|
#1
08-05-2009, 10:01
|
|||
|
|||
จดหมาย...จากใจจริง
 อ้างอิง:
 ขออนุญาตยกข้อความเดิม จาก กระทู้ - เหตุผลที่ศรัทธาพระอาจารย์เล็ก มาเป็นกระทู้ใหม่นะครับ .............. "จากใจจริง" เป็นคำลงท้ายข้อความในจดหมายส่วนใหญ่ พระอาจารย์เล็ก จึงขอโอกาสยกมาเป็นหัวข้อในกระทู้นี้ เพื่อจะได้แบ่งปันธรรมะร่วมสมัยจากพระอาจารย์สู่ทุกท่าน ที่สนใจตามเจตนาของเจ้าของจดหมาย และขออภัยที่ทิ้งเรื่องไว้นาน ............... ในขณะที่รอต้นฉบับจากเจ้าของ จม. (ครูหญิง) ขอเริ่มต้นด้วยฉบับเดิมไปก่อน ฉบับต่อไป ถ้าเรียงลำดับสลับไป-สลับมาบ้าง ก็ขอสงวนสิทธิ์ตามแต่ใจเจ้าของต้นฉบับนะครับ ( ใครจะไปรู้ใจเขาล่ะ ... เรื่องของเรา ก็ยังรู้ไม่หมดเลย ) ............... โหมโรงกันอีกหน่อย...อย่าเพิ่งต่อว่า...ทำไมไม่เห็น คำลงท้ายข้อความในจดหมายเหมือนที่โปรยไว้เลย ใจเย็นครับ...ขอรับรองว่ามีแน่ ๆ ในห้วงที่พระอาจารย์ ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้ว...ซึ่งถ้ากระทู้นี้จะมาราธอน ไปถึงตอนนั้น ทุกท่านก็จะได้อิ่มใจไปกับธรรมะร่วมสมัยของ พระอาจารย์เป็นแน่แท้เชียว ครับผม.... ( ไม่ได้โม้ ) ---------------------------------------------------- จากปี พ.ศ. ๒๕๒๓ แสตมป์ดวงน้อย ๆ ทำให้เด็กหญิงคนหนึ่งในชั้นป. ๔ มีโอกาสได้รับสิ่งดี ๆ จาก...พี่เล็ก ชื่นสกุล จนถึงวันนี้รวมคำสอนของครูบาอาจารย์ พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ ผ่านทางจดหมายเป็นสิ่งที่มีคุณค่าเสมอมา *********จดหมายหลายฉบับ (ปี พ.ศ. ๒๕๒๓-๒๕๒๔) สูญหายช่วงย้ายบ้าน********** ตู้ปณ.๙ (๒) ปท. ตาพระยา ๒๕๑๘๐ ๒๖ เมษายน ๒๕๒๕ สวัสดีจ้ะน้องสาวของพี่ พี่ดีใจด้วยที่น้องหาที่เรียนต่อไปได้ จะเป็นที่ไหนก็ช่างเถิด ขอเพียงเรามีวิชาที่เราจะเรียนก็แล้วกัน เพชรตกอยู่ที่ไหนก็แสดงถึงความเป็นเพชร ถ้าเราสนใจเรียนที่ไหน ๆ ก็เรียนได้ อย่าไปตีค่าของสถาบันว่าดีหรือไม่ดี มันอยู่ที่การกระทำของแต่ละคนต่างหาก สงกรานต์พี่ไม่ได้ไปไหนเลย วันสำคัญไม่ว่าจะเป็นตรุษสารทเข้าพรรษาหรือออกพรรษา ทหารเรามีอย่างเดียวคือเตรียมพร้อม เพราะช่วงระยะเวลาอย่างนี้ ฝ่ายตรงข้ามมักฉวยโอกาสเข้าก่อกวนอยู่เสมอ เป็นทหารคำว่าเที่ยวเป็นอันว่าหมดหวัง มันเป็นการเสียสละทั้ง ๆ ที่เราไม่เต็มใจเลย เรียกว่าภาวะจำยอมก็ได้ พี่ไม่ได้สะสมแสตมป์มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว พี่เพียงแต่เก็บชุดที่ชอบไว้ดูเล่นเท่านั้นนอกนั้นก็แจกเขาเรื่อยไป ใครขอไปมักจะไม่ขัดเขาหรอก บางทีไม่มีก็ซื้อให้เขาก่อน เห็นเขาตั้งความหวังว่าจะได้จากเรา ก็ไม่อยากให้เขาผิดหวัง พี่ยังไม่ทราบแน่ว่าจะย้ายฐานเมื่อไรและเดือนไหน เพียงแต่มีข่าวว่าจะย้ายในเดือนพฤษภาคม ความจริงทหารรุ่นของพี่จะปลดเกณฑ์ในวันที่ ๑ พฤษภาคมนี้ แต่กำลังที่ขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนพวกที่ลงนั้น จะต้องรอให้ฝึกเสร็จก่อน จึงจำเป็นต้องค้างปลด ๓ เดือน เป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้เลย ต้องผจญภัยต่อไปอีกโดยไม่มีอะไรตอบแทนเลยแม้แต่น้อย พี่จะพยายามทำหน้าที่ของตัวเองให้เต็มความสามารถ แต่น้องต้องทราบว่าบางทีถ้าพบเรื่องที่บีบคั้นความรู้สึกเข้า มันก็เกิดปฏิกิริยาต่อต้านขึ้นเอง อาจจะทำให้การทำงานหย่อนความสามารถลง ดังนั้นพี่จึงบอกอย่างเต็มปากไม่ได้ว่าจะทำงานได้ดีแค่ไหน ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ พี่เล็ก __________________ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย วสันต์วิษุวัต : 23-03-2010 เมื่อ 17:19 
|
| สมาชิก 154 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#2
08-05-2009, 11:59
|
|||
|
|||
วิสาขมาส : เพ็ญเดือน ๖ พ.ศ.๒๕๕๒
........................................... ( จม.พระอาจารย์ _ ๒ )น่าสังเกตว่า ลายมือพระอาจารย์ในอดีตกับปัจจุบัน แทบจะไม่เปลี่ยนเลยนะครับ เสมือนกับความตั้งใจ- จริยา-รวมทั้งหลักธรรมที่ท่านแสดง ก็ไม่ค่อยเปลี่ยน แปลง มีแต่ความหนักแน่นมั่นคงไปเรื่อย ๆ เมื่อก่อน อย่างไรวันนี้ก็อย่างนั้น ท่านเคยบอกว่าการที่จะเป็นครูอาจารย์ เขา นอกจากบอกเขาได้แล้ว ยังต้องทำให้เขาดูได้ด้วย ผมเคยเห็นลายมืออาจารย์มาตั้งแต่ยังตัวน้อย แถมพยายาม บังคับลายมือตัวเองให้มันคงที่ คงเส้นคงวา อย่างอาจารย์ แต่เวลาเข้าห้องสอบ ถ้าเป็นวิชาที่ต้องเขียนบรรยาย ก็แทบ เอาตัวไม่รอด เพราะลายมือมันวุ่นวายเสียเหลือเกิน........ วันนี้ถือฤกษ์ดีวิสาขาบูชา - จึงขอบูชาลายมือพระอาจารย์ มาด้วยความเคารพครับ .......สาธุ...สาธุ...สาธุ....... ----------------------------------------------------- ๒๐ เมษายน ๒๕๒๗ น้องหญิงจ๊ะ ขอบใจมากสำหรับบัตรอวยพรวันสงกรานต์ ได้รับตอนแรกพี่นึกไม่ออกว่าใคร และไม่มีชื่อไม่มีที่อยู่มีแต่คำว่า 'น้องหญิง' พอดีนึกได้ว่ามี “ยายหนู” คนเดียวที่ลายมือเป็นแบบนี้ ถ้าไม่ใช่ละก็ เวรกรรม....! รร.เปิดเมื่อไรบอกพี่ด้วยนะ ความผิดพลั้งของปีก่อนเอามาเป็นบทเรียนของปีนี้ อย่าลืมว่าไม่ใช่น้องหญิงคนเดียวที่เรียนอยู่ หากแต่แบกความหวังของพ่อ-แม่ และคนอื่นเอาไว้ด้วย ทำให้ดีที่สุดนะจ๊ะ พี่เอาใจช่วยเสมอ พี่เล็ก ------------------------------------------------------ บ้าน ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๒๗ น้องหญิงจ๊ะ… พี่ขอโทษที่ตอบจดหมายช้า งานมากจนแทบไม่มีเวลา ไม่ได้หยุดงานแม้แต่วันเดียวมาเกือบ ๖ อาทิตย์แล้ว การเรียนพิเศษขอให้ตั้งใจเรียนให้ได้ผลจริง ๆ นะจ๊ะ ต่อไปเป็นการแก้คำผิด - ค่ะ ใช้เมื่ออกเสียงเอก (ต่ำ) ในประโยค - คะ ใช้เมื่ออกสียงสูง (ตรี) ท้ายประโยค - นิวาสสถาน (ที่อยู่) - ระเหเร่ร่อน (ไม่ต้องมีระเห็ดก็ได้) ขอให้พี่ช่วยแก้ไขพี่ก็แก้ให้ “ผิดเป็นครู” อย่าโกรธนะจ๊ะ เพราะว่า ...... เมื่อถูกติควรตรองมองที่ติ แล้วเริ่มริลบรอยคอยแก้ไข ติเพื่อต่อก่อสติติมิเป็นไร เป็นบันไดไต่เต้าให้เราดี จบก่อน แล้วจะเขียนเมื่อว่าง รักน้องเสมอ พี่เล็ก (ปู่) แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 16-08-2009 เมื่อ 18:14
|
| สมาชิก 138 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#3
09-05-2009, 00:01
|
|||
|
|||
|
จม.พระอาจารย์_๓
