เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๖๘

[พิชวัฒน์]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันพุธที่ ๘ ตุลาคม ๒๕๖๘

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๘ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ เป็นวันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๑ หรือที่เราส่วนใหญ่เรียกกันง่าย ๆ ว่า "วันตักบาตรเทโว" ความจริงบาลีเขาเรียกว่าเทโวโรหณะ ก็คือวันที่พระพุทธเจ้าเสด็จจากสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เทวโลก

ความจริงพระองค์ท่านเสด็จลงมาในวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๑ แต่ธรรมเนียมประเพณีของเรา มาตักบาตรกันในวันแรม ๑ ค่ำ สมัยที่กระผม/อาตมภาพยังเด็กอยู่ บางคนก็เรียกว่า "ตักบาตรดาวดึงส์" ก็คือหลังจากที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จขึ้นไปโปรดพระพุทธมารดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ โดยแสดงพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ตลอดพรรษา

เราท่านทั้งหลายจะเห็นได้ว่าพระอภิธรรมนั้น ส่วนใหญ่เป็นหัวข้อธรรมที่กินความมากเป็นพิเศษ ถ้าไม่ได้ "อุคฆฏิตัญญูบุคคล" คือ ผู้ที่ฟังหัวข้อแล้วเข้าใจเลย อย่างบรรดาพรหมเทวดาทั้งหลาย มนุษย์ทั่ว ๆ ไปกว่าจะเข้าใจ ก็คงต้องสร้างบุญสร้างกุศลด้านนี้มาโดยเฉพาะ

แบบเดียวกับภิกษุลูกชาวประมงทั้ง ๕๐๐ รูป ที่ในอดีตเกิดเป็นค้างคาว ได้ฟังพระสวดอภิธรรมแล้ว มัวแต่เพลินกับเสียงสวดเลยตกลงมาตาย ไปเกิดเป็นเทวดาอยู่นานแสนนาน พอหมดจากอานิสงส์การเป็นเทวดา ลงมาเกิดเป็นลูกชาวประมง กุศลเก่าส่งผล ได้บวชเป็นสัทธิวิหาริกของพระสารีบุตร

พระสารีบุตรกราบทูลถามองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า "ควรที่จะให้หลักธรรมอะไรแก่สัทธิวิหาริกทั้ง ๕๐๐ รูปนี้ดี ?" พระพุทธเจ้าจึงตรัสพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ ซึ่งเป็นของเก่าที่ฝังใจอยู่ เมื่อได้ฟังของเก่า บรรดาภิกษุลูกชาวประมงทั้ง ๕๐๐ รูปก็บรรลุอรหัตผล..!

แต่ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า ขนาดองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แสดงธรรมโปรดแก่บรรดาเทวดานางฟ้าทั้งหลาย ใช้เวลาถึง ๓ เดือนของโลกมนุษย์ แล้วถ้าไม่ใช่อุคฆฏิตัญญูบุคคลอย่างเทวดานางฟ้า ที่ฟังเพียงหัวข้อธรรมก็เข้าใจ จะต้องใช้เวลานานเท่าไร ?

พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์นอกจากจะทำให้พระพุทธมารดาบรรลุพระโสดาบันแล้ว ยังทำให้เทวดานางฟ้า ๘๐ โกฏิบรรลุธรรมไปด้วย พูดง่าย ๆ ว่าเป็นหลักธรรมที่ทำให้มีผู้บรรลุมรรคผลมากที่สุด

[เถรี]

ความจริงพระพุทธมารดาท่านสามารถบรรลุอรหัตผลได้เลย แต่ติดด้วยสัญญาเดิมว่าจะไปเกิดเป็นพระพุทธมารดาอีกรอบหนึ่ง..! ก็คือเป็นแม่พระพุทธเจ้าองค์เดียวยังไม่สะใจ ขอเกิดไปเป็นแม่พระพุทธเจ้าอีกองค์หนึ่ง..! ซึ่งเรื่องพวกนี้ ถ้าท่านต้องการรายละเอียด ไปดูในมธุรัตถวิลาสินี อรรถกถาพุทธวงศ์ จะมีกล่าวเอาไว้ เพราะว่ากระผม/อาตมภาพเวลาอ่านหนังสือ อ่านอะไรแล้ว มักจะจับจุดผิดพลาดได้เร็วมาก..!

