บันทึกการเดินทาง "ซาปา ณ เวียดนาม"

[ตัวเล็ก]

บันทึกการเดินทาง "ซาปา ณ เวียดนาม"

วันศุกร์ที่ ๑ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗


เวลา ๐๓.๕๐ น. พบกันที่ อาคาร ๑ ประตู ๑ สนามบินนานาชาติดอนเมือง


รูปหมู่เมื่อพร้อมหน้า


เช็คอินแบบกลุ่มใหญ่มากกกก..!


เช็คเดี่ยวไม่ได้เพราะว่าเป็นตั๋วกลุ่ม


เช็คอินช่องพิเศษเฉพาะหลวงตา..!


ได้ตั๋วแล้วไปทางออกสายการบินระหว่างประเทศ


เจอพี่สาวที่แสนดีซึ่งคบหากันมา ๔๐ กว่าปี


ผ่านเครื่องเอ๊กซเรย์มาจัดกระเป๋าด้านใน


ไปรอที่ทางออกขึ้นเครื่องหมายเลข ๔


ระหว่างรอขึ้นเครื่องก็สะสม "เสบียงบุญ" ไปเรื่อย


เวลา ๐๖.๒๕ น. เรียกขึ้นเครื่อง


ต่อรถบัสไปขึ้นเครื่อง


อยู่ท้ายสนามบินเลย


ไม่บอกเลขที่นั่ง เพราะว่ามีคนจะเอาไปเล่นหวย..!


"เสบียงบุญ" ชุดสุดท้ายก่อนเครื่องขึ้น

[ตัวเล็ก]

เวลา ๐๘.๔๐ น. เวลาเดียวกับประเทศไทย ถึงท่าอากาศยานนานาชาตินอยไบ กรุงฮานอย


อากาศเย็นทีเดียว


มืดครึ้มเมฆมากเหมือนฝนจะตก


เปิดให้ใช้ แต่..เดินเองนะครับ ไฟฟ้าไม่มี..!


ตม.เวียดนาม ประทับตราเข้าเมืองให้ภายใน ๑ นาที


ผ่านมาแล้วต้องลงข้างล่าง


มารอรับกระเป๋าสายพานที่ ๒


กระเป๋ามาเร็วทันใจมาก


ห้ามทิ้งลงโถส้วม แล้วมีไว้ทำไมวะ ?

[ตัวเล็ก]

แท็กซี่ให้เช่าด้วย




กระเป๋าแตกชำรุดจนสายการบินต้องใส่ถุงมาให้..!




รวมตัวแล้วออกไปขึ้นรถบัส


อาหลัน มัคคุเทศก์ท้องถิ่น มารับ


ข้างนอกหนาวเอาเรื่อง


ค้นละ ๒๕ คน


กับอีก ๑ รูป..!


อาหารเช้าชิ้นใหญ่มาก


เวลา ๐๙.๕๐ น. ออกเดินทางไปเมืองซาปา


ซินจ่าว..อาหลัน


ขึ้นเหนือจึงมีรถไม่มากนัก


ไปทางด่วน ให้วิ่งได้ ๘๐ ก.ม.ต่อ ช.ม.


วิ่งขวา แซงซ้าย


ยิ่งไปยิ่งเย็น..บรื๊อวววส์

[ตัวเล็ก]

มีคฤหาสน์อยู่กลางทุ่งด้วย


แม่น้ำอะรูมิไร้ ? อ๋อ..แม่น้ำแดง


แหล่งน้ำที่เห็นข้างทางอาจจะเป็นหลุมระเบิดเก่าก็ได้..!


หมู่บ้านผีกลางทุ่ง..!


มีเยอะซะด้วย..!


ผีเศรษฐี (องจู๋เหี่ยว)

[ตัวเล็ก]

หนทางแม้สุดไกล ขอมุ่งไปกว่าจะถึง...


อีก ๑๐๕ ก.ม. จะถึงเมืองเล้าไก่


คันนี้ราคาเป็นพันล้าน..!


จอดให้เข้าห้องน้ำตอนเที่ยงตรง


ฉี่ทีละสามพันด่อง..!


มีบ้องกัญชา เอ๊ยย..บ้องยาสูบขายเยอะมาก


แบบนี้อย่าไปขายแถวปทุมวัน..!


หนาวจนน้ำอ้อยขายไม่ได้ ทั้งร้านมีอ้อยแค่ ๒ ลำ..!


