้เป็นการเจริญพุทธานุสติกรรมฐาน อย่างไหนจะมีผลดีกว่ากันครับ ?
ตอบ : ถ้าจิตเกาะแบบไหนมากกว่า อย่างนั้นก็มีผลดีกว่า ไม่ได้สำคัญที่วัสดุ สำคัญว่าได้นึกถึงหรือไม่

[เถรี]

ถาม : ดิฉันและครอบครัวรวม ๖ คนได้ทำพิธีรับยันต์เกราะเพชรที่บ้านเพราะไม่อาจเดินทางมาที่วัดได้จริง ๆ ช่วงการเป่ายันต์เกราะเพชรของวัดท่าขนุนจึงถือเป็นโอกาสอันประเสริฐของโยมและครอบครัว ที่จะขอบารมีของครูบาอาจารย์ที่มีหลวงพี่เล็กเป็นที่สุดนี้ ทำพิธีรับยันต์ได้ ทุกคนมีศรัทธาและตั้งใจกันด้วยความเคารพสูงสุด จึงผ่านไปได้อย่างสวยงาม แต่หลังจากรับยันต์ผ่านไป ๒ วันโยมมีอาการอาเจียนออกมาเป็นลม คือมีแต่ลมเฉย ๆ เรียกว่าตั้งใจอาเจียนกันเลย จึงขอเรียนถามว่า นี่เป็นอาการปกติหลังรับยันต์เกราะเพชรหรือเปล่าคะ ?
ตอบ : เป็นอาการของคนแก่ ลมกำเริบ..!

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากต้องไปทำธุระที่ประเทศออสเตรเลียสักระยะ อยากทราบว่าเพื่อความคล่องตัวและความปลอดภัย ควรจะขอกับใครที่เป็นท่านผู้ดูแลประเทศออสเตรเลีย โดยเฉพาะที่เมืองเมลเบิร์นครับ ?
ตอบ : อาตมายังไม่เคยไป เลยตอบไม่ได้

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากกระผมได้อาศัยอยู่ที่สหรัฐอเมริกามาเป็นเวลานานหลายปีแล้ว ขอกราบสอบถามพระอาจารย์ด้วยความเคารพว่า เพื่อความคล่องตัวในการดำรงชีพและความปลอดภัยจากภัยต่าง ๆ ที่กำลังจะเกิดในอนาคต กระผมและศิษยานุศิษย์ทั้งหลายที่อาศัยในสหรัฐอเมริกา ควรระลึกถึงและแสดงความเคารพใคร ในฐานะเจ้าพ่อหลักเมืองและเทวดาผู้รักษาประเทศสหรัฐอเมริกาครับ ?
ตอบ : ถ้าให้ส้นตีนจะรู้สึกชื่นใจไหม ? แทนที่จะนึกถึงพระ ดันไปนึกถึงแค่เทวดา สถานที่ไหนที่ไม่เคยไป อาตมาก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามีใครเป็นใหญ่อยู่ในที่นั้น ถ้าอยากจะให้ไปสหรัฐอเมริกาก็ส่งตั๋วเครื่องบินพร้อมกับรายจ่ายในหนึ่งเดือนมา เดี๋ยวจะไปสอบถามให้ว่าใคร...! มีโคตรเพชรอยู่ในมือดันจะไปเอาพลอยเสียนี่

[เถรี]

ถาม : หากผมจะเปรียบเทียบเพื่อความเข้าใจเรื่องพระนิพพาน ในลักษณะของคนที่เล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ กับตัวละครที่อยู่ในเกมส์คอมพิวเตอร์ จะถูกต้องไหมครับ ?
ตอบ : มนุษย์ขี้เหม็นดันจะไปคุยเรื่องพระนิพพาน ชาตินี้คงจะใกล้เคียงอยู่หรอก

[เถรี]