เราจะเห็นว่าองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประสูติได้ ๗ วัน พระนางสิริมหามายาก็เสด็จสวรรคต แล้วพระองค์ท่านก็โดนเลี้ยงดูมาโดยพระน้านางปชาบดีโคตมี ภายหลังบรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ ไปเทศน์โปรดพระประยูรญาติแล้ว พระน้านางเธอมีศรัทธาอยากจะบวช อุตส่าห์เดินติดตามไปเป็นระยะทางไกลมาก องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ทรงอนุญาตให้บวช

โดยตรัสว่า "ถ้าผู้หญิงบวชในพระพุทธศาสนา ก็เหมือนปล่อยให้เพลี้ยเข้าไปในไร่อ้อย ต้นอ้อยมีแต่จะโดนทำลายลงในระยะเวลาอันไม่นาน" ซึ่งเรื่องพวกนี้ บางคนบอกว่า "องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากีดกันสิทธิสตรี..!" แต่ปัจจุบันนี้เราก็เห็นแล้วว่า แม้ผู้หญิงจะอยู่นอกวัด ก็ยังสร้างความเสียหายกับพระพุทธศาสนาได้มากมายมหาศาล อย่างข่าวใหญ่ในช่วงที่ผ่านมา

แต่พระอานนท์ทูลอ้อนวอนว่า "เห็นแก่พระน้านางที่เลี้ยงดูพระองค์มาตั้งแต่เล็ก ขอทรงอนุญาตให้บวชเถิด" พระพุทธเจ้าจึงตรัส "ครุธรรม ๘ ประการ" ให้ ว่าถ้าทำได้ก็อนุญาตให้บวช อย่างเช่นว่า "ภิกษุณีแม้มีพรรษาถึงร้อย ก็ต้องเคารพภิกษุซึ่งบวชในวันนั้น" เรื่องพวกนี้สำหรับคนทั่วไปแล้วยากเป็นอย่างยิ่ง แต่นางปชาบดีโคตมีท่านได้ยิน เหมือนอย่างกับได้น้ำทิพย์ชะโลมใจ ตอบรับครุธรรม ๘ ประการโดยไม่ลังเล จึงได้บวชเป็นภิกษุณีพร้อมด้วยบริษัทบริวาร

[เถรี]

จนกระทั่งพระน้านางอายุ ๑๒๐ ปี ไปทูลลาองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อปรินิพพาน ตอนนั้นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีพระชนมายุ ๗๙ พรรษา กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วแปลกใจมากว่า ขนาดน้องแม่ยังมีอายุมากกว่าพระพุทธเจ้าถึง ๔๑ ปี แล้วพระนางสิริมหามายามีพระพุทธเจ้าตอนอายุเท่าไร ?

ถ้าตีเสียว่าพระนางสิริมหามายาอายุมากกว่า ๑ ปี ก็แปลว่าต้องคลอดพระพุทธเจ้าตอนอายุ ๔๐ กว่าปี เป็นที่สงสัยอยู่นานมาก จนกระทั่งไปเจอในมธุรัตถวิลาสินี อรรถกถาพุทธวงศ์ กล่าวไว้ชัดเจนว่า "พระพุทธมารดามักจะมีพระประสูติกาลพระมหาโพธิสัตว์ ในระหว่างอายุ ๔๐ ถึง ๗๐ ปี เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า สัตว์อื่นไม่คู่ควรที่จะเกิดร่วมกันกับครรโภทรกับพระมหาโพธิสัตว์นั้น" ดังนั้น..เมื่อพระมหาโพธิสัตว์ประสูติแล้ว พระพุทธมารดาก็มักจะสวรรคตลงภายในเวลาไม่เกิน ๗ วัน จึงต้องให้มีอายุกาลในความเป็นมนุษย์มากสักหน่อย

