นายนิรยบาล
			 
			 
			
		
		
		
			
			ถาม : การที่มีคนหนีนรกมาเกิด นายนิรยบาลพลาดได้อย่างไรครับ ? 
ตอบ : ต้องลงไปถามเขาเอง..(หัวเราะ)..ถ้าอาตมาลงไป กลัวเขาจะเอาไปอยู่เลย แล้วบอกว่าลองหนีดูเถอะ..(หัวเราะ) ... โบราณเขาว่าเอาไว้ ร้อยถี่มีหนึ่งห่าง ถี่ลอดตาช้าง ห่างลอดตาเล็น บางทีผู้ที่ควบคุมตัวไป เอาออกจากนรกขุมหนึ่ง เพื่อไปลงอีกขุมหนึ่ง กำลังเอาอีกคนลง ทางนี้ย่องหนีไปแล้ว เป็นยมทูตก็ลำบากเหมือนกัน ถึงว่าท่านที่ได้เจอหลวงพ่อ ส่วนใหญ่ขอโมทนาบุญไป ๆ เสียดีกว่า อยู่ตรงนั้นลำบากเต็มที 
 
ความจริงยมทูตนั่นท่านเป็นเทวดา แต่ว่านายนิรยบาลต่างหากที่เป็นยมทูตในความหมายของเรา นายนิรยบาลนี่พิลึกมาก ทำบุญกับบาปมาเท่ากันเลย ไม่สามารถที่จะลงนรกไปรับความชั่วไป แต่ก็ไม่สามารถที่จะขึ้นข้างบนได้ จึงต้องทำหน้าที่ทรมานสัตว์นรก แต่ตัวเองไม่ต้องเดือดร้อนเพราะไฟ มีหน้าที่อย่างนั้น ไฟก็เลยไม่ทำอันตรายอะไร แต่ก็ต้องเหน็ดเหนื่อยกับการทรมานสัตว์นรกอยู่ น่าเบื่อหน่ายที่สุด 
 
ถาม : ยังดีกว่าตกนรก ? 
ตอบ : ดีกว่าหน่อยหนึ่ง ต่อไปทำบุญอะไรทำบาปอะไรก็ให้หนัก ๆ ไปข้างหนึ่ง จะได้หมดเรื่อง ลงไปก็คือลง ขึ้นก็คือขึ้น ทำพอดีอย่างนั้นลำบาก 
 
ถาม : แล้วไม่มีโอกาสหลุดหรือครับ ? 
ตอบ : มีเหมือนกัน ลืมถามเขาไปว่าอายุงานของยมทูตเขากี่ปี เกษียณ ๖๐ หรือเปล่า ? 
 
สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ 
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนมิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๔
		 
		
		
		
		
		
		
		
		
			
				  
				
					
						แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 20-05-2014 เมื่อ 15:08
					
					
				
			
		
		
		
	
	 |