ถาม : เพื่อนผู้หญิงในที่ทำงานชอบพูดจาจิกกัดกันค่ะ ไม่พูดกันดี ๆ แต่ชอบจิกกัด ดิฉันเองก็มักจะโดนจิกกัดเป็นประจำ จนอยากจะลาออกจากที่ทำงาน เพราะเบื่อสังคมแบบนี้ ไม่ทราบว่าคนที่ชอบพูดจาจิกกัดผู้อื่น เขาจะได้รับบาปกรรมอย่างไรหรือไม่คะ ?
ตอบ : สิ่งที่ทำจัดเป็นวจีกรรม เกิดใหม่เมื่อไรก็โดนแบบนั้นเองบ้าง

[เถรี]

ถาม : การเพ่งโทษผู้อื่น กับการที่ชอบตำหนิผู้อื่น คืออย่างเดียวกันหรือไม่ครับ ?
ตอบ : เป็นกำลังใจที่ประกอบไปด้วยโทสะจริตเหมือนกัน

ถาม : การเพ่งโทษผู้อื่นยังมีความหมายนอกเหนือไปจากนี้อีกหรือไม่ครับ ?
ตอบ : มีอย่างเดียว คือ ให้มองว่าสิ่งที่เขาทำนั้น ถ้าดีเราจะทำตาม ถ้าไม่ดี เราจะไม่ทำเช่นนั้น ไม่อย่างนั้นแล้วการเพ่งโทษผู้อื่นมีแต่โทษล้วน ๆ ไม่มีประโยชน์เลย พระพุทธเจ้าท่านให้กล่าวโทษโจทย์ตัวเอง ไม่ใช่ไปโจทย์ผู้อื่น

ถาม : ทำไมเวลาที่ผมตำหนิผู้อื่น ใจจึงขุ่นมัว ขณะที่หลวงปู่ หลวงพ่อ ครูบาอาจารย์ที่ผมพบเจอมา ไม่เห็นท่านจะเศร้าหมองขุ่นมัวเวลาตำหนิผู้อื่นเลยครับ ?
ตอบ : ก็มึงไม่ใช่ท่าน...! จะเอาหิ่งห้อยไปเทียบกับพระจันทร์

[เถรี]

ถาม : หนูเข้าใจว่าทุกข์ของการเกิดเป็นมนุษย์ คือ ทุกข์จากการมีขันธ์ ๕ จึงสงสัยว่าแล้วทุกข์ของเทวดา ของพรหม คืออะไรคะ ?
ตอบ : ทุกข์ของการมีขันธ์ ๕ แบบเป็นทิพย์ ถ้าทุกข์ของเทวดาหรือพรหมที่เป็นพระอริยเจ้าก็คือ ทุกข์ของการที่ต้องตะเกียกตะกายเพื่อความหลุดพ้น

[เถรี]

ถาม : ลูกสาวกำลังจะเดินทางไปอเมริกาค่ะ กราบขอเมตตาหลวงพ่อแนะนำว่าควรให้ลูกพกวัตถุมงคลอะไรของไปดีคะ ?
ตอบ : จริง ๆ อยากจะให้พกปืนใหญ่ไปสักกระบอกมากกว่า..! ชอบใจอะไรก็พกไปเถอะ เพียงแต่ให้อาราธนา สวดมนต์ไหว้พระ อุทิศส่วนกุศลไว้ทุกวัน ถ้าเป็นไปได้ก็หาพวกสายเหนียวล้วน ๆ ไป

ถาม : ถ้าเป็นของวัดท่าขนุน ควรเป็นองค์ไหนคะ ?
ตอบ : หลวงพ่อ ๒๑ ศอกที่หน้าวัด...! อย่าหัวเราะนะ ถ้าพกองค์นั้นได้ต่อให้ยิงด้วยปืนใหญ่ก็ปลอดภัย

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เมื่อวันเป่ายันต์เกราะเพชร วันที่ ๑ เมษายน ๒๕๖๐ ตอนพุทธาภิเษกบารมีพระที่ท่านครอบลงมาหนักแน่นรุนแรงมาก อาตมาโดนกดจนรู้สึกว่าตัวจะแบนติดดิน