ถ้าเป็นสมัยนี้ เราอาจจะสงสัยว่า "เป็นไปได้หรือที่ผู้หญิงอายุ ๔๐ ปียังมีลูก ?" ก็ต้องไปดูชาวฮุนซา ซึ่งความจริงชาวบ้านนี้เรียกว่า "หรรษา" แต่พอเขียน Hunza ฝรั่งอ่านว่า "ฮุนซา" ชาวหรรษามีอายุขัยเฉลี่ย ๑๒๐ ปี ผู้หญิงอายุ ๖๐ ปีแล้ว ยังคลอดบุตรเป็นปกติ กระผม/อาตมภาพได้เดินทางไปถึงมาแล้ว แม้ว่าจะอยู่ในประเทศที่เป็นอิสลามก็ตาม

ต้องบอกว่าเป็นประเทศที่ไปแล้วอยากจะไปอีก เพราะว่าผู้คนเป็นมิตรมาก แม้ว่าจะหน้าตาดูดุดัน เพราะว่าไว้หนวดไว้เครากัน แล้วก็ถืออาวุธสงครามติดมือเป็นปกติ แต่ถ้าไม่ใช่คนขี้กลัว ก็จะมีความสะดวกสบายมาก บ้านเมืองสะอาดสะอ้าน โดยเฉพาะแถว Hunza อากาศดีสุด ๆ ต้องบอกว่าหายใจเข้าจมูก รู้สึกว่าลงไปถึงหัวแม่เท้าเลย..! ถึงได้ว่าทำไมผู้คนเขาอายุยืนมากนัก

หมู่บ้านที่กระผม/อาตมภาพไปเยี่ยมนั้น หัวหน้าหมู่บ้านอายุ ๑๑๐ ปี ลูกชายคนโตอายุ ๘๐ ปี ถามว่า "จะอายุยืนเท่าพ่อไหม ?" คุณลูกชายบอกว่า "คงไม่ได้หรอก เพราะว่าผมสูบบุหรี่..!"

[เถรี]

เมื่อเทศน์โปรดพระพุทธมารดาแล้ว เสด็จกลับลงมา ชาวบ้านก็ถวายการต้อนรับ ทำบุญใส่บาตร จนกลายเป็นธรรมเนียมที่พวกเรานำมาใช้อยู่ในปัจจุบัน ที่เรียกกันว่างานตักบาตรเทโว

โดยเฉพาะของทางวัดท่าขนุนเรา ทางการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย จังหวัดกาญจนบุรี บรรจุลงเป็นหนึ่งใน Unseen Thailand เพราะว่าผู้คนแทบทั้งอำเภอมาร่วมใส่บาตรกัน

จากการที่กระผม/อาตมภาพเข้ากรรมฐานมา ๓ วัน งานนี้ต้องบอกว่าเซ็งมาก..! เพราะว่าปกติแล้วต้องมีคนมาคอยแหย่เสือ "ลองของ" อยู่เสมอ แต่งานนี้เงียบสนิท ไม่มีอะไรให้เล่นเลย..! อาจจะเป็นเพราะว่า เพิ่งจะมีงานเป่ายันต์เกราะเพชรไปเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา

อีกส่วนหนึ่งก็คือ การเข้ากรรมฐาน ๓ วัน น้ำหนักลดไป ๓ กิโลกรัมกว่า ก็เลยทำให้เดินขึ้นเขาได้เร็วกว่าปีที่แล้ว ปีที่แล้วใช้เวลา ๖ นาทีเดินถึงยอดเขา ปีนี้เหลือแค่ ๕ นาที..! อาจจะเป็นเพราะว่าแก่มากขึ้นก็เลยแข็งแรงขึ้น..! ซึ่งกระผม/อาตมภาพได้ตั้งใจเอาไว้แล้วว่า "ถ้าไม่สามารถเดินขึ้นลงบันไดนั้นเมื่อไร ก็จะเกษียณตัวเอง เลิกบิณฑบาตเมื่อนั้น..!" ตอนนี้ก็ได้แต่ลุ้นว่า ยังเหลืออีกกี่ปีที่พอจะขึ้นไหว ?

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๘ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)