พระอาจารย์เล็ก....ท่านสนับสนุนและให้ความสำคัญกับการศึกษาเป็นอย่างมาก และแม้แต่ตัวท่านเองก็ไม่เคยหยุดศึกษาเล่าเรียนเลย ซึ่งเป็นความเคยชินที่ว่า เห็นท่านเมื่อไร ก็มักจะมีหนังสือติดมืออยู่เสมอ ท่านเคยสอนลูกศิษย์บ่อย ๆ ว่า ให้หัดแบ่งกำลังใจให้เป็น แล้วจะทำงานได้พร้อมกันหลายอย่าง เช่น อ่านหนังสือไปด้วย แล้วภาวนาไปด้วย เป็นต้น แต่จะทำอย่างไร ก็หาหนทางกันเอาเองนะครับ....กระผมเองยังเอาดีไม่ได้เลย.... สำหรับ จม.ของพระอาจารย์ที่แนบมาครั้งนี้ ก็เป็นเครื่องยืนยันได้ดีว่า ท่านสอนให้รักการเรียนอย่างไร และเรียนอย่างไรให้มีความสุข นับเป็นกำลังใจที่ดีกับทุกท่านที่อยู่ในวัยเรียน หรือแม้จะหมดวัยเรียนไปแล้วก็ยังไม่พ้นต้องขวนขวายหาความรู้เพิ่มเติมอีก เพราะขึ้นชื่อว่านักปฏิบัติ คือ ผู้หวังความเจริญก้าวหน้าใช่ไหม แล้วจะท้อถอยในการศึกษาเล่าเรียนได้อย่างไร (อันนี้แอบสอนตัวเองครับ)....ขอให้ทุกท่านอิ่มบุญกันถ้วนหน้าในวันวิสาขบูชานี้...แล้วเจอกันใหม่ในอาทิตย์ถัดไปครับ ---------------------------------------------------- ๙ พฤษภาคม ๒๕๒๗ น้องหญิงจ๊ะ.... ขอโทษนะจ๊ะที่พี่ตอบจดหมายอย่างนี้ อย่าโกรธพี่เลยนะ เวลาเหนื่อยมาจากทำงาน พี่แทบไม่อยากทำอะไรเลย อยากนอนไม่ต้องขยับด้วยซ้ำไป เมื่อ ๑๒-๑๕ ที่ผ่านมา พี่ไปวัดหลวงพ่อ เวียนเทียนมาด้วย พี่แบ่งบุญให้หญิงครึ่งหนึ่ง รับไว้นะจ๊ะ โรงเรียนเปิดแล้ว ตั้งใจเรียนเสียแต่ต้นนะจ๊ะ หญิงไม่ใช่เด็กเหลวไหล คงรู้ว่าต้องทำตัวอย่างไร ขยันตั้งแต่ตอนนี้ แล้วปลายปีจะได้สบาย เอ้า...เอากลอนไปบทหนึ่ง (ขายของเก่า) เรียนเก่งเรียนอย่างไร...?...เรียนด้วยใจหิววิชา อยากรู้ดูตำรา................ยิ่งค้นคว้ายิ่งพาเพลิน ยิ่งเรียนยิ่งสนุก..............ผลักความทุกข์พ้นทางเดิน ไม่หิวไม่อิ่มเกิน..............ไม่ห่างเหินไม่โหมเอย....ฯ จดหมายส่งไปที่ไหนสะดวกบอกพี่ด้วย จบแค่นี้ก่อน สวัสดีจ๊ะ รักน้องเสมอ พี่เล็ก. แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 17-08-2009 เมื่อ 12:15
|
| สมาชิก 121 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#4
09-05-2009, 21:28
|
|||
|
|||
|
คุณครูหญิงฝากให้ฝนช่วยลงข้อความค่ะ
เช้าวันที่ ๒๓ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๒ พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ ได้มอบหมายให้ข้าพเจ้านำจดหมายที่เก็บรวบรวมไว้ตั้งแต่ ปีพ.ศ.๒๕๒๕ - ๒๕๔๔ ทยอยลงเว็บไซต์วัดท่าขนุน ท่านบอกว่า "...ให้ลงเป็นกระทู้มาราธอนไปเลย..." จดหมายทุกฉบับเป็นคำแนะนำ คำสอน ที่มีคุณค่ายิ่ง ซึ่งข้าพเจ้าได้จดจำ ใส่ใจ และนำมาปฏิบัติในชีวิตเสมอมา ขอน้อมกราบขอบพระคุณ พระครูธรรมธรเล็ก สุธมมปัญโญ ครูบาอาจารย์ที่ข้าพเจ้าเคารพยิ่งเหนือสิ่งอื่นใด ขอให้ทุกท่านร่วมอนุโมทนา การเผยแพร่จดหมายธรรมะ... ครูหญิง แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ฝน : 29-09-2010 เมื่อ 21:08
|
| สมาชิก 127 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ฝน ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#5
14-05-2009, 06:30
|
|||
|
|||
|
จม.พระอาจารย์_๔
PHP Code:
PHP Code:
๓) เรื่องการศึกษา....นอกจากตัวอย่างของพระอาจารย์แล้ว ลูก ๆ ของท่าน ( เท่าที่รู้จัก เช่น น้องฝน,น้องอ้อย เป็นต้น ) ก็รับมรดกความตั้งใจเรียนมาทุกคน แถมเรียนเก่งอีกต่างหาก...(ขออนุโมทนา)..คนเรามีวาสนาบารมีแตกต่างกัน ความสามารถในการเรียนรู้อาจไม่เท่ากัน....แต่ความเมตตาของพระอาจารย์ก็ไม่ได้จำกัดเฉพาะแต่คนเรียนเก่งเท่านั้น หลาย ๆ วาระท่านก็ชมเชยความสามารถในการเอาตัวรอดของลูกศิษย์มากกว่าการแบกตำราไว้เป็นสรณะ....เคยได้ยินท่านสอนทำนองว่า ความสามารถก็เรื่องหนึ่ง การเข้าถึงธรรมะก็เรื่องหนึ่ง การปฏิบัติไม่ได้วัดกันที่ว่าใครจะเก่งกล้าสามารถกว่ากัน แต่วัดที่ใครจะวางได้ก่อนกัน วางก่อนก็พ้นก่อน ประมาณนั้น.... ขอให้ทุกท่านเจริญในธรรม ควบคู่ไปกับการศึกษาเล่าเรียน ดัง จม.ของพระอาจารย์ที่แนบมาครั้งนี้แล้วครับผม ---------------------------------------------------- ๑๘ สิงหาคม ๒๕๒๗ น้องหญิงจ๊ะ... จดหมายของหญิงพี่ได้รับตั้งแต่สามวันก่อน เพิ่งจะตอบวันนี้ วันแม่ทางกรุงเทพฯ เขาทำอะไรกันบ้างหญิงคงจะรู้จากหนังสือพิมพ์แล้ว พี่คงไม่ต้องเล่านะจ๊ะ บอกได้เพียงว่า “ประทับใจมาก” ภาพประชาชนเป็นหมื่นเป็นแสนพร้อมใจกันเดินเทิดพระเกียรติ “สมเด็จแม่” หัวขบวนถึงลานพระรูปฯ ท้ายขบวนยังไม่ออกจากสนามหลวงเลยจ้ะ ยอดเงินบริจาคยี่สิบสองล้านหกแสนกว่าบาท ความสามัคคีนี้น่าชื่นใจนะจ๊ะ รูปที่หญิงต้องการพี่ไม่ให้นะจ๊ะ มีคนขอรูปพี่มาก่อนตั้งมาก แต่ไม่มีใครเคยได้ไปเลยสักคนเดียว ไม่ใชว่าดูไม่ได้หรอกจ้ะ แต่พี่มีเหตุผลของพี่ที่ไม่ให้ คิดว่าหญิงคงจะเข้าใจว่ามันไม่สมควรอย่างไร พี่เป็นคนพูดอะไรตรง ๆ ให้ได้ก็บอกว่าให้ ให้ไม่ได้ก็บอกว่าไม่ให้ และรู้ว่าหญิงไม่โกรธด้วย รู้จักพี่แต่ตัวหนังสือดีกว่า พี่สูง ๑๗๐ ซม. นน.ก่อนนี้ ๖๓.๕ กก. มาตอนหลังถือศีลแปดลดเหลือ ๕๙ กก. พอนึกออกไหมจ๊ะ? อย่าไปสนใจเรื่องไม่เป็นเรื่องเลยจ้ะ สนใจเรื่องเรียนดีกว่า เหนื่อยน่าดูเลยนะทั้งเล่นทั้งเรียน แต่การเรียนต้องอาศัยการติดตามอย่างสม่ำเสมอ ไม่ใช่มาโหมหนักทีเดียว คนเราโตขึ้นความรับผิดชอบก็มากขึ้น การเรียนตกต่ำไปบ้างก็ไม่เป็นไร เมื่อรู้ตัวว่าไม่ดีก็ต้องพยายามให้ดีขึ้นไปใหม่ แบ่งเวลาให้ถูก พักผ่อนให้เพียงพอ กินอาหารให้พอ สุขภาพจะได้ดี คุณแม่ของพี่ยังต้องไปหาหมอทุกเดือน และผ่าตัดซ่อมอยู่เรื่อย ไม่รู้ว่าจะหายดีเมื่อไร ขอบใจหญิงมากที่เป็นห่วง หญิงเองล่ะจ๊ะเป็นอย่างไรบ้าง? ระยะนี้ฝนตกบ่อย ระวังตัวให้มากนะจ๊ะ ถ้าป่วยไข้ไม่สบายจะเรียนไม่ทันเพื่อน พี่ขอให้หญิงแคล้วคลาดจากโรคภัยทั้งปวงจ้ะ รักและคิดถึง พี่เล็ก ------------------------------------------------------ ๔๐/๖๒ ซ.โฆราวรรณ ๒ สุขุมวิท ๗๗ สวนหลวง พระโขนง กรุงเทพฯ ๓๐๒๕๐ ๑๗ กรกฎาคม....เอ๊ย...ตุลาคม ๒๕๒๗ สวัสดีจ้ะน้องหญิง เห็นคำขึ้นต้นจดหมายแล้วต๊กกะใจ...นึกว่าหลงไปในดงมักกะโรนี มองอีกที อ๋อ...ยังอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม พี่รับจดหมายถึงจะตอบนะจ๊ะ ดังนั้นที่หญิงคิดว่าพี่เขียนจดหมายไปที่โรงเรียนเป็นอันว่าผิดหวัง ไม่ได้เขียนจ้ะ ...ฮี่โธ่.../นึกว่าข้าวโพดออกฝักจะส่งไปให้พี่หม่ำบ้าง หนอย...แค่จะเขียนบอกสุดเซ็งเลย... การเริ่มต้นที่ดีเท่ากับสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่งก็จริง แต่ว่าถ้าเริ่มต้นใหม่บ่อย ๆ ก็ไม่เข้าท่าหรอกจ้ะ ควรเริ่มต้นและร่ายยาวม้วนเดียวจบถึงใช้ได้ ๑ เปอร์เซ็นต์ที่จะเจอพี่คงมีหวังกระมัง? เดี๋ยวจะถอดจิตย่องไปดูซะหน่อย...ว้า...ไม่เอาไหนเลย นอนกันเกลื่อนไปหมด พวกผู้ชายคุยกันในห้องน้ำชนิดไม่เกรงใจว่าใกล้วัดเลย เสียงดังชะมัด เดี๋ยวสมเด็จฯ ก็ดุเอาหรอก เอาละ...ฉบับนี้พอก่อน เห็นว่าปิดเทอมถึงยอมสนุกด้วย ถ้าไม่ปิดเทอมคงปั้นหน้าสอนกันต่อไปแน่ จดหมายเหตุทัศนาจรกรุงเทพฯ ไปให้พี่อ่านด้วยนะจ๊ะ รัก พี่เล็ก ปล. เข็ดกรุงเทพฯ ไหม? รถติดมาก ๆ ปวดหัวไหมล่ะ...! แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 18-08-2009 เมื่อ 20:57
