เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๑

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "อาตมาเข้ากรรมฐาน ๓ วันน้ำหนักหายไป ๔ กิโลกรัม ยังไม่ได้คืนมาเลย เป็นคนน้ำหนักขึ้นยากมากแล้วก็ลงเร็วมาก ๆ เมื่อเช้าชั่งน้ำหนัก น้องกิฟท์หัวเราะ อุตส่าห์ฟันธงว่า ๖๒ กิโลกรัม ปรากฏว่าเหลือ ๕๘ กิโลกรัม เพราะว่าตอนก่อนอดข้าวยัง ๖๒.๕ กิโลกรัมอยู่เลย

เข้ากรรมฐานครั้งนี้พระท่านมาช่วยสงเคราะห์ เพราะว่า "เพื่อนเก่า" มากวน เพื่อนเก่านี่ไม่ได้เลย แกล้งอาตมาทุกครั้ง โดยเฉพาะอาตมาเป็นมาลาเรียอยู่ ร่างกายไม่ดีแล้วไปอดข้าวเดี๋ยวจะแย่ พระท่านก็เลยมาสงเคราะห์

เขาเรียกว่า ขันธมาร มารอาศัยร่างกายของเรามาขวาง วันที่ ๓ หลังจากที่เข้ากรรมฐานแล้วก็นึกอยากจะไปห้องน้ำ รู้สึกปวดปัสสาวะ ลุกขึ้นยืนนี่หน้ามืดเลย ต้องรีบนั่งลง อาตมาเป็นคนรู้ตัวเร็วว่าจะเป็นอะไร นั่งลงหายใจยาว ๆ สักพักหนึ่งจึงเดินไปเข้าห้องน้ำได้ ซึ่งก็ไม่มีอะไรหรอกนอกจากปัสสาวะ เพราะว่าหลังจากออกกรรมฐานแล้ว ๒ วันถึงมีถ่ายหนัก ตอนเข้ากรรมฐานไม่ได้ฉันอะไรก็ไม่มีให้ถ่าย มีแต่น้ำเปล่าอย่างเดียว ก็ยังสงสัยอยู่เหมือนกันว่า สภาพร่างกายแบบนี้จะเข้ากรรมฐานได้อีกสักกี่ครั้ง ? แต่เพื่อนเก่านี้ไม่ได้หรอก เผลอเมื่อไรก็เข้ามากวน"

[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "ที่อาตมาต้องจำกัดจำนวนในการบูชาแผ่นยันต์เกราะเพชร เพราะมีผู้ประท้วงมาเยอะว่า ถ้าไม่จำกัดไว้จะหมดภายในไม่กี่คน เห็นแก่คนประท้วงที่จะมาช้าหน่อยจึงต้องจำกัด อาจจะมีไว้ใช้เองสักหนึ่งแผ่น เผื่อคนอื่นสักหนึ่งแผ่นก็น่าจะพอแล้ว บูชาอะไรกันทีหนึ่งตั้ง ๔๐-๕๐ แผ่น"

[เถรี]

ถาม : การเกิดโทสะ มีอารมณ์โมโห รำคาญกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น โมโหหงุดหงิดกับเสียงไอ เสียงถุงพลาสติก เสียงขยับตัวเคลื่อนไหวของคน ซึ่งได้ยินในขณะที่เรานั่งสมาธิแบบไม่เคยเป็นมาก่อน เป็นอาการกิเลสตีกลับ ซึ่งในกรณีนี้คือโทสะใช่หรือเปล่า ?
ตอบ : โทสะร้อยเปอร์เซ็นต์เต็ม ขณะเดียวกันพอจิตเริ่มสงบ กิเลสกลัวว่าตัวเองจะตาย ก็เลยต้องรีบเสวยอารมณ์ที่ตัวเองชอบ ก็คือ รัก โลภ โกรธ หลง คราวนี้พอจิตเริ่มสงบ กำลังใจเริ่มสัมผัสกับสิ่งต่าง ๆ ได้ละเอียดขึ้น ชัดเจนขึ้น ก็กระทบง่ายขึ้น เขาถึงได้บอกว่า "กิเลสนักปฏิบัติ" ต้องระวังเอาไว้ ประเภทวิปัสสนาขี้โกรธ สันโดษขี้ขอ อุเบกขาบ้ายอ ฯลฯ อะไรประมาณนั้น