บ้านเรากินลูกหมดไปแล้ว ที่นี่เพิ่งออกดอก


สถานีบริการน้ำมันระหว่างทาง


แม่น้ำแดงไหลมาจากประเทศจีน






ช่วงนี้วิ่งอยู่ใน "หำ" (อุโมงค์)


อีกไม่เกินครึ่งชั่วโมงจะได้ฉันเพล

[ตัวเล็ก]

เริ่มเข้าเขตเมืองเล้าไก่


ต้องเข้า "หำ" อีกแล้ว..!


ยังดีที่เป็น "หำ" สั้น ๆ


ออกจาก "หำ" มาไม่ไกลก็เป็นเมืองเล้าไก่


วงเวียนกลางเมืองเล้าไก่


ข้ามสะพานไปคนละทางกับที่ไปเมืองซาปา


เข้าร้านอาหารตอน ๑๓.๔๐ น.








อร่อยทุกอย่างเพราะว่าหิวจนหน้ามืดกันแล้ว..!


อิ่มแล้วค่อยออกมาดู ชื่อภัตตาคารเลอบอร์โดซ์


อยู่เยื้องกับสถานีรถไฟเมืองเล้าไก่


ร้านนี้มีต้นส้มจี๊ดสวยมาก


Take me one photo, please.

[ตัวเล็ก]

เวลา ๑๔.๓๐ น. อิ่มแล้วเดินทางต่อ


ขึ้นเขาเพื่อไปสะพานกระจกมังกรเมฆ


เจอม้าบักจ้อน


ตามมาด้วยควายป่า ฮ่า..ฮ่า..!


นี่ก็ควายในป่า..!


ขี่เมฆดั้นหมอกตอนบ่ายสามโมง


มืดฟ้ามัวดิน


บ่ายสามครึ่งอากาศเหลือแค่ ๙ องศาเซลเซียส..!


เจอการซ่อมทางที่เขาให้เราหลบหลีกเอาเอง


ไฟสัญญาณอะไรก็ไม่มี วัดดวงกันเองแล้วกัน..!






มีใครถูกฝังไปแล้วมั้ง ?

[ตัวเล็ก]

รอดไปถึงลานจอดรถข้างบน




ถ่ายรูปหมู่ไว้ทั้งสองรถบัส


ขึ้นรถตู้ไปขึ้นลิฟท์


ออกจากลิฟท์มาขึ้นรถตู้


ออกจากรถตู้ไปรอขึ้นลิฟท์










เข้าไปรอในนี้


ลิฟท์ขึ้นไป ๓๐๐ เมตร


มีแดด ๕๕๕


ฟ้าเปิดใสแจ๋ว


สะพานสายรุ้ง


สะพานแก้วมังกรเมฆ


รูปหมู่

[ตัวเล็ก]

ขอยืนยันว่าแดดจัดมาก


หน้าเกือบไหม้..!


เดินอ้อมโลกไปเลย


สุดทางสะพานแก้ว


อ้อมภูเขา


มาเจอเครื่องที่เขาไม่ให้พระเล่น..!


สะพานข้ามวัฏสงสาร






มาเจอวัดบนยอดเขา หยอดตู้ไปห้าหมื่นด่อง..!


เดินอ้อมมาถึงด้านหลังสะพานสายรุ้ง


กลับมาที่เดิม


ฟ้าปิดแล้ว




มังกรเมฆผงกเศียรแค่ไม่กี่วินาที ถ่ายรูปทันแค่นี้..!


ได้ดูครบทุกอย่างแล้วก็ลงลิฟท์


มาขึ้นรถ


ลงจากรถ


มาลงลิฟท์


มาทันแค่นี้


มาขึ้นรถที่หน้าร้านค้านี้


ถึงรถใหญ่หกโมงเย็นพอดี


เวลา ๑๘.๒๐ น. ออกเดินทางไปที่พักคืนนี้

[ตัวเล็ก]

หมอกลงหนัก..วิ่งกลางคืนอันตรายสุด ๆ..!


เวลา ๑๙.๐๐ น. มาเปลี่ยนเป็นมินิบัสเพื่อขึ้นไปโรงแรม


เหลือ ๘ องศาเซลเซียสแล้วครับ..!














โรงแรม Sapa Charm Hotel ต้องนอนที่นี่ ๒ คืน

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันศุกร์ที่ ๑ มีนาคม ๒๕๖๗

[ตัวเล็ก]

วันเสาร์ที่ ๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ซาปา ณ เวียดนาม


เวลา ๐๔.๒๕ น. อากาศอยู่ที่ ๘ องศาเซลเซียส


ถึงอยู่นอกตู้แต่ถ้ากินก็ต้องเสียเงินนะจ๊ะ..!


ของฟรีมีอยู่แค่นี้


ตีห้ากว่าแล้ว ถ่ายด้วยโหมดกลางคืน ยังมองเห็นได้แค่นี้


เวลา ๐๕.๒๕ น. ลดลงไปอี๊กกกก..!