|
| สมาชิก 105 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#6
16-05-2009, 12:36
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๕
( เพลงเก่า - พงษ์เทพ) วันเวลาหมุนเปลี่ยนเวียนไป..สุขสดใสมิเคยเดินตาม.... วันเวลาหมุนเปลี่ยนโมงยาม..ต่างทับถมแต่ความทุกข์ตรม.. .......................... ไม่ทราบว่าเข้ากับ จม. หรือเปล่า รู้สึกแต่ว่าเรื่องที่คิดว่าเป็นปัญหาในขณะนี้ แท้จริงแล้วเกิดซ้ำมานับไม่ถ้วนตั้งแต่อดีต ไม่ว่ายุคสมัยไหน......โลกก็ยังวุ่นวายอย่างเดิม .......................... ( เพลงเก่า - ยืนยง ) ทุกข์ที่เกิดซ้ำเพราะใจนั้นพร่ำเพ้อ .... หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข ........................... ๖ พฤศจิกายน ๒๕๒๗ ไฮ...น้องหญิง... ขอบใจมาก ๆ ที่มีจดหมายเหตุไปให้พี่อ่านเสียยืดยาว แต่คำถามจริง ๆ มีจิ๊ดเดียว เอาละ...จะไขข้อข้องใจให้ ปู่เอ๊ย...พี่อายุยี่สิบห้าขวด ว้า...ชักเพี้ยน ๒๕ ขวบจ้ะ มีหลานสามสิบคน เหลน(ลูกของหลาน) สองคน เป็นผู้ใช้แรงงานอยู่พระโขนง (ซ่อมสารพัดรถ เครื่องบินมาก็จะซ่อมให้) ชอบเข้าวัดเป็นงานหลัก ทำงานเป็นอดิเรก นิสัยทะเล้นมาก ๆ เป็นบางโอกาส หวังดีต่อมนุษย์ทั้งโลก (ชักไปกันใหญ่ เลิกเถอะ...) ขอโทษหญิงอย่างแรงที่ไม่ได้ไปหาเมื่อตอนไปกทม. เพราะโปรแกรมเต็มทั้งเดือน อาทิตย์แรกไปหาหลวงพ่อ อาทิตย์ที่สองไปอุทัยธานี อาทิตย์ที่สามไปเชียงใหม่ อาทิตย์ที่สี่ไปอยุธยาและระยอง อาทิตย์ที่ห้า (๓-๔-๕ พ.ย.) ไปหาหลวงพ่ออีก เป็นอย่างไร..เซ็งไหม? เท่านี้นะจ๊ะ...อีกสามเดือนค่อยตอบก็ได้ ตั้งใจเรียนมาก ๆ เทอมสุดท้ายของปี ถ้าพลาดก็ตุ้บ.../ จุกนะจะบอกให้ ปู่..เอ๊ย..พี่เล็ก --------------------------------------------------------- ๒๘ ธันวาคม ๒๕๒๗ สวัสดีปีใหม่เช่นกันจ้ะยายหนูของปู่ ไม่ได้เขียนจดหมายเสียนานเกือบจะลืมหลานหญิงคนนี้ไปแล้ว ให้อภัยปู่เถอะ...คนแก่ก็ขี้หลงขี้ลืมแบบนี้แหละ ใครไม่มีจดหมายไปก็ไม่เขียนถึง ต้องรับก่อนถึงจะตอบ คนแก่นี่เอาใจยากเนอะ สำลักน้ำบ้างหรือเปล่าล่ะ? ความจริงน้ำท่วมก็ดีเหมือนกัน จะได้ทันสมัยเหมือนคนกรุงเทพฯบ้าง ตอนนี้หน้าบ้านปู่ มีเด็ก ๆ หัดสเก๊ตกันหกล้มหกลุก สมัยปู่ยังเด็ก เราก็บ้ากันพักหนึ่ง มาตอนนี้แก่แล้วปล่อยเด็ก ๆ รับช่วงบ้าต่อไป รักหลานเสมอ ปู่เอง สวัสดีปีใหม่จ้ะน้องหญิง ขอบใจมากสำหรับความสุขที่ส่งไปให้ รับเสียจุกไปเลย คราวหน้าอย่าส่งแรงนักนะจ๊ะ สำหรับของพี่ส่งมาเบาหวิวเลย รับไว้ด้วยจ้ะ ขอให้น้องหญิงมีความสุขตลอดปี ๒๕๒๘ นะจ๊ะ ๓๐ ธ.ค. ๒๗ นี้ พี่จัดงานเลี้ยงต้อนรับปีใหม่ที่บริษัท เอ๊ย...ที่บ้าน เอ๊ะ..มันก็ที่เดียวกัน จะหม่ำเผื่อน้องหญิงมาก ๆ พอ ๓๑ ธ.ค. ๒๗ น้องหญิงเพิ่มเวลาเล่นมากขึ้นนะจ๊ะ จะได้ไม่อ้วนไงล่ะ หุ่นเพรียว ๆ แบบตอนนี้ดีอยู่แล้ว หลังจากนั้นก็จะไปวัดทำบุญ นี่เป็นปีแรกในชีวิตที่พี่จัดฉลองกันอย่างเป็นทางการ น้องหญิงเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ๑ ปี ในขณะที่พี่แก่ไป ๑ ปี ขอให้มีความสุขทุกคืนทุกวันนะจ๊ะ รัก พี่เล็ก. แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 17-08-2009 เมื่อ 22:07 เหตุผล: แก้คำผิดครับ
|
| สมาชิก 102 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#7
20-05-2009, 01:30
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๖
๑) ใครเคยอ่านงานเขียนเรื่องอดีตที่ผ่านพ้นของพระอาจารย์ ในห้วงก่อนบวช มีเรื่องราวผจญภัย โลดโผน สนุกสนาน แต่ไม่ เคยเว้นการทำบุญ กับทำงาน ยืนยันได้จากกิจกรรมส่วนตัวใน จดหมายของท่าน...(ใครจะรู้ว่า) แม้อยู่ในโลก ท่านก็ไม่ได้ติด โลกมานานแล้ว...หรือใครกล้าเถียง...แฮ่..แฮ่...รู้หรือไม่รู้ ก็ไม่ต้องตอบนะครับ...เดี๋ยวโดนพระบาทกันเป็นหมู่คณะ... ๒) ผมพยายามทำจดหมายให้ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมแล้ว ถ้าคุณ ๆ ยังอ่านไม่ชัด ช่วยแนะนำมาด้วยนะครับ ๓) เชิญรับชมจดหมายกันได้เลยครับ -------------------------------------------------------- ๑๘ เมษายน ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะยายหนู ไม่ได้เขียนจดหมายนาน ๆ มือมันแข็ง ๆ พิกล ไปทำผิดคิดร้ายใครเขาเข้าล่ะจ๊ะ ถึงต้องไปมอบตัว แล้วเขายอมให้ประกันหรือเปล่าจ๊ะ? ฮะ..ฮะ..พี่ก็เพี้ยนเป็นนะ (คงแก่แล้วเลอะ) ไปรษณีย์สงสัยหยุดวันสงกรานต์ จม.น้องหญิงถึงใช้เวลาตั้ง ๗ วันถึงกว่าจะไปถึงพี่ ปีใหม่ไทยทั้งที พี่ไปสรงน้ำขอพรจากหลวงปู่-หลวงพ่อ-หลวงพี่ บรรยากาศสนุกนานรื่นรมย์ดี เล่นกันแบบสุภาพจริง ๆ คนมากแต่น้อยกว่าวันงานประจำปีหลายเท่า (งานที่ชวนหญิงไปด้วยนั่นแหละ) อยู่วัดเปียกนิดหน่อย พออยู่กรุงเทพฯเปียกหัวถึงเท้าเลย เขาเล่นสาดเข้ามาในรถเชียวละ...ทำบุญ-ใส่บาตร-ฟังเทศน์-สรงน้ำพระ-ปล่อย ปลา(ไหล) ได้บุญเท่าไรแบ่งให้น้องหญิง ๘๐% แถมน้ำถังหนึ่งจ้ะ ๙ เม.ย ๒๘ พี่กลัวเขาเหยียบตาย เลยเปิดทีวีดูแทน ดูได้ละเอียดกว่า ไม่ร้อนด้วย ฟังพระราชประวัติแล้ว พระองค์เป็นพระราชินีที่น่าเวทนามาก (ใช้คำพูดที่ดีกว่านี้คงไม่ได้ความรู้สึก) สองหัตถ์เคยโอบอุ้ม นครา สองเนตรเปี่ยมเมตตา กอบเกื้อ โสตสดับศัพทวาทา ทุกขราษฎร์ โอษฐ์เอ่ยธรรมอันเอื้อ อุทกล้ำ ชโลมใจ บัดนี้ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว นั่นแน่..สอบประวัติพี่แล้วนิ เอา...พี่น้องของพี่ ๑๒ คนพี่เป็นคนที่ ๙ มีหลานสามสิบ เหลนอีก ๒ แต่ส่วนมากแยกย้ายกันไปทำมาหากิน ต้องตรุษจีน-เช็งเม้งที ถึงจะเวียนหัวหน่อย เพราะจำหลานไม่ได้ เป็นไงบ้างจ๊ะ? เด็กบ้านสวน...? ปลูกข้าวโพดซุปเปอร์สวีทหรือเปล่า อย่าให้หมู(ป่า)กินหมดนะ เจ้าตัวร้ายพวกนี้น่าทุบให้เข็ด เอาละ..หน้ากระดาษหมดแล้ว เดี๋ยวจะฝาก บ.ด.ท.ลำที่ตกมาส่ง จะได้ด่วนสมใจ อ้อ..จะโทร.ทางไกลไปคุยกับพี่หรือเวลาเข้ากรุงเทพจะโทรไปก็ได้ ที่ ๓๒๑-๓๘๒๕ รหัสทางไกลหมุน ๐๒ ก่อน เท่านี้แหละ สวัสดีปิดท้ายจ้ะ พี่เล็ก --------------------------------------------------------- ๒๙ มิถุนายน ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะน้องหญิง ไม่ได้รับจ.ม.