เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกรกฎาคม ๒๕๕๗

[เถรี]

"ในเรื่องของบุญบารมีที่ทำมา จะว่ากันไม่ได้ อินทกเทพบุตรขึ้นไปถึงดาวดึงส์ไม่ต้องหลบให้ใครเลย เพราะสร้างบารมีไว้ดี ใส่บาตรครั้งเดียวในชีวิต อังกุรเทพบุตรทำบุญทั้งกลางวันกลางคืนตลอด ๒๐,๐๐๐ ปี ขึ้นไปเป็นเทวดามีอานุภาพน้อยที่สุด ใครมาก็ต้องขยับให้เขา พอเทวดามาประชุมกันเต็มที่ อังกุรเทพบุตรหลุดไปอยู่ขอบจักรวาลโน่น อินทกเทพบุตรยังนั่งอยู่ที่เดิม แม้แต่พระอินทร์มาก็ไม่ต้องหลบให้

อินทกเทพบุตรใส่บาตรครั้งเดียวในชีวิต แต่พระทั้ง ๖ องค์ที่ไปรับบาตรเป็นพระอรหันต์ทั้งหมด อังกุรเทพบุตรทำบุญตลอด ๒๐,๐๐๐ ปี เปิดโรงทาน ๘๐ โรงทั้งกลางวันกลางคืน มีบุญนิดเดียว เพราะว่าอังกุรเทพบุตรได้ทำบุญในช่วงที่โลกว่างจากศาสนา คนไม่มีศีลไม่มีธรรม ในเมื่อคนไม่มีศีลธรรมก็เหนือกว่าสัตว์เดรัจฉานนิดเดียว ทำบุญเสียเยอะแยะแต่มีผลนิดเดียว ทำบุญเกือบตายแต่มีศักดานุภาพน้อยที่สุด

ส่วนอินทกเทพบุตรใส่บาตรครั้งเดียว เป็นเทวดามีศักดานุภาพมากที่สุด ฟังดูเหมือนไม่ยุติธรรม แต่ลองนึกดูว่า ถ้าอินทกเทพบุตรขุดเจอโคตรเพชร ๑ ก้อน ส่วนอังกุรเทพบุตรปลูกผักบุ้งขายสัก ๑๐ ปี ใครจะได้ราคาสูงกว่ากัน ?"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "บ้านเราต้องสนับสนุนเรื่องขนส่งสาธารณะ ไม่อย่างนั้นรถส่วนตัวจะมากขึ้นไปเรื่อย ๆ เนื่องจากนักการเมืองของเราไปเกรงใจบรรดาเจ้าของบริษัทจำหน่ายรถ แล้วบ้านเรามีความเป็นส่วนตัวสูงมาก ต่างประเทศเขาใช้ระบบคาร์พูล คุณมีรถถึงเวลาไปข้างนอก ผมก็ขอตามไปด้วย แต่บ้านเราไม่ชอบให้ใครมานั่งรถของเรา"

[เถรี]

เก็บตกเดือนกรกฎาคมปี ๕๗ หมดแล้วค่ะ

ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย ทาริกา คะน้า เถรี รัตนาวุธ และคะน้าอ่อน