ขึ้นไปชั้น ๙ ของโรงแรม


มาเจอห้องแห่งความเมา










สารพัดยาดอง - ยาโด๊ป..!


เวลา ๐๖.๐๐ น. เข้าห้องอาหาร








วันนี้ต้องขึ้นยอดเขาฟานซีปัน เลยจัดเต็ม..!

[ตัวเล็ก]

ระหว่างพักรอคณะก็ถ่ายรูปไปเรื่อย


รอเดินทางไปหมู่บ้านกั๊ตกั๊ต


เจด้า (ด.ญ.อิสราภรณ์ อินทระ) กับโจวต้า (เด็กชายธรรมวณัฐ อินทระ) ขวัญใจคณะเดินทาง


เวลา ๐๘.๓๐ น.ขึ้นรถมินิบัสไปขึ้นบัสใหญ่


หมอกลงหนักเหมือนฝนตก


แค่ขึ้นรถก็ติดกันทั้งเมือง


วิ่งมานาทีเศษก็ถึงจุดเช็คอินที่ร้านกาแฟ Moana


ต้นไม้หินบนเคาน์เตอร์ร้านกาแฟ










ปล่อยให้ถ่ายรูปตามจุดเช็คอินต่าง ๆ ภายในร้านกาแฟ








ถึงมองหน้าไม่ค่อยรู้เรื่องก็จะถ่าย..!


ยังมีการก่อสร้างอยู่ทั่วไป

[ตัวเล็ก]

เวลา ๐๙.๑๕ น. ต่อมินิบัสไปหารถใหญ่


รถบัสใหญ่เข้าเมืองไม่ได้ด้วยประการฉะนี้




มารอคณะที่ร้าน Z Mong ใครเช่าชุดใส่ถ่ายรูป แบบบนห้าหมื่นด่อง แบบล่างหนึ่งแสนด่อง..!




ชั้นบนเป็นร้านกาแฟ ไม่อร่อยไม่คิดเงิน


เดินลงไปหมู่บ้านกั๊ตกั๊ต (ม้งดำ) ห่างไปตั้ง ๒๐๐ เมตร


คราวนี้เห็นชัดว่ารถใหญ่เข้าไม่ได้จริง ๆ


ปากทางเข้าหมู่บ้าน










เดินลงไปเรื่อย ๆ คิดถึงตอนขึ้นบ้างนะ..!








สินค้าสองข้างทาง
















มีจุดเช็คอินทั่วไปหมด


ขากลับเดินอ้อมโลกมาตามทางมอเตอร์ไซค์


จนมาสมทบกับถนนใหญ่ที่มุ่งกลับร้านกาแฟ




แปลงผักและเป็ดเทศที่ข้างทาง


เวลา ๑๑.๓๐ น. ออกเดินทางไปร้านอาหาร


มาถึงถนนสายหลักของเมืองซาปา


มาลงที่หน้าลานคนเมือง


มีม้งน้อยเต้นระบำ


ให้ไปคนละแสนด่อง..!


แบบนี้หนูสู้ตายค่ะ..!

[ตัวเล็ก]

จุดเช็คอินสถานีรถรางซันพลาซ่า


จุดเช็คอินลานคนเมืองซาปา


จุดเช็คอินโบสถ์คริสต์ร้อยปี


เมื่อกี้เป็นด้านหลัง ต้องถ่ายใหม่ด้านหน้า


เข้าไปในสถานีรถรางซันพลาซ่า




ตามมัคคุเทศก์ไปเช็คยอดเพื่อผ่านเครื่องตรวจนับ


เข้าไปรอขึ้นรถราง


รับได้คันละ ๑๐๐ คน


มาลงที่สถานีถัดไป


ตามมัคคุเทศก์ต่อไป


เดิน..เดิน..เดิน..


ขึ้นเนินไปไกล


เลี้ยวซ้ายเข้าไปในตัวอาคาร


ขึ้นบันไดไปชั้นบน


เช็คยอดเข้าร้านอาหาร


เชิญตักได้ตามอัธยาศัย


มีแต่คนแย่งกันตักมาถวาย..!


อิ่มแล้วออกมาหามุมถ่ายรูป








ถ่ายทับรูปของทางร้านอาหาร

[ตัวเล็ก]

เวลา ๑๔.๑๕ น. เตรียมความพร้อมแล้วตามมัคคุเทศก์ไปเลย










ขึ้นกระเช้าละ ๓๐ คน ไปยอดเขาฟานซีปัน






เป็นกระเช้าที่สูงที่สุดในเอเซีย




สุดทางรัก






เดินไปรอความพร้อมของคณะในร้านอาหาร


อุณหภูมิเหลือแค่ ๕ องศาเซลเซียส..!






