ธรรมกายกับมโนมยิทธิ

[สุธรรม]

ถาม : การนั่งภาวนาไปพร้อม ๆ กับการฟังธรรม แล้วจิตนิ่งไป ได้ยินเสียงธรรมบ้าง ไม่ได้ยินเสียงบ้าง กับการนั่งภาวนาดูลมหายใจ จนจิตหยุดบริกรรม แล้วอยู่กับความนิ่งนั้นไปเรื่อย ๆ ปฏิบัติแบบใดจะมีกำลังที่สูงกว่ากันครับ ?
ตอบ : แบบหลัง

ถาม : หลังการนั่งภาวนาไปสักระยะ เมื่อจิตไปอยู่ในภาวะนิ่ง ๆ นั้นแล้ว ควรกำหนดอย่างไรจึงจะให้ผลในทางทิพจักขุญาณ หรือมโนมยิทธิได้ (หากเราไม่มีครูฝึกคอยถาม) จะคิดเองตอบเองจะกลายเป็นอุปาทานไปหรือไม่ครับ ?
ตอบ : กำหนดภาพพระขึ้นมาแล้วภาวนาไปเรื่อย ๆ จนภาพพระสว่างเจิดจ้าดีแล้ว อธิษฐานให้ใหญ่ ให้เล็ก ให้มาได้ ให้หายไปได้ เมื่ออยากรู้อยากเห็นอะไรก็ขอให้สิ่งนั้นปรากฏขึ้นมาแทน

ถาม : เคยฟังหลวงพ่อวัดท่าซุงกล่าวว่า เคยไปอยูวัดปากน้ำ ๑ เดือน และยกย่องหลวงพ่อสด แสดงว่าวิชชาธรรมกายมีจริงใช่ไหมครับ ? และการปฏิบัติแบบวิชชาธรรมกาย กำหนดดวงแก้วที่ศูนย์กลางกาย จะให้ผลเป็นทิพจักขุญาณ หรือ มโนยิทธิได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : มีจริง และเป็นต้นตระกูลของทิพจักขุญาณและมโนมยิทธิ

ถาม : ผมนั่งภาวนาตอนท้าย ๆ อธิษฐานขอบารมีหลวงพ่อวัดท่าซุงมาช่วยสอนกรรมฐาน ปรากฎเห็นภาพหลวงพ่อฤๅษีฯ และภาพนั้นก็พลิกกลับด้านได้ด้วย ในช่วงแค่ ๒ - ๓ วินาที แล้วหายไป หลวงพ่อท่านจะเมตตามาสงเคราะห์ได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : มาแล้วและไปแล้ว