ของน้องหญิงมานาน รู้สึกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาก มีความรู้จักรับผิดชอบมากขึ้น คำว่า เวลามีค่า และสำคัญต่ออนาคต นั้น พี่ดีใจที่หญิงรู้และเข้าใจ อนาคตย่อมสำคัญกว่าการเขียนจ.ม.ถึงพี่ ใครจะรู้ได้ว่าต่อไปญ.ว.อาจจะเอ็นติดได้มากกว่าร.ร.อื่นก็ได้ (ตัวอย่างมีอยู่หนึ่งแล้ว) พยายามนะจ๊ะคนดูอย่างพี่ก็ได้แต่เอาใจช่วยอยู่นอกเวทีเท่านั้น ระยะนี้ทางวัดไม่ได้มีงานอะไร พี่ก็ไม่ได้ไปวัดบ่อยอย่างตอนมีงาน แต่ตอนหลวงพ่อมากรุงเทพฯเดือนละครั้ง พี่ก็ไปหาและสอนมโนมยิทธิแก่คนที่ต้องการพิสูจน์ว่า นรก สวรรค์ พรหม นิพพาน มีจริง และสภาพโดยแท้จริงเป็นอย่างไร แต่ละงวดมีคนมาขอรับการฝึกครั้งละหลาย ๆ ร้อยคน พวกนักเรียน นักศึกษามาฝึกเพื่อใช้แอบดูข้อสอบ ก็ดีเหมือนกัน ขนาดนรก-สวรรค์ยังเห็นได้ ข้อสอบ-คำเฉลย เรื่องเล็กมาก พี่เลิกสะสมแสตมป์แล้ว ว่าจะส่งมาให้น้องหญิงบ้างก็ชักไม่แน่ใจว่าจะหายหรือเปล่า พี่ควรจะส่งมาที่ญ.ว.หรือที่บ้าน บอกทีจ้ะ รักน้องเสมอ พี่เล็ก แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 18-08-2009 เมื่อ 16:57
|
| สมาชิก 102 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#8
23-05-2009, 07:37
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๗
พระอาจารย์เล็ก เคยสอนในเรื่องของ การวางกำลังใจในพรหมวิหาร ๔ เช่นว่า เมตตามีอยู่หลายระดับ.... ....เมตตาในเมตตา...... ....เมตตาในกรุณา....... ....เมตตาในมุทิตา....... ....เมตตาในอุเบกขา... ท่านว่า...พรหมวิหาร ๔ ข้อหนึ่งข้อใด ถ้าทำให้ จริง ทำให้เป็น และทำให้ถึงที่สุด ก็เข้าถึงธรรมได้ เสมือนกัน แต่จะทำอย่างไร ท่านก็เว้นไว้สอนให้ เฉพาะบุคคล เพราะกำลังใจของเราย่อมไม่เท่ากัน ดังนั้น คนใจถึง ต้องไปถามท่านเอง ............................ ยกมาเฉพาะเรื่องการอบรมเด็กของพระอาจารย์ นอก จากปิยะวาจาแล้ว ยังเปี่ยมด้วยเมตตา อบอุ่น และชี้นำ ปัญญาที่ถูกต้อง เมื่อเด็ก ๆ ทั้งหลายเป็นผู้ใหญ่ขึ้น จึง ทั้งรักและยำเกรงท่านมาก ซึ่งก็ไม่แปลก ที่คุณ ๆ ทั้งหลาย เมื่อน้อมนำคำสอนของท่านไปปฏิบัติ ก็จะรู้สึก เคารพรักและยำเกรงท่านเช่นเดียวกัน ...........ฮิ..ฮิ............ ๑๓ กันยายน ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะน้องหญิง เอาเรื่องมโนมยิทธิ (มะ-โน-มะ-ยิด-ทิ = มโนมัย +อิทธิฤทธิ์ = มีฤทธิ์ด้วยใจ) ก่อนนะจ๊ะ หลวงพ่อของพี่เป็นผู้เผยแพร่ โดยท่านสอนด้วยตัวเอง พอมีคนได้แล้วก็สอนกันต่อ ๆ ไป หลวงพ่อมีสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะที่พระสุธรรมยานเถระ(พระเถระผู้เผยแพร่ธรรมอันดี) นามของท่านคือ พระมหาวีระ ถาวโร แต่คนทั่วไปนิยมเรียกตามนามปากกาของท่านว่า หลวงพ่อ “ฤๅษีลิงดำ” เป็นเจ้าอาวาสวัดท่าซุง ต.น้ำซึม อ.เมือง จ. อุทัยธานี หลวงพ่อมีพระคุณอันหาที่เปรียบมิได้กับพี่และลูกศิษย์ทุกคน มโนมยิทธิที่ท่านสอน ทำให้คนถอดกายทิพย์(ใจ) ไปพิสูจน์คำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่า นรก-สวรรค์-พรหม-นิพพาน มีจริงหรือไม่ ควรเชื่อถือหรือไม่-เพียงไร ท่านพยายามสร้างคนให้เป็นคนดี (ถ้าเห็นนรกเข้า คนก็ไม่กล้าเลวแล้ว) วิชามโนมยิทธิ ถ้าจะเรียนให้ตั้งเครื่องบูชาพระด้วยธูป ๓ ดอก เทียนหนัก ๑ บาท ๑ เล่ม ดอกไม้ ๓ สี สีละดอก กราบพระแล้วนั่งภาวนา นะมะพะทะ ครูฝึกจะมาสอนว่าต้องวางอารมณ์อย่างไร พอได้แล้วคราวนี้จะไปไหนก็ได้ ถ้าน้องหญิงอยากเรียนให้หาโอกาสไปวัด พี่จะสอนให้ คราวนี้พอได้ก็จะดัดแปลงเป็นรู้ อดีต- ปัจจุบัน-อนาคต ฯลฯ สารพัดอย่าง ที่สำคัญ “อย่าเพิ่งเชื่อ” จนกว่าจะพิสูจน์ได้จริง ๆ พี่อยากให้หญิงไปวัดในงาน “ยันต์เกราะเพชร” ดูก่อน ถ้าเห็นคนเลื่อมใสในหลวงพ่อว่า “ทำไมมากขนาดนั้น” แล้วสงสัย อยากแสวงหาคำตอบก็ให้ฝึกมโนมยิทธิ แล้วจะหายสงสัยเอง แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 09:04
|
| สมาชิก 107 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#9
23-05-2009, 18:37
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๘
.................. ต้นฉบับมาทันเวลาพอดีเลยครับ...ต่อเนื่องจากฉบับที่ ๗ .................. งานยันต์เกราะเพชรปีนี้ ตรงกับ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๒๘ พี่จะไปตั้งแต่วันที่ ๑๓ ถ้าหญิงมีเวลา (คงเป็นไปได้ยาก) ต้องการจะไป ให้โทรทางไกลไปบอกพี่ก่อน เบอร์ (๐๒)-๓๒๑๓๔๒๕ พี่รับจ่ายทุกรายการ (วันมีงาน ทุกคนทำงาน งดสอนชั่วคราว) เอาละคราวนี้มาคุยเรื่องอื่นต่อ หญิงเขียนจดหมายถึงพี่ช้าไปนิด พี่เลยยกแสตมป์+หนังสือให้เขาเกือบหมดแล้ว ส่งมาให้ได้แค่นี้แหละจ้ะ พี่ชอบอ่านหนังสือประเภท ชีวิตสัตว์-ป่าดงพงไพร-การต่อสู้กับอุปสรรค ฯลฯ สรุปแล้วถูกใจถึงซื้อเก็บ แต่ถ้าไม่มีอะไรถูกใจ อะไรขวางหน้าก็อ่านหมด วิธีขอรูปพี่ ต้องเขียนไปบอกว่าต้องการจริง ๆ และถ้าไม่รังเกียจคนกลัวกล้องถ่ายรูป ต้องการรูปเก่า (๕-๖ ปี) ก็เขียนไป ไม่หวงหรอกจ้ะ แรก ๆ พี่สะสมทุกอย่างที่ขวางหน้า ตอนนี้สละออก ใครอยากได้ให้เขาเกือบหมด ขอโทษนะจ๊ะที่เขียนหวัด เวลามีน้อย รักหญิงเสมอ พี่เล็ก ป.ล. แสตมป์แบบนี้เขาเรียกบล็อกสี่ เป็นชุดรัชดาภิเษก และเอเชี่ยนเกมส์ ยังมีอื่น ๆ นิดหน่อย จะส่งมาทีหลัง เดี๋ยว น.น.เกิน บล็อกสี่ราคาท้องตลาดจะแพงกว่าดวงเดี่ยวมาก แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 09:07
|
| สมาชิก 97 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#10
27-05-2009, 23:50
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๘
จดหมายรอบนี้ขอย้อนต้น..เป็นห้วงเวลาระหว่าง จดหมายของพระอาจารย์ลำดับที่ ๑ และ ๒ ...................................................................... บันทึกความจำจากคุณครูหญิง ๑) จดหมาย - หมายเลข ๐๐๒ / ๒๒ ก.พ. ๒๗ **ปี พ.ศ. ๒๕๒๗ กำลังศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒** ๒) จดหมาย - หมายเลข ๐๐๓ / ๒๑ มี.ค. ๒๗ **เป็นจดหมายฉบับแรกที่กล่าวถึงการฝึกจิตและกรรมฐาน ** ................................................................... รอบหน้ามีรูปถ่ายพระอาจารย์สมัยเป็นทหารด้วย..แฮ่..แฮ่.. ใครอยากดูยกมือขึ้น...