กราบเรียนถามพระท่านว่าปกติไม่เคยแรงอย่างนี้ ทำไมคราวนี้ถึงเป็นแบบนี้ ? พระองค์ท่านตรัสว่าภาวะสงคราม โดยเฉพาะสงครามก่อการร้ายจะลามไปทั่วโลก จึงจำเป็นที่จะต้องให้ล่วงหน้าไว้ก่อน อาตมาก็ได้แต่ฟัง ๆ แต่ปรากฏว่าวันก่อนสหรัฐถล่มซีเรียไปแล้ว แล้ววันนี้เพิ่งจะวางระเบิดที่อิยิปต์ตายไปบานตะเกียงเลย

ก็แปลว่าภาวะของสงครามก่อการร้ายก็ดี สงครามที่เกิดจาก ต้องเรียกว่าระหว่างศาสนาแล้วกัน แม้ว่าจะไม่ชัดเจนก็ตาม แต่ว่าสิ่งที่ทำนั้นใช่ กำลังจะแผ่ตัวขยายขึ้นไปเรื่อย ๆ

ถ้าพวกเราทุกคนยึดมั่นในพระรัตนตรัย มีการสวดมนต์ภาวนาเป็นปกติ ถ้าพกวัตถุมงคลอยู่ก็ให้อาราธนาไว้เป็นปกติ ท่านบอกว่าอยู่ที่ไหนก็จะปลอดภัย แต่ถ้าเราไม่ได้ทำอย่างนั้น ถ้าหากวาระกรรมมาถึง โอกาสที่จะโดนบ้างก็มี"

[เถรี]

"เพียงแต่ว่าส่วนที่อาตมากังวล ก็คือ สมัยนี้คนเราจุดเดือดต่ำลงไปเรื่อย ๆ ถึงเวลามีการใช้อาวุธเคมีหรือว่าอาวุธนิวเคลียร์ขึ้นมา หางเลขจะมาถึงบ้านเราด้วย บางอย่างพูดล่วงหน้านานเกินไป ก็อาจจะทำให้พวกเราฟังแล้วลืม กว่าจะรู้ตัวก็ขยับไม่ทัน

เพราะฉะนั้น...โปรดสร้างสุขนิสัยของตนเองเอาไว้ ด้วยการสวดมนต์ไหว้พระ อาราธนาพระคุ้มครองเราทั้งเช้าทั้งเย็นทุกวัน ถึงเวลาแนะนำให้บุตรหลานญาติโยมทำด้วย โดยเฉพาะท่านที่มีญาติมีโยม มีลูกมีหลานอยู่ทางยุโรปหรืออเมริกา เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะประทุหนักขึ้นไปเรื่อย ๆ แม้กระทั่งในบ้านเราก็จะลามกว้างขึ้นมาเรื่อย

ต้องบอกว่าถ้ามั่นในใจวัตถุมงคลประเภทไหน ก็ให้รีบหามาติดตัวเอาไว้ จะได้ใช้จริง ๆ กันแล้ว ที่ผ่านมายังเป็นการใช้เล่น ๆ บังเอิญอาตมาได้ใช้จริง ๆ อยู่ปีกว่า อยู่ในที่ซึ่งมีปืนมีระเบิดอยู่ทุกวัน แต่ก็อยู่รอดปลอดภัยดี จึงมีความมั่นใจในคุณพระรัตนตรัยเป็นอย่างยิ่ง

พวกเราจริง ๆ ควรที่จะโดนบ้าง ถ้าโดนแล้วรอดมาได้จะเกิดความมั่นใจยิ่งขึ้น ไม่อย่างนั้นก็ลังเลอยู่นั่นแหละ เพราะฉะนั้น...ไปขอร้องให้เขามาวางระเบิดบ้านหลังนี้ให้ที...!"