ถาม : ภาวะกิเลสตีกลับแตกต่างจากกิเลสในจริตนิสัยสันดานอย่างไร ?
ตอบ : เหมือนเดิมทุกประการ เพียงแต่ภาวะนี้อยู่ในลักษณะเริ่มโดนเก็บกด พอโดนกดมากเข้า กิเลสกลัวว่าจะตายก็ต้องสู้ แล้ว ก็ยันเราหงายท้องตึง

ถาม : กิเลสตีกลับจนกรรมฐานแตก จะเกิดกับสมาธิภาวนาแบบไหน ?
ตอบ : ไม่เกิดจากสมาธิอะไรหรอก กิเลสเกิดแสดงว่าสมาธิไม่ทรงตัว ถ้าสมาธิทรงตัว กิเลสจะเกิดไม่ได้

ถาม : ผู้ปฏิบัติธรรมจะมีวิธีสังเกตจิตใจของตัวเองได้อย่างไรว่าเป็นภาวะกิเลสตีกลับแล้ว ?
ตอบ : จะไปยากอะไร ถึงเวลาขบเขี้ยวเคี้ยวฟันไล่งับหัวชาวบ้านเขาก็ใช่แล้ว...!

[เถรี]

ถาม : การรักษากำลังใจให้ทรงตัว ปกติใช้อานาปานสติ ภาวนาพุทโธ แต่ถ้าเราต้องทำงานหรือกิจกรรมที่ไม่สามารถทำได้ จะเปลี่ยนเป็นจับภาพพระบ้าง หรือสวดมนต์ เช่น พระคาถาเงินล้านในใจบ้าง จะได้หรือไม่ ?
ตอบ : อย่างไรก็ได้ อย่าให้กิเลสเกิดก็แล้วกัน

[เถรี]

ถาม : การคลายกำลังใจมาพิจารณาวิปัสสนาญาณ ใช้วิธีเปิดหนังสือธรรมะอ่านหาหัวข้อธรรมที่เราชอบและสนใจได้หรือไม่ ?
ตอบ : อาตมาหากินอย่างนั้นมาครึ่งชีวิต ได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ?

[เถรี]

ถาม : เมื่อเราจะจับมือถือเพื่อเปิดดูหรือกระทำการงาน นอกจากตั้งสติให้รู้ตัวเสมอแล้ว จะต้องกระทำหรือเพิ่มความระมัดระวังในกรณีเรื่องใดอีกบ้าง ?
ตอบ : กำหนดเวลาไว้ไม่เกิน ๕ นาทีต้องวางมือถือ รับรองว่าขาดใจตาย...!

ถาม : ถ้าทำงานยังไม่เสร็จละคะ ?
ตอบ : ถ้าทำงานยังไม่เสร็จก็ต้องกำหนดไว้ว่าเสร็จงานแล้วต้องวาง ไม่ใช่เอ้อระเหยไปเรื่อย ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวกิเลสก็ชวนเล่นไลน์อีก

[เถรี]

ถาม : เคยนั่งสมาธิแล้วเห็นเหมือนงูว่ายอยู่ในน้ำ ความรู้สึกเหมือนตัวเราเป็นงูตัวนั้น ภาพยังไม่ชัดเจนว่าเป็นงูอะไร จู่ ๆ คิดว่าไม่ควรสนใจ เลยกลับภาวนาต่อ ก็มีเสียงบอกว่า "ถ้าไม่สนใจ ต่อไปจะไม่ได้เห็นแล้วนะ" เลยนึกตอบเขากลับไปว่า "ไม่เห็นก็ดี จะได้ไม่เหนื่อย" พอตอบเขาไปแล้วก็กลับไปภาวนาต่อ หลังจากนั้นก็ยังเห็นภาพงูในน้ำลักษณะเดียวกันอีก แต่ก็ตัดใจไม่สนใจ สรุปว่าเสียงที่มาบอกในสมาธิครั้งแรกนี่เขาจะหลอกเราให้เราสนใจใช่หรือเปล่า ?
ตอบ : ไม่ต้องสงสัย ยิ่งกว่าใช่เสียอีก