ขออนุญาตเกริ่นนำไว้ก่อน เพื่อเจริญ ศรัทธาไว้ล่วงหน้าครับผม -------------------------------------------------- ๔๐/๖๒ ซ. โฆราวรรณ ๒ สุขุมวิท ๗๗ แขวงสวนหลวง เขตพระโขนง กรุงเทพฯ ๒๕ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๗ สวัสดีจ้ะยายหนู ได้รับจดหมายจากน้องพอดีเวลาว่าง จึงตอบได้ทันที คุณแม่ของพี่สบายดีจ้ะ แต่คุณหมอยังนัดให้ไปหาตามเวลา เพื่อตรวจอาการและหาโรคแทรกซ้อน คาดว่าคงจะหายดีในเร็ว ๆ นี้ ขอบใจมากที่มีแก่ใจถามถึง น้องก็เข้าใจนิสัยใจคอของตัวเองดี น่าจะหาทางแก้ไขได้เอง เราชอบผลัดวันประกันพรุ่ง ก็เลิกมันเสียสิจ๊ะ ตัดสินใจให้เด็ดขาด จับมันขึ้นมาอ่านขึ้นมาทำตั้งแต่บัดนี้ แล้วต่อไปจะดีขึ้นเอง อย่าเห็นแก่ความสนุกของการเล่น-ทีวี- และอื่น ๆ จนเกินไป อย่าลืมว่าอนาคตของเราขึ้นอยู่กับการเรียน ต้องทำใจให้ได้ เหมือนกับการตัดสินใจอาบน้ำขันแรกในหน้าหนาวนั่นแหละจ้ะ ราดโครมลงไปได้ขันต่อไปก็สบายมาก ภาษาอังกฤษจะเก่งต้องขยันท่องคำศัพท์ให้มาก ๆ จำกิริยาสามช่องและตัวแปลงต่าง ๆ ให้แม่น แล้วหัดพูดประโยคง่าย ๆ กับเพื่อน ๆ ก็ได้ หรือหัดแต่งเรื่องง่ายดู แล้วค่อยเรียงความเรื่องยาก ๆ จำไว้ว่าต้องใจกล้า ไม่อายเมื่อผิดพลาด แล้วจะเก่งเอง คณิตศาสตร์เป็นวิชาที่ละเอียดอ่อน ข้ามขั้นตอนไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะไม่รู้เรื่องเลย เราต้องให้ความสนใจอยู่ทุกขณะจิต ไม่เข้าใจต้องถามทันที ถ้าทิ้งนานไปจะทำให้ความไม่เข้าใจพอกพูนไปเรื่อย แล้วเราเองจะเบื่อ พาลไม่สนใจไปเสียเลย ผลคือซ่อมแล้วซ่อมอีก ตั้งใจเอาดีใหม่ตั้งแต่บัดนี้นะจ๊ะ น้องคิดถูกแล้วจ้ะ “สักวันหนึ่งเราต้องชนะเขา” ขอเพียงเรามีความพยายามและความตั้งใจจริง เราต้องทำได้ ขอให้พยายามต่อไปนะจ๊ะ ใกล้สอบเต็มทีแล้ว เวลาสอบต้องทำใจให้สงบ ไม่ต้องตื่นเต้นเพราะทุกวิชาเราเรียนมาแล้วทั้งนั้น อ่านคำสั่งให้เข้าใจ อ่านปัญหาให้ละเอียด แล้วค่อย ๆ ทำ ใจเย็น ๆ ข้อยากข้ามไปก่อน ทำที่ง่ายจนหมดแล้วค่อยย้อนมาทำใหม่ ตรวจทานกระดาษคำตอบให้ครบถ้วนแล้วจึงส่ง จากนั้นก็เดินยิ้มไปอ่านหนังสือวิชาต่อไปสักนิด พอดีเข้าสอบวิชาใหม่ สบายมากจ้ะ เท่านี้ก่อนนะจ๊ะ จนกว่าจะพบกันใหม่ รักน้องเสมอ พี่เล็ก. ป.ล. ห้ามผลัดวันประกันพรุ่ง คิดจะทำอะไรจงทำทันที ----------------------------------------------------------- ๔๐/๖๒ ซ. โฆราวรรณ ๒ สุขุมวิท ๗๗ แขวงสวนหลวง เขตพระโขนง กรุงเทพฯ ๑๐๒๕๐ ๒๑ มีนาคม ๒๕๒๗ สวัสดีจ้ะยายหนู…. ปู่ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยตอบจดหมายช้าไปหน่อย ตามธรรมดาของคนแก่ก็ต้องเข้าวัดบ้าง ปู่กำลังหัดนั่งกรรมฐานหนูสนใจเรื่องแบบนี้บ้างไหมล่ะ... เป็นอย่างไรบ้างจ๊ะน้องหนู...จะเป็นน้องหรือเป็นหลานดี พี่เป็นได้ทั้งนั้นเลยจ้ะ เพราะหลานของพี่ก็มีลูกแล้วไป ๒ คน ขณะที่ตัวเองยังไม่คิดจะหาแฟนบ้างเลย เสียท่าหลานกลายเป็นปู่โดยไม่มีย่า แย่ไปเลย กรุงเทพฯ ร้อนกว่าสงขลาประมาณ ๔-๕ องศาเซลเซียส ร้อนแค่ไหนก็ลองเดา ๆ เอา ของถนัดไม่ใช่หรือ เวิร์บ ทู เดา ระวังนะ ติดเกรดแซดแล้วจะว่าพี่ไม่เตือน พี่มันจบป.๔ไม่มีเส้น จะเป็นนายห้างกับเขาได้อย่างไรน้องเอ๊ย...อย่างดีก็แค่กรรมกรเต็มขั้น แต่ที่อยู่ก็ที่เดิมนี่แหละจ้ะไม่ต้องเปลี่ยนหรอก เขียนไปเถอะ ถ้าไม่ตายเสียก่อนรับรองตอบทุกฉบับ ดีใจด้วยนะที่ไฟฟ้าเข้าถึงบ้านแล้ว แล้วก็เสียใจด้วยที่ความฟุ่มเฟือยต่าง ๆ จะตามมา ทำให้เด็กใจแตกหมด นี่เป็นความเป็นห่วงล่วงหน้า เพราะที่กรุงเทพฯ นี่เด็ก ๆ ติดโทรทัศน์แจ และบ้าแฟชั่นตามโทรทัศน์ด้วย เห็นแล้วน่าสงสาร ช่างไม่มีความยับยั้งชั่งใจเสียบ้างเลย พ่อแม่ทำงานหนื่อยยากแทบตาย ลูก ๆ บ้าตามการ์ตูนเพี้ยน ๆ ล้างผลาญเงินทองของพ่อแม่ไปเท่าไรไม่รู้ พ่อแม่ก็กลัวลูกจะน้อยหน้าคนอื่นก็ตามใจในทางที่ผิด แล้วจะโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ที่ดีได้อย่างไรกัน เฮ้อ...ขี้บ่นตามประสาคนแก่ อย่าถือสาเลยนะ...พี่เข้าวัดแล้วจึงวางภาระไปหลายเรื่อง เรื่องแสตมป์ก็เหมือนกัน เพราะการฝึกจิตมีความละเอียดอ่อนมากกว่ามานั่งพิจารณาแสตมป์ และพี่ก็คิดว่าน้องเลิกสะสมเสียแล้ว เพราะเคยส่งแสตมป์มาให้สองครั้ง ไม่เคยได้รับตอบเลย ไม่รู้ว่าได้รับหรือเปล่า... ปากคีบและแว่นขยายสั่งซื้อได้ตามร้านโฆษณาในวารสาร สมุดชนิดมีเม้าท์คือสมุดที่ช่องใส่แสตมป์เป็นพลาสติกต่างหาก ชักออกมาใส่แสตมป์แล้วสอดกลับคืนเข้าไปในแผ่นพลาสติกอีกชั้นหนึ่ง เป็นการป้องกันแสตมป์จากฝุ่นละอองและน้ำได้อย่างดี ส่วนแบบไม่มีเม้าท์ก็แบบธรรมดาที่มีช่องกระดาษแก้วให้เสียบทั่ว ๆ ไป แต่ถ้าเม้าท์อย่างเดียวก็เป็นแผ่นพลาสติกขนาดดวงแสตมป์ มีทั้งตามแนวตั้ง และแนวนอน เอาไว้ใส่แสตมป์เป็นชุด ๆ แล้วจัดใส่สมุดธรรมดาอีกที อุปกรณ์จำเป็นในการสะสมคือเงิน การเป็นนักสะสมที่ดีคือเก็บแสตมป์ทุกดวงที่ขวางหน้า และศึกษาเรื่องของแสตมป์อย่างจริงจัง (รับรองสอบตกแน่ ๆ) พี่พูดเล่นนะจ๊ะ อุปกรณ์จำเป็นก็ อัลบั้ม ปากคีบ แว่นขยาย มาตรวัดพันแสตมป์ เม้าท์ ถ้าไม่มีจริง ๆ สมุดอัลบั้มเล่มเดียวก็เหลือเฟือแล้ว ร้อนจังเลย จบก่อนนะจ๊ะ พี่เล็ก แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 17:23
|
| สมาชิก 96 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#11
29-05-2009, 22:55
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๙
"ความไม่พอ ยากจนเป็นคนเข็ญ ถ้าพอเป็นร่ำรวยมหาศาล" ............................................................. บันทึกความทรงจำ-คุณครูหญิง หมายเลข(จม.) ๐๑๕.๑-๑๕.๒ / ๒๖ ก.ย. ๒๘ *** หลวงปู่ หมายถึง หลวงปู่มหาอำพัน (พระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์) วัดเทพศิรินทราวาส กรุงเทพฯ .............................................................. ๒๖ กันยายน ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะน้องหญิง หนูเอ๋ย...หลวงปู่จะเทศน์ให้ฟัง การฏิบัติธรรมไม่จำเป็นต้องโกนหัวนุ่งขาวหรอก นั่นมันเป็นเพียงเปลือกเท่านั้น การปฏิบัติที่แท้จริงปฏิบัติที่ใจ ทำใจให้ดีควบคุมกายวาจาให้ดี ธรรมะคือลักษณะการเป็นไปตามปกติของโลก ธรรมะภาคปฏิบัติสำหรับหนูก็คือ เป็นลูกให้เคารพเชื่อฟัง รัก และปรนนิบัติพ่อ-แม่ ดีที่สุดที่เราทำได้ เป็นศิษย์ตั้งใจฟังคำสั่งสอนของครูอาจารย์ เคารพ ยกย่องท่าน เป็นเพื่อนจงชักนำเพื่อนทำแต่ความดี สำหรับการอยู่ร่วมในสังคม ต้องเสียสละให้ปันช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มีวาจาที่น่ารัก อ่อนน้อมถ่อมตน สิ่งเหล่านี้ใครก็อยากให้คนอื่นทำแก่ตน ถ้าทำได้ก็มี “ธรรม” ประจำตนแล้ว หนูกำลังเจริญวัย ร่างกายต้องการอาหารไม่จำเป็นแล้วอย่าอดเลย ธรรมะของพระพุทธเจ้า ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ จงเลือกเอาที่เหมาะแก่ตนเถิด...