[เถรี]

"ทางปักษ์ใต้ของเรานั้น วัตถุมงคลที่เขาหากันมีสองอย่าง อย่างหนึ่งคือหลวงปู่ทวด โดยเฉพาะที่หลวงปู่ทิมสร้าง เป็นที่ต้องการสูงสุด รองลงไปก็เป็นหลวงพ่อนอง วัดทรายขาว หลวงพ่อฉิ้น วัดเมืองยะลา

ส่วนอีกสายหนึ่งคือ วัตถุมงคลสายเขาอ้อ ถ้าไม่สามารถหาของหลวงปู่ทองเฒ่าได้ ขอให้เป็นของพ่อท่านเอียด พ่อท่านปาน พ่อท่านคง ก็แล้วกัน ฉะนั้น...ทางด้านปักษ์ใต้วัตถุมงคลทั้งสองประเภทนี้ ราคาหูดับตับไหม้เลยและหายากสุด ๆ เพราะว่าสายนี้มาทางเหนียวโดยเฉพาะ

ส่วนเรื่องของหลวงปู่ทวดนั้น ไปทางนิรันตรายก็คือ แคล้วคลาดปลอดภัยตลอด อาตมาได้ยินจ่านายสิบตำรวจท่านหนึ่งบอกว่า ชันสูตรพลิกศพมาตลอด ๓๐ กว่าปี ยังไม่เคยเห็นใครที่แขวนหลวงปู่ทวดแล้วตายโหงเลย นั่นก็คือสิ่งที่ยืนยันความขลัง ความศักดิ์สิทธิ์ของท่านได้ ส่วนของใครจะมีของเก่าของใหม่ ก็ตามที่เขามีประสบการณ์ มีความน่าเชื่อถือ แต่ให้หามาติดตัวเอาไว้"

[เถรี]

"ถ้าเป็นสายของหลวงพ่อวัดท่าซุง อาตมาก็พกสมเด็จองค์ปฐม สมเด็จคำข้าว สมเด็จหางหมาก นี่เป็นสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่สมัยโน้น ส่วนสมัยที่อยู่ชายแดนนั้น อาตมาพกเหรียญกูผู้ชนะกับธงมหาพิชัยสงคราม เลือกกันเอาเองว่าเราชอบแบบไหน

ที่อาตมาชอบวัตถุมงคลของหลวงพ่อวัดท่าซุงเพราะว่าแคล้วคลาด ก็คือ ปืน ระเบิด จะมาขนาดไหนก็ตามไม่เคยโดน แล้วที่อาตมาชอบเพราะว่ายิงออก เสียงดัง มันดี...! พอได้ยินเสียงปืนนี่จะวิ่งสวนอย่างเดียว จนเพื่อนต้องคอยดึงเอาไว้ เพราะฉะนั้น...อยู่ที่จริตนิสัยของเรา จะเอาปลอดภัยประเภทยิงไม่ออก ยิงออกไม่เข้า ก็ไปหาเอาอย่างของสายใต้ เป็นต้น แต่ถ้าจะเอาแคล้วคลาดได้ยินเสียงดัง ๆ แล้วเกิดความมันในชีวิต ก็เอาอย่างของอาตมานั่นแหละ

หลวงพ่อท่านบอกว่า ลูกศิษย์สายของท่านส่วนใหญ่กำลังใจเกินคน พระท่านจึงไม่ให้ทำมาในสายเหนียวโดยตรง เพราะว่าถ้าถึงขนาดเหนียวโดยตรงเมื่อไร ท่านบอกว่าถ้าไม่ไปรังแกเขา ก็จะไปปล้นเขากิน..!

ปกติวัตถุมงคลถ้าทำถึงระดับชาตรีได้จะปลอดภัยที่สุด เพราะว่าชาตรีเป็นลูกเบา โดนแล้วไม่เข้าไม่เจ็บ ถ้าคงกระพันนี่บางทีโดนเข้าไปแต่ละทีจุกไปเป็นอาทิตย์ อาตมาก็รอว่าถ้าพระท่านอนุญาตให้ทำเมื่อไรแล้วค่อยว่ากัน ที่ผ่าน ๆ มาได้แค่แอบซุก ๆ เอาไว้เท่านั้น"