ตามมัคคุเทศก์มาร้านอาหารชั้นบน


แจ้งเวลาและจุดนัดพบ


แล้วไปขึ้นบันไดสวรรค์ ลมแรงสุด ๆ..!


ถ่ายรูปหน้าประตูสวรรค์ นิ้วแข็งจนกดชัตเตอร์ไม่ลง..!




ฝ่าลมหนาวมาเจอมะเขือหน้าตาพิลึก




ซื้อตั๋วขึ้นรถราง






ข้างในรถรางอุ่นหน่อย แต่หมอกหนาจนมองอะไรแทบไม่เห็น




ออกจากรถรางแล้วเดินขึ้นไปบนยอดสูงสุดของฟานซีปัน




ขนาดถ่ายรูปหมู่ยังแทบจะปลิวตามแรงลม..!


มาหลบลมฉันน้ำขิงแก้หนาว


หลวงตาโดนเจด้า (ด.ญ.อิสราภรณ์ อินทระ) "ขิง" ใส่..!

[ตัวเล็ก]

นั่งรถรางลงข้างล่าง






เดินทวนลมหนาวกลับจุดนัดพบ


อ้างว่ารอคณะ..แล้วก็กินกระจาย..!


กินอิ่มแล้ว เอ๊ย..มาพร้อมแล้ว เตรียมขึ้นกระเช้าได้

[ตัวเล็ก]

ตรวจตั๋ว รอขึ้นกระเช้า


มโหฬารปานนี้ ขนขึ้นมาอย่างไรหนอ ?


รอบละ ๓๐ คนเหมือนเดิม


๒๐ นาทีของการเหาะเหินเดินอากาศ








ลงจากกระเช้ามาขึ้นรถราง






อยู่ใกล้ชิดกับคนขับจึงเห็นว่าผ่าน "หำ" ถึง ๒ "หำ"








ย้อนกลับมาที่สถานีรถรางอาคารซันพลาซ่า


ใครกินข้าวเย็นไปด้านโน้น


ใครกลัวอ้วนมาด้านนี้..


พวกกลัวอ้วนนั่งรถรางกลับไปพักที่โรงแรม


ขับแบบนี้เกือบจะทำให้ตูไปไม่ถึงที่พัก..!


รอดตายเหมือนพ้นจากควายขวิดไปอีกวัน..!

[ตัวเล็ก]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒ มีนาคม ๒๕๖๗

[ตัวเล็ก]

วันอาทิตย์ที่ ๓ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๗ ซาปา ณ เวียดนาม


เวลา ๐๓.๔๕ น. อากาศอยู่ที่ ๘ องศาเซลเซียส


ดู..ดูแต่ละท่านทำ..!


ขอยืนยันว่าก่อนมา ปลดออกเก็บไว้อย่างดีแล้ว


ชุดหนึ่งอยู่กระเป๋าหนึ่ง ไม่มีทางที่จะลืมได้มากขนาดนี้..!


เครื่องเอ๊กซเรย์ไม่ดัง แถมเจ้าหน้าที่ยังค้นตัวละเอียดมาก


แล้วผ่านมาได้อย่างไร ? โดยเฉพาะมีดสวิสอาร์มี่ทางขวามือ..เห็นแล้วตูจะเป็นลม..!


"เสบียงบุญ" ของวันนี้






ขึ้นไปรออาหารเช้าพร้อมกับถ่ายรูปไปด้วย


เมื่อห้องอาหารเปิด ก็เหมือนกับเกิดจราจล..!


ผลไม้ ๒ จานขวามือ อาหลันมัคคุเทศก์ถวายมาพร้อมกับเงินอีก ๑ แสนด่อง..!


ข้างในกินไป ข้างนอกขนกระเป๋าขึ้นรถไป


บรรทุกในตู้คอนเทนเนอร์ขนาดเล็ก ปลอดภัยสุด ๆ


อิ่มแล้วมานั่งรับเงิน..!


"รถมารับแล้ว นิมนต์ขึ้นรถครับ"


เวลา ๐๖.๕๕ น. คันที่หนึ่งออกก่อนเวลา ๕ นาที


ฝ่าหมอกมุงเมืองไปขึ้นรถใหญ่


"พี่จะไม่หลบใครเลยใช่ไหม ?"


ผ่านไป ๗ นาที ต้องลงไปช่วยเข็นออก..!


เสาร์อาทิตย์รถท่องเที่ยวเยอะมาก รถเราต้องออกมาจอดข้างสวนผัก..!




ก็น่ากินอยู่นะ แต่เพื่งจะอิ่มมา