จบ ต่อไปนี้พี่พูดกับน้องนะจ๊ะ หลวงปู่ของพี่กล่าวเสมอว่า “ความไม่พอยากจนเป็นคนเข็ญ ถ้าพอเป็นร่ำรวยมหาศาล” ถ้ารู้จักพอเสียอย่างเราก็สามารถแบ่งปันแก่คนอื่นตลอดเวลา ฉะนั้นไม่ใช่ของแปลกจนต้องทึ่งว่าพี่ “ให้” ได้ มันเป็นเรื่อง “ธรรมดา” จ้ะ ท.บ.สนามชายแดน พอย้ายฐานคนมาแทนก็รับเซ้ง จ.ม. ต่อ พอใจก็ตอบไม่พอใจก็ขยำทิ้ง พี่เป็นทหารมาแล้วพี่ทราบดี ทหารชายแดนสุขสบายตามอัตภาพ พวกที่บอกลำบากอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นพวก “อ้อนตีน” (เขาเรียกอย่างนี้จริง ๆ) ขอความเห็นใจจากแฟนมากกว่า แล้วหามารยาทในการตอบจ.ม.ไม่ได้เลย ลายมือสวยก็ตอบ ไม่สวยก็คัดทิ้ง (คนหนึ่งมีเขียนถึงเป็นสิบ) ทั้งที่ลายมือตัวอย่างกับไก่เขี่ย พออ้อนได้ที่คนหลงคารมส่งของกินของใช้ไปให้ก็ไปคุยทับกันว่าข้าแน่ ขนาดสาวหลงคารม แต่ที่ดีมารยาทก็มี แต่หายากนักหนา ขอโทษหญิงด้วยที่เขียนความจริงมากเกินไป พี่อยู่ชายแดนมานานรู้ดีถึงความกะล่อนของทหารด้วยกัน แนวหลังให้ความจริงใจด้วย แต่แนวหน้าทำตัวไม่สมกับที่เขาคิดเลย รูปพี่ถ่ายมานานแล้วตั้งแต่เป็นทหาร เอาไว้ทำพาสปอร์ต เขาให้ถ่าย ๒ โหล แต่ใช้จริง ๒ รูป เอาไว้กันผีได้ดี ของหญิงไม่ต้องให้พี่ ไม่มีที่เก็บ หน้าตาหญิงพี่นึกออกจ้ะ แม่เสาไฟฟ้า...! พี่เล็ก __________________ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 17:24
|
| สมาชิก 98 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#12
04-06-2009, 22:45
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๐
ฉบับที่แล้ว ๆ มา......พระอาจารย์เคยพูดถึงต้นเหตุแห่งความฟุ้งเฟ้อฟุ่มเฟือยซึ่งมาพร้อมกับสายไฟฟ้าที่เข้าสู่หมู่บ้านในชนบท (เกือบ ๓๐ ปีแล้ว) ผมยังจำความรู้สึกตอนที่เป็นเด็กได้ มีความรู้สึกดีใจมากที่จะมีโอกาสได้ดูทีวีให้เต็มที่ สมกับความอยากรู้อยากเห็นของเด็กในวันนั้น...(เทียบกับสมัยนี้คงเหมือนกับเด็กที่ติดเกมส์) นับจากวันนั้น จนถึงทุกวันนี้ น่าสังเกตว่า ข่าวที่ยืนยงเคียงคู่กันมาทุกยุคสมัยในทีวีไทย คือ ข่าวสงคราม กับข่าวในพระราชสำนัก เสมือนธรรมะกับอธรรมะที่ต่อสู้กันอยู่ทุกยุคสมัย แม้จะมีข่าวกีฬาที่ยืนยงมาด้วยเช่นกัน แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นสงครามกีฬา หรือสามัคคีกีฬากันแน่...ปัญหาที่มาพร้อมกับความทันสมัย คงไม่ใช่ความหลงมัวเมาในวัตถุเพียงอย่างเดียว แต่ความสะดวกสบายก็ได้กลายเป็นปัญหาเสียเอง และทำให้น้ำอดน้ำทนของคนลดลงไป กลายเป็นคนบอบบาง....ไม่สู้...แล้วก็....อ้วน....เอ้อ..บ่นไปเรื่อย ๆ ก็เข้าตัวเองจนได้ เรื่องของโลกก็คงเป็นไปตามธรรมดาของโลก เรื่องของตัวเองถ้าปล่อยไปตามธรรมดาโลก...ก็คงไม่พ้นความเลวไปได้....คิดเช่นนั้นกันไหมครับ？ -------------------------------------------------------- ๑๕ ตุลาคม ๒๕๒๘ น้องหญิงจ๊ะ... ขอโทษที่ตอบ จ.ม.ช้า ขอตอบเรื่องเหตุการณ์อนาคตก่อน ถ้ามันไม่ดี เราก็ถามพระ, พรหม, เทวดา องค์ใดองค์หนึ่ง ว่าต้องแก้ไขกันอย่างไร แล้วทำตามที่ท่านบอก ก็สามารถเปลี่ยนร้ายเป็นดีได้ ซึ่งทั่ว ๆไป เขาเรียกว่า แก้กรรม ถ้าให้คนอื่นดู (ทำ) เขาคิดค่าดู (ทำ) แพงมาก เราทำเองได้ไม่ต้องง้อใคร เริ่มหนาวแล้ว อย่าท่องหนังสือดึกเกินไป ถูกความเย็นเข้าจะไม่สบาย ฉบับนี้ขอจบแค่นี้นะจ๊ะ ด้วยรัก พี่เล็ก __________________ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 16:05
|
| สมาชิก 98 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#13
07-06-2009, 08:19
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๑
................................................ ขอเดาว่า.........เป็นครั้งแรกที่คุณครูหญิง ได้เห็นรูปหลวงพ่อ ..... นับเป็นกุศลยิ่งนัก ..............สาธุ...สาธุ...สาธุ.............. -------------------------------------------------------- ๘ มกราคม ๒๕๒๘ สวัสดีจ้ะน้องหญิง ขอบใจมากสำหรับความสุขปีใหม่ที่ส่งให้พี่ และขอโทษที่ตอบจดหมายช้า เพราะตั้งแต่ ๒๙ ธันวาคม- ๖ มกราคม พี่เข้าวัดทำบุญ กลับมาเจอ ส.ค.ส. นอนยิ้มรออยู่แล้ว และจะซื้อตอนนี้ก็ไม่ทันใจ เลยส่ง ส.ค.ส. ให้หญิงด้วยรูปหลวงพ่อแทน คงไม่ว่ากันนะจ๊ะ ทุกอย่างหญิงก็ทราบอยู่แล้วว่าควรทำอย่างไร ทั้งการเรียน และทางบ้าน เพราะฉะนั้นพี่จะไม่เตือน แต่ขอย้ำว่า ทุกอย่างควรทำให้ดีที่สุด (ดีที่สุดของเรา ไม่ใช่ ๑๐๐%) ส่วนผลจะดีแค่ไหนไม่ใช่เรื่องต้องมากังวล ด้วยรัก พี่เล็ก -------------------------------------------------- สิทฺธิ กิจฺจํ สิทฺธิกมฺมํ สิทฺธิการิย ตถาคโต สิทฺธิลาโภนิรนฺตรํ สิทฺธิเตโช ชโยนิจจํ สพฺพสิทฺธิ ภวนฺตุเม พี่เล็ก แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 16:42
|
| สมาชิก 98 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#14
14-06-2009, 10:23
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๒
ทุกท่านที่ไปทำบุญที่บ้านอนุสาวรีย์......คงคุ้นเคยกับคำให้พร ของพระอาจารย์เล็ก......ซึ่งด้วยความเมตตาของพระอาจารย์ จึงมีคุณค่าอยู่ในใจของทุกท่านอยู่แล้ว........................... และเมื่อได้ฟังความหมายของคำให้พรที่มีอยู่ใน จม. ก็ทำให้รู้สึกถึงความยิ่งใหญ่ของเนื้อความ เปรียบดังพรจากพระพุทธองค์ที่ทรงมอบให้กับทุกท่าน ผ่านพระสงฆ์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ซึ่งรับมอบภาระของพระพุทธศาสนา ส่งมอบให้แก่ทุกท่านมาทุกยุคสมัย ------------------------------------------------------ สิทฺธิกิจฺจํ ( ความสำเร็จในหน้าที่การงาน ) สิทฺธิกมฺมํ ( ความสำเร็จในการกระทำ ) สิทฺธิการิย ตถาคโต ( ความสำเร็จดุจดังองค์ตถาคตเจ้า ) สิทฺธิลาโภ นิรนฺตรํ ( มีลาภตลอดกาล ) สิทฺธิเตโช ชโยนิจฺจํ ( มีอำนาจที่ยั่งยืน ) สพฺพสิทฺธิ ภวนฺตุเต ( ความสำเร็จทุกอย่างจงมีแก่ท่าน ) ขอให้มีความปรารถนาที่สำเร็จทุกประการ ----------------------------------------------------- บันทึกความทรงจำ - คุณครูหญิง จม.หมายเลข ๐๑๘.๑-๐๑๘.๒ / ๒๑ ม.ค. ๒๙ *** ๒ บรรทัดสุดท้ายเป็นวรรคทองของจดหมาย *** ----------------------------------------------------- ๒๑/๑/๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง จดหมายน้องหญิงก็ไม่ยาวนัก แต่พี่ต้องตอบยาวแน่ ๆ เอาทีละข้อนะจ๊ะ ขอโทษจ้ะ วิ่งไปรับโทรศัพท์เลยลืมปากกาเสียแล้ว เอาด้ามนี้เขียนต่อแล้วกัน ๑. ความเห็นเกี่ยวกับการบน...?.. พี่เชื่อและเคยบนมาแล้ว แต่ต้องบนเป็นด้วย เพราะกฎของกรรมที่ตามมาถึง บางที พระ, พรหม, เทวดา ก็ช่วยไม่ได้ ฉะนั้น เวลาบนให้ใช้คำพูดว่า “ถ้าไม่เกินวิสัย ขอให้สำเร็จด้วย” ๒. เรื่องชาติก่อน, ชาติหน้า, การระลึกชาติ..?..