[เถรี]

ถาม : เมื่อสวดคาถาเงินล้านควบลมหายใจเข้าออก บทสวดจะหายไป ลมหายใจก็จะหายไปเสมอ จนสวดต่อไปไม่ได้ จึงต้องนั่งสมาธิโดยอัตโนมัติ เมื่อจิตถอยออกมาก็พิจารณาวิปัสสนาญาณ จิตจะรวมเข้าออก-เข้าออกแบบนี้ แต่ใจหนึ่งผมอยากจะภาวนาพุทโธหรือภาวนาคาถาเงินล้านตามที่ตั้งใจไว้แต่แรกให้จบ ผมควรจะปฎิบัติแนวทางไหนดีครับ ?
ตอบ : ซักซ้อมการเข้าออกสมาธิให้คล่องตัว ให้ถึงขนาดกำหนดจิตอยู่ในระดับไหนก็ได้ ถึงเวลาถอยออกมาอยู่ที่อุปจารสมาธิ ภาวนาจนครบตามที่เราต้องการ แล้วค่อยเข้าสมาธิลึกเข้าไปใหม่

[เถรี]

ถาม : ผมได้มาทำสังฆทานที่บ้านเติมบุญ นั่งเฉย ๆ จิตก็รวมตัวเป็นสมาธิตั้งมั่น จึงนั่งในท่าสบาย ๆ โดยไม่ได้ภาวนาหรือควบลมหายใจเข้าออก เมื่อสมาธิถอยออกมา ผมก็พิจารณาวิปัสสนาญาณ สมาธิก็รวมตัวกลับเข้าไปใหม่ เป็นเช่นนี้ เข้าออก...เข้าออก จนนั่งเป็นสมาธิประมาณ ๑ ชั่วโมง หรือสามารถนั่งได้นานกว่านี้ได้ แต่ต้องถอยกำลังใจออกมาจากสมาธิก่อนที่หลวงพ่อจะลงมารับสังฆทาน เมื่อลุกจากท่านั่งไม่มีอาการปวดเมื่อย หรือเหน็บชาตามร่างกาย ขณะที่นั่งมองผ่านดวงตา มองสิ่งใดจะไม่ยึด ไม่ปรุงแต่ง พิจารณาเป็นของเน่าเปื่อย เหมือนว่างเปล่า และจิตพร้อมที่รวมตัวเป็นสมาธิเสมอ ผมควรจะทรงอารมณ์แบบนี้ให้ได้เสมอใช่ไหมครับ ?
ตอบ : ควรจะทำเอาไว้ทุกวินาที อย่าให้ขาด ขาดเมื่อไรกิเลสตีกลับ มีหวังตายแน่...!

[เถรี]

ถาม : กระผมนักบวชผู้น้อยปรารถนาพุทธภูมิมานานจนลาไม่ไหวเสียแล้ว...มิอาจถึงความเป็นพระอริยเจ้าได้ ทราบแก่ใจว่าตราบที่ยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด ก็คือทางของคนเลว ๆ โง่ ๆ คนหนึ่ง แต่ในเส้นทางพระโพธิสัตว์ที่ยากเวลานี้ ไม่ปรารถนาให้ใครติดตามเลย เพราะไม่อยากให้ใครมาทุกข์ยากด้วยกัน....กระผมจะทำอย่างไรดีให้พวกเขาพ้นทุกข์ในวัฏฏะนี้ ?
ตอบ : รีบเข้าพระนิพพานเสีย เขาจะได้ตามไป ถ้าไม่ยอมเข้า คิดว่าตัวเองลาไม่ไหว ก็จะลากถ่วงไปเรื่อย ๆ เพราะฉะนั้น..ตัดใจเข้าพระนิพพานไปเลย

[เถรี]

ถาม : เท่าที่ผมศึกษามา อรูปพรหมเห็นว่าอายตนะภายในและอายตนะภายนอกเป็นโทษ เป็นปัจจัยทำให้กิเลสเกิด ท่านเหล่านั้นเลยทำสมาธิเข้าอรูปฌาน และดับอายตนะไปหมดเลย แต่กิเลสก็ยังมีอยู่ในจิต แล้ววิปัสสนาญาณที่มีหลายระดับที่เป็นความรู้ของพระพุทธศาสนา หนึ่งในนั้นคือการพิจารณาเห็นโทษของร่างกาย ก็คืออายตนะภายใน ซึ่งคล้ายอรูปฌานมาก เลยอยากให้หลวงพ่อช่วยชี้ให้เห็นความแตกต่างการพิจารณาของอรูปฌาน และวิปัสสนาญาณครับ ?
ตอบ : อรูปฌานแค่พิจารณาให้จิตสงบ ส่วนวิปัสสนาญาณพิจารณาจนปัญญาเกิด จนสภาพจิตยอมรับ ต่างกันแค่นี้ แต่ห่างกันประมาณ ๘๔,๐๐๐ โยชน์...!

[เถรี]

ถาม : ผมอ่านเรื่องที่หลวงพ่อวัดท่าซุงเล่าว่า มีคนซื้อเต่าและเขียนชื่อที่เต่าและเอาไปปล่อย แต่ตอนที่ชายคนนี้ป่วย ท่านนิรยบาลพาไปสำนักท่านพญายมราช ท่านเลยสอบถามกรรมต่าง ๆ และให้นึกถึงความดี แต่ก็นึกไม่ออกสักที และท่านพญายมราชกำลังจะตัดสินให้พาไปนรก แต่ทันใดนั้น เต่าที่เคยถูกปล่อยจากชายคนนั้น เดินเข้ามาที่สำนักแล้วบอกว่า ชายคนนั้นเคยช่วยเหลือตนเองไว้ ท่านพญายมเลยไว้ชีวิตคนนั้นและพากลับโลกมนุษย์ และคน ๆ นั้นก็บวชไม่สึก ผมสงสัยว่า เต่ามีความสามารถถอดกายทิพย์ไปสถานที่ทิพย์ต่าง ๆ ได้ด้วยหรือครับ หรือว่าท่านพญายมท่านรู้และท่านใจดี ท่านเลยสร้างนิมิตขึ้นมาเพื่อช่วยชายคนนั้น ?
ตอบ : เขาเรียกว่า กรรมนิมิต คือแรงของผลบุญผลกรรมของเรา ทำให้เกิดภาพทั้งหลายเหล่านั้นขึ้นมา โดยการสงเคราะห์ของเทวดา เขตตำหนักพระยายมเป็นริมเขตของชั้นจาตุมหาราช เทวดาทำงานอยู่เพียบเลย ถึงเวลาเขาก็ช่วย ๆ กันเท่านั้นเอง คุณสงสัยว่าฆ่าไก่เอาไว้ ๕๐๐ ตัว แทนที่จะไปเวียนว่ายตายเกิด ถึงเวลาเอาไก่มาจากไหนบานเบิกขนาดนั้น เขาเรียกว่ากรรมนิมิต

[เถรี]

ถาม : บุคคลคนหนึ่งอยู่ในสถานที่แล้วระบบเครื่องกลไฟฟ้าอิเล็กทรอนิกส์ มักจะดับหรือติดขัดมีปัญหาทำงานไม่ได้ บรรดาเจ้าหน้าที่ก็ทำการแก้ไข แต่ไม่ได้ ยังคงติดขัดอยู่แบบนั้น บุคคลนั้นจึงระลึกได้แล้วนึกในใจว่า “สงสัยต้องอุทิศบุญแล้ว” ปรากฏระบบกลับมาทำงานได้ปกติทันที ลักษณะแบบนี้เป็นเพราะอะไร ใช่มาจากเขาพยายามติดต่อสื่อสารโดยวิธีอื่นไม่ได้หรือเปล่า ?
ตอบ : ถูกต้อง ถ้ามีวิธีที่ดีกว่านี้เขาคงติดต่อไปแล้ว แต่ดันทะลึ่งไม่รู้เรื่องอะไรเลย หูหนวกตาบอด ก็เลยจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเตือนด้วยวิธีที่ให้รู้จนได้ ท่านที่มีกำลังระดับนี้ส่วนใหญ่เป็นภุมมเทวดาขึ้นไป ถ้าระดับสัมภเวสีทั่วไปทำได้ยาก ยกเว้นท่านที่ตุนบุญของญาติเอาไว้เสียเยอะแล้ว

ถาม : สถานที่บางแห่งมีแนวเขตแดนเป็นส่วนบุคคล เช่น โรงแรม สถานปฏิบัติธรรม คอนโด เขาสามารถผ่านพระภูมิเจ้าที่มาอย่างไร ?
ตอบ : ก็บอกแล้วว่าส่วนใหญ่เป็นเทวดาระดับพระภูมิเจ้าที่ขึ้นไป ก็เจ้าตัวเล่นเองแล้วจะไปกันอะไรได้

[เถรี]

ถาม : เนื่องจากผมและครอบครัวได้ร่วมหล่อสมเด็จองค์ปฐมหน้าตัก ๕๐ นิ้วเพื่อนำไปถวายวัดแห่งหนึ่ง แต่ที่วัดนั้นมีเพียงศาลาเอนกประสงค์ ๑ หลัง ที่เจ้าอาวาสอนุญาตให้นำพระไปประดิษฐานได้ แต่มาทราบภายหลังว่าศาลาเอนกประสงค์หลังนั้นใช้สำหรับทำพิธีทั้งงานบุญและงานศพ ทำให้มีคนทักว่าเป็นการไม่เหมาะสมสำหรับการนำพระสมเด็จองค์ปฐมไปประดิษฐานไว้ จะเป็นบาปติดตัวไปตลอดชีวิต จำเป็นต้องไปสร้างวิหารให้พระสมเด็จองค์ปฐมขึ้นมาใหม่จึงจะเป็นการสมควร ซึ่งครอบครัวผมไม่มีทรัพย์พอที่จะสร้างวิหารใหม่ให้ท่านได้ ผมอยากทราบว่าสิ่งที่ผมและครอบครัวทำลงไปเป็นบาป ไม่ได้บุญจริงหรือครับ ?
ตอบ : ให้คนทักสร้างศาลาร้อยแปดยอดเพื่อประดิษฐาน...! เขาเรียกว่าอยู่ดีไม่ว่าดี ขาดอุเบกขาในทานบารมี เราได้ทำ ทำแล้วก็จบ รู้จักปล่อยวางเสียบ้าง ไม่อย่างนั้นสิ่งที่เราทำก็จะสร้างความทุกข์ให้เกิดขึ้นกับเราเอง

[เถรี]

ถาม : มีศีลข้อใดที่พระโพธิสัตว์จะไม่มีทางผิดตลอดการบำเพ็ญบารมีบ้างครับ ?
ตอบ : ไม่มี..ไม่ช้าก็เร็วต้องผิดสักข้อหนึ่ง

ถาม : นอกจากการลาพุทธภูมิแล้ว มีเหตุอื่นทำให้พุทธภูมิหายไปได้หรือไม่ครับ ?
ตอบ : ยังไม่เคยเจอ ยกเว้นอยู่อย่างเดียว คือ กำลังใจห่างสุดกู่ปลายตะโกนจนเกาะไม่ติด ท้ายสุดก็หมดสภาพไปเอง

[เถรี]

ถาม : มีพระโสดาบันที่เป็นสมณเพศ บังเกิดความอยากมีครอบครัวจนต้องสึกหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ความเป็นไปได้แทบจะเป็นศูนย์ ปกติแล้วพระโสดาบันสามารถมีครอบครัวได้ แต่คุณสมบัติหนึ่งของพระโสดาบันก็คือ เคารพพระรัตนตรัยด้วยชีวิต ในเมื่อตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัยแล้ว ก็เลยไม่รู้ว่าจะสึกไปทำไม ?

[เถรี]

ถาม : ตั้งแต่แม่ของผมกินยาหนอนตายอยากและยาเก้าร้อยแล้วรู้สึกมีเมือกในปาก ไม่ทราบว่าเกี่ยวกันหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ไปถามท่านอาจารย์บุปผชาติ พงษ์ประดิษฐ์ ไม่รู้ว่าอยู่ภูมิไหน ไปถามคนที่ทำนั่นเอง

ถาม : พ่อของผมเป็นความดันสูงไม่มาก แต่กินยาแผนปัจจุบันอยู่ หากจะหันมากินยาเก้าร้อย ควรเลิกยาแผนปัจจุบันเลย หรือกินคู่กันแล้วค่อยลดลงครับ ?
ตอบ : กินคู่กันไปก่อนเพื่อความสบายใจ จนกระทั่งมั่นใจแน่ว่ายาเก้าร้อยเอาอยู่แล้ว ค่อยเลิกกินยาแผนปัจจุบัน ความจริงจะไปกินยาทำไม ? กินกระเทียมโทนดองน้ำผึ้งดีกว่า นอกจากลดความดันได้แล้วยังคึกอีกด้วย..!

[เถรี]

ถาม : เวลาจะเข้าพักโรงแรม แม่ให้ผมเซ็นกรอกข้อมูลกับรับรองสำเนาบัตรประชาชนแทน เพราะสายตาผมดีกว่า โดยทำทุกอย่างต่อหน้าพนักงานโรงแรม พนักงานโรงแรมรับทราบ จะผิดศีลหรือไม่ครับ ?
ตอบ : ผิดตรงไหน ? ฆ่าเขาหรือเปล่า ? ขโมยเขาหรือเปล่า ? ไล่ปล้ำลูกสาวชาวบ้านเขาหรือเปล่า ? โกหกเขาหรือเปล่าว่าบัตรนี้เป็นของผม ไม่ใช่ของแม่ ? ท้ายที่สุดเมาเหล้าไปกรอกข้อมูลไปหรือเปล่า ?

[เถรี]

ถาม : คาถามหาอำนาจที่ขึ้นต้นว่า เอวัง ราชะสีโห กับคาถาอาวุธพระเจ้า ที่อ้างกันในอินเตอร์เน็ตว่าเป็นของหลวงพ่อปาน เป็นของท่านจริงหรือเปล่าครับ ? เพราะไม่เคยเห็นหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านสอน
ตอบ : ทำไมต้องสอนด้วย ? สิ่งที่ท่านสอน สิ่งที่ท่านบอก จะต้องมีประโยชน์สำหรับบุคคลผู้นั้น อาตมาเองก็ไม่ได้คิด สมัยก่อนก็โดนหลวงพ่อท่านหลอกให้ภาวนาอยู่เรื่อย จนกระทั่งท้ายสุดก็ติดการภาวนา เพราะว่าวิสัยชอบมาทางด้านนี้ ท่านก็ให้คาถาบทนั้นบทนี้มาใช้ คนที่ไม่ได้มีวิสัยมาทางด้านนี้ท่านจะให้ไปทำไม ?

[เถรี]

ถาม : หลวงพ่อเคยเทศน์ว่า หากหล่อหลวงพ่อทองคำเสร็จ สถานการณ์ของประเทศไทยจะดีขึ้น รวมถึงสถานการณ์พระพุทธศาสนาของประเทศไทยด้วยหรือไม่ครับ ?
ตอบ : สัพเพ ธัมมา นาลัง อภินิเวสายะ สรรพสิ่งทั้งหลายทั้งปวงไม่ควรยึดมั่นถือมั่น ดีแค่ไหนก็ดีแบบเสื่อม ๆ