เชื่อและทำได้ด้วย ลูกศิษย์หลวงพ่อทำได้เป็นหมื่นเป็นแสนแล้ว แต่สังคมยังไม่ยอมรับ เพราะคิดว่าการไม่เชื่อไว้ก่อนเป็นความฉลาด… ๓. หน้าที่ครูฝึก...?..แนะนำการสร้างทิพจักขุญาณแก่ศิษย์ พอได้แล้วก็สอนให้รู้อดีต (ชาติก่อน), รู้อนาคต (ชาติหน้า), รู้ปัจจุบัน, ระลึกชาติ, รู้วาระจิตคนอื่น, รู้ว่าคนและสัตว์เกิดมาจากไหน ตายแล้วจะไปไหน, รู้ว่ากรรมอะไรทำให้เกิดเป็นสัตว์นรก, เปรต, อสุรกาย, สัตว์เดรัจฉาน, มนุษย์, เทวดา, พรหม, นิพพาน ฯลฯ โปรดสังเกตคำว่า “แนะนำ” ไม่ใช่ “ทำให้ได้” ทุกคนถ้าไม่รั้น ทำตามคำแนะนำ จะได้ทุกคน ถ้าดื้อ ชี้ซ้ายเดินขวาก็อด.../ ๔. การแบ่งบุญที่ทำให้คนอื่นได้หรือเปล่า...?..ได้..ถ้าเขายินดีรับ ถ้าไม่ยินดีรับก็ไม่ได้ ๕. การกรวดน้ำ, ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับไปแล้วจะได้รับหรือเปล่า...?...ได้เป็นบางคน...ถ้าเป็นสัตว์นรก และเปรต ๑๑ จำพวก จะไม่ได้รับเพราะกรรมหนัก ดวงจิตมืดมนเกินกว่าจะรับได้ ถ้าเป็นเปรตจำพวกที่ ๑๒ (ปรทัตตูปชีวีเปรต), อสุรกาย, สัมภเวสี (ผู้ตายที่กรรมดี-ชั่วยังไม่ส่งผล) เทวดา, พรหม เหล่านี้ได้รับแน่ ยิ่งสูงส่งยิ่งรับง่ายเพราะจิตสะอาดมาก ๖. ถ้าได้รับจะได้อย่างไร...?...ข้อนี้เป็นนามธรรม ถ้าได้มโนมยิทธิจะเห็นว่า ทันทีที่เขาโมทนา (ยินดีด้วย) ในผลบุญกุศล เขา (ผู้มีสิทธิ์รับ) จะมีกาย (ทิพย์) ที่เปลี่ยนสภาพทันที จะสวยสดงดงามขึ้นมาก เปรียบแบบง่าย ๆ กับคนที่มีสิทธิ์อาบน้ำ พออาบเสร็จก็สะอาดขึ้น ดีขึ้น ทำนองนี้จ้ะ ๗. ทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจจริง, พยายาม, หมั่นทบทวน และตรวจผลงานเสมอ แต่ความสำเร็จจะมีเท่าใดไม่ต้องใส่ใจหวัง (เดี๋ยวผิดหวังจะเสียมาก) ทำให้ดีที่สุดก็แล้วกัน (อาจจะ ๑๐% ก็ได้นะ) ๘. สิทฺธิกิจฺจํ ( ความสำเร็จในหน้าที่การงาน ) สิทฺธิกมฺมํ ( ความสำเร็จในการกระทำ ) สิทฺธิการิย ตถาคโต ( ความสำเร็จดุจดังองค์ตถาคตเจ้า ) สิทฺธิลาโภ นิรนฺตรํ ( มีลาภตลอดกาล ) สิทฺธิเตโช ชโยนิจฺจํ ( มีอำนาจที่ยั่งยืน ) สพฺพสิทฺธิ ภวนฺตุเม ( ความสำเร็จทุกอย่างจงมีแก่ตน ) ให้ท่องเอง บาลี “เม” คือตัวเรา “เต” คือตัวตนคนอื่น พี่น่าจะเขียน “ภวนฺตุเต” แต่หญิงคงจะท่องเองเลยให้ “ภวนฺตุเม” จ้ะ **ทุกอย่างพิจารณาด้วยเหตุผลและทดลองเสียก่อน ถ้าได้ผลจึงเชื่อ ไม่ได้ผลก็อย่าเชื่อ** ด้วยรัก พี่เล็ก __________________ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 17:25
|
| สมาชิก 99 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#15
23-06-2009, 22:25
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๓
ฉบับนี้เป็นฉบับแรกที่พระอาจารย์ลงท้ายจดหมายว่า "จากใจจริง" ตามชื่อกระทู้ที่ตั้งรอไว้แล้ว และในปี พ.ศ. ๒๕๒๙ นี้เอง ที่ท่านได้ตัดสินใจอุปสมบท ล่วงเลยมาจนถึงทุกวันนี้ ธรรมะจากใจจริงของท่าน ก็ยังเป็น ธรรมะร่วมสมัย.......ที่ไม่เคยผิดเพี้ยนไปจากคำเดิม........ ( แม้สักเพียงครึ่งคำ ) ------------------------------------------------- บันทึกความทรงจำคุณครูหญิง จม.หมายเลข ๐๑๙.๑-๐๑๙.๒ / ๔ ก.พ. ๒๙ *** ...โลกไม่ให้ช้ำ ธรรมไม่ให้เสีย... *** จึงเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตจนถึงทุกวันนี้ ------------------------------------------------- ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง ขอโทษอีกทีจ้ะที่ตอบช้าเช่นเคย เพราะต้นเดือนต้องไปสอนกรรมฐานที่บ้านสายลม หลวงพ่อมาที่นั่นทุกอาทิตย์ต้นเดือน วกเข้าปัญหาของน้องหญิงดีกว่านะจ๊ะ ๑. กรรมดี-กรรมชั่ว หักล้างกันได้หรือไม่...? ไม่ได้แน่นอนจ้ะ กรรมดีมีหน้าที่คอยหนุนเสริม กรรมชั่วมีหน้าที่ตามสนอง คนทำชั่วไว้มากมีวิธีหนีกรรมชั่วคือ ตั้งหน้าทำความดี “หนี” ความชั่ว ไม่ใช่ทำความดีเพื่อ “หักกลบลบล้าง” ความชั่ว ทำความดีมาก ๆ เข้า กรรมชั่วส่งผลสนองไม่ทัน (ไล่ไม่ทัน) แต่ความชั่วยังรอให้ผลอยู่ ถ้าประมาทหยุดทำความดี ความชั่วตามทัน ก็จะให้ผลทางลบทันทีจ้ะ เพราะฉะนั้น ใครที่รู้ตัวว่าทำความชั่วไว้มาก จงเร่งทำดีหนีชั่วเสียตั้งแต่บัดนี้เถิด.. ๒. การสมาทานศีลไม่จำเพาะเจาะจงว่าผู้ให้ต้องเป็นใคร การสมาทาน เป็นเพียงการบอกกล่าวว่าศีลมีข้อห้ามว่าอย่างไรบ้าง ถ้าเราทราบและตั้งใจงดเว้นตามข้อห้ามนั้น ๆ ก็มีศีลแล้ว ถ้าไม่งดเว้น ให้สมาทานจนปากฉีกถึงใบหูก็ยังเป็นคนไม่มีศีล ไม่จำเป็นต้องกล่าวว่ากระไรทั้งสิ้น บูชาพระรัตนตรัย แล้วตั้งใจงดเว้นก็ใช้ได้แล้ว ๓. “สังหรณ์” ก็คือทิพจักขุญาณนั่นเอง สังเกตด้วยว่าพี่ไม่ใช่คำว่าตาทิพย์นะจ๊ะ ตาทิพย์ก็คือ “ทิพยเนตร” มีได้เฉพาะโอปปาติกะ (ผี, เทวดา, พรหม, พระบนนิพพาน) เท่านั้น ถ้าเป็นมนุษย์ที่ฝึกฝนได้มาเรียกว่าทิพจักขุญาณ แปลว่า มีความรู้สึก (สังหรณ์) คล้ายกับมีตาทิพย์ และไม่รู้เฉพาะเหตุการณ์ล่วงหน้าเท่านั้น จะเป็นเรื่องดีหรือร้าย ถ้า “สมควร” หรือ “สนใจ” ผู้ได้ทิพจักขุญาณจะรู้ทั้งสิ้น ๔. การรู้ใจคนอื่น คือการทายใจคนอื่นได้นั่นเอง คนที่คล่องมาก ๆ สามารถพูดสิ่งที่ผู้อื่นคิดออกมาได้ทุกประโยค ถ้าทรงอารมณ์ได้ (รักษาเอาไว้ได้) จะรู้ทุกเวลา ถ้าทรงไม่ได้จะรู้เฉพาะตอนฝึกเท่านั้น... ๕. การที่คนเรามีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกันในชาติปัจจุบัน เช่น พ่อ, แม่, ลูก, พี่น้อง, เพื่อนฝูง เนื่องจากการสร้างสมบุญร่วมกันมาในอดีตชาตินั้นอย่างหนึ่ง หญิงเข้าใจถูกต้องแล้ว อีกอย่างคือ เกื้อกูลเอื้อเฟื้อต่อกันจนชอบใจกันในชาตินี้ (เพื่อน, สามี, ภรรยา) ๖. ผู้มีพรสวรรค์ส่วนมาก (๙๙.๙๙%) เป็นเพราะอดีตชาติเคยทำสิ่งนั้นมาแล้วทั้งสิ้น อีก ๐.๐๑% สำหรับอัจฉริยมนุษย์จ้ะ จบการตอบปัญหาแต่เพียงนี้ น้องหญิงกำลังเรียน มีเวลาว่างค่อยศึกษาด้านนี้ อย่าจับปลาสองมือเดี๋ยวจะพลาด ต้องค่อยเป็นค่อยไป “โลกไม่ให้ช้ำ ธรรมไม่ให้เสีย” จึงถูกต้อง จากใจจริง พี่เล็ก __________________ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-05-2011 เมื่อ 16:24
|
| สมาชิก 88 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#16
26-06-2009, 21:09
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๔
.....( กำลังเตรียมตัวไปงานเป่ายันต์ )..... ......ขอให้โชคดีทุก ๆ ท่านด้วยเทอญ..... ---------------------------------------------------- สวัสดีจ้ะน้องหญิง บ้านสายลมตั้งอยู่ที่ บ้านเลขที่ ๙ ซอยสายลม ๑ พหลโยธินซอย ๙ พญาไท กรุงเทพฯ ๑๐๔๐๐ จ้ะ บ้านนี้เดิมเป็นบ้านของ พล.อ.ท. มรว. เสริม ศุขสวัสดิ์ (สุขสวัสดิ์) ท่านเป็นศิษย์รุ่นแรก ๆ ของหลวงพ่อ ปรารถนาที่จะให้ผู้เคารพนับถือหลวงพ่อในกรุงเทพฯ ที่มีเวลาน้อย ได้พบกับหลวงพ่อทุกเดือน จึงถวายบ้านของท่านเป็นสมบัติส่วนกลาง เวลาหลวงพ่อลงไปกรุงเทพฯ จะพักอยู่ที่บ้านนี้ แล้วพวกเราก็ถือว่าตัวเองเป็นเจ้าของบ้านด้วยก็เฮโลกันไปกราบหลวงพ่อกัน ส่วนที่อื่นที่รับสอนมโนมยิทธิในกรุงเทพฯนั้น เป็นพวกครูฝึกเปิดรับจำนวนเล็กน้อยที่บ้านของแต่ละคนเป็นการส่วนตัว ใครรู้จักหรืออยู่ใกล้บ้านครูฝึกคนไหนก็ติดต่อกับคนนั้น สำหรับพี่ไม่สอนที่บ้านเพราะกลัวเด่นเกินไป (ไม้สูงมักต้านลมแรง) สุข-สมหวังในวันแห่งความรักจ้ะ พี่เล็ก แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 17:18
|
| สมาชิก 83 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#17
29-06-2009, 20:55
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๕
กราบอนุโมทนา....สาธุ.... กราบ....กราบ....กราบ.... ----------------------------------------------------------- ๘ เมษายน ๒๕๒๙ น้องหญิงจ๊ะ... พี่จะบวชในไม่นานนี้ ตอนนี้ต้องไปซ้อมการอยู่วัดก่อน พี่ขอลาหญิงเลยนะจ๊ะ กุศลบารมีใดที่พี่สมสร้างมาแต่ต้น ตลอดมาจนถึงการบวชครั้งนี้ ขอหญิงจงโมทนา ประโยชน์และความสุขใดที่พี่ได้รับ จากการทำความดีนั้น ๆ ขอหญิงจงได้รับเช่นเดียวกับพี่ทุกประการ จากใจจริง พี่เล็ก แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 19-08-2009 เมื่อ 17:19
|
| สมาชิก 94 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#18
06-07-2009, 10:46
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๖
" นามของคน เงาของไม้ " ขอโอกาสยกสำนวนดังกล่าวมาเป็นบทนำ ในวาระที่พระอาจารย์ได้รับฉายาทางพระว่า "สุธมฺมปญฺโญ "="เป็นผู้มีปัญญาในการปฏิบัติธรรมดีมาก" ด้วยความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อตามจดหมายฉบับนี้ ***************************** ภายใต้ร่มเงาของพระธรรมที่หยั่งรากลึกลงอย่าง มั่นคงแล้ว ย่อมนำความร่มเย็นแก่สาธุชนทั่วไป เช่นดังไม้ใหญ่ ซึ่งนำความร่มเย็นแก่โลกและ หมู่สัตว์ ... กราบมาด้วยความเคารพครับ ... --------------------------------------------------------- วัดท่าซุง ต.น้ำซึม อ.เมือง จ.อุทัยธานี ๑๒ มิถุนายน ๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง... หลวงพี่บวชแล้วตั้งแต่วันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๒๙ มาถึงวันนี้ มีโอกาสจึงเขียนจดหมายมาบอกข่าว หลวงพี่จำได้เฉพาะที่อยู่ของเธอที่บ้านนาทวีนี้เท่านั้น จึงเขียนมาทางนี้ ถึงช้าหน่อยได้แต่คงได้รับแน่... หลวงพี่มีฉายาทางพระว่า สุธมฺมปญฺโญ อ่านว่า สุ-ทำ-มะ-ปัน-โย แปลว่าเป็นผู้มีปัญญาในการปฏิบัติธรรมดีมาก เพื่อนร่วมบวชพร้อมกัน ๓๕ องค์ มาถึงตอนนี้ทยอยสึกไปจนเหลือแค่ ๒ องค์ หลวงพี่จะบวชไปเรื่อย ๆ ก่อน ใช้ชีวิตทางพระให้คุ้มกับข้าวที่ชาวบ้านเลี้ยงหน่อย กุศลบารมีใดที่หลวงพี่สร้างสมมาตั้งแต่ต้นจนบัดนี้ โดยเฉพาะกุศลจากการบวชครั้งนี้ ขอเธอจงโมทนา ประโยชน์และความสุขใดที่หลวงพี่จะพึงได้รับ ขอให้เธอได้รับประโยชน์และความสุขนั้นจงทุกประการ เทอญ จากใจจริง หลวงพี่เล็ก หากจะเขียนจดหมายถึงหลวงพี่ จ่าหน้าซองตามนี้ ส่ง พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ วัดท่าซุง ต.น้ำซึม อ.เมือง จ.อุทัยธานี ๖๑๐๐๐ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 20-08-2009 เมื่อ 16:39
|
| สมาชิก 94 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#19
12-07-2009, 11:17
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๗
ลูกศิษย์ที่อยู่ใกล้ชิดพระอาจารย์เล็กทุกท่าน...คงทราบเบื้องหลังการทำงานหนักของพระอาจารย์ที่ติดตัวมานาน คือ.. ความป่วย.. ซึ่งท่านก็ไม่เคยแสดงออกด้านบุคลิกภาพให้ใครได้รู้-ได้เห็น......( แถมดุอีกต่างหาก ถ้าใครมายุ่งย่ามเรื่องสังขารของท่าน) นานมาแล้ว เคยรับฟังท่านเปรยมาว่า... ท่านคงต้องเหนื่อยอีกมาก ถ้าลูกศิษย์ของท่านยังมีกำลังใจไม่เข้มแข็งพอ และพึ่งตัวเองไม่ได้สักที ตรงกับข้อเขียนของท่าน ( กระโถนข้างธรรมมาสน์ / ก.ค.๕๒ / หน้า ๑๐ ) ที่ว่า"ทำอะไรร่วมกับท่านที่บารมียังอ่อน อาตมาได้แต่นั่งทำใจ" ..ฟังแล้วก็รู้สึกโทษตัวเองอยู่เหมือนกัน... ตรงกันข้ามกับสมัยที่พระอาจารย์เล็กยังอยู่กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุง นอกจากไม่เป็นภาระแก่หลวงพ่อแล้ว พระอาจารย์ยังแบ่งเบาภาระการงานของหลวงพ่อได้มาก ๆ ซึ่งสะท้อนให้เห็นจากงานเขียนของท่านรวมทั้งจดหมายที่แนบมาในครั้งนี้... ในสมัยนี้ได้ข่าวที่น่ายินดีว่า.... มีลูกศิษย์ที่บวชเข้ามาเป็นพระอาสา(ช่วยงานพระอาจารย์) ก็มาก ในสมัยก่อนท่านเคยอบรมพระลูกศิษย์ด้วยประโยคที่ได้ยินบ่อย ๆ ว่า "ลูกเสือ-ลูกตะเข้ไปตกอยู่ที่ไหน ก็หากินเองได้" คงไม่ได้หมายความว่าให้ไปเป็นเสือเป็นตะเข้ แต่เข้าใจว่า.. เมื่อเป็นศิษย์ที่มีครู ก็ย่อมมีความรู้และความสามารถที่จะพึ่งพาตัวเองได้ โดยไม่สร้างความเสื่อมเสียแก่ครูบาอาจารย์ เหมือนกับลูกเสือ-ลูกตะเข้ ที่มีสัญชาติญาณของความเป็นนักสู้ตามชาติพันธุ์ของเขา จึงขออนุโมทนาในความตั้งใจของพระอาสาทุกท่านมาด้วยความเคารพ และเป็นโอกาสดีที่ท่านจะได้ฝึกกำลังใจเพื่อเป็นเนื้อนาบุญแห่งพระพุทธศาสนาต่อไป มาถึงวันนี้.. พระอาจารย์อาจมีภาระที่หนักเพิ่มขึ้นกว่าเดิมอีก ตามจำนวนลูกศิษย์ที่เพิ่มขึ้น.. จึงขอโอกาสเชิญชวนผู้อ่านทุกท่าน ร่วมกันแบ่งเบาภาระของท่านตามกำลังความสามารถของแต่ละท่าน และร่วมกันอนุโมทนาในกิจกรรมสาธารณประโยชน์ของพระอาจารย์ทุกประการด้วยกัน... สาธุ... สาธุ... สาธุ... ------------------------------------------------------- ๑๓ สิงหาคม ๒๕๒๙ สวัสดีจ้ะน้องหญิง... จดหมายของหญิงหลวงพี่ได้รับหลายวันแล้ว แต่ที่เพิ่งตอบเพราะเพิ่งเลิกจากงาน...ทางวัดจัดงานเป่ายันต์เกราะเพชร ญาติโยมพุทธบริษัทมากันเป็นแสน เหนื่อยแทบขาดใจ แต่สนุกเพราะได้ทำงาน (ปกติก็ทำงานวัดทุกวัน แต่เวลาวัดจัดงาน งานหนักกว่าปกติหลายเท่า) ฉายาทางพระของหลวงพี่ หลวงพ่อท่านตั้งให้เอง นับเป็นมหากรุณาธิคุณอย่างยิ่ง ความจริงหลวงพี่จะบวชเมื่อไรก็ได้ แต่ที่รอจนบัดนี้เพราะยังไม่แน่ใจ ถ้าบวชไปแล้วไม่เป็นพระก็น่าเสียดาย รอจนแน่ใจก็โดดใส่เลย ภาษาบาลีเขียน “สุธมฺมปญฺโญ” “ญ” ไม่มี (ตัวไม้หันอากาศข้างใต้) เป็น ญฺ เฉย ๆ เพราะ ภาษามคธ (บาลี) มีแต่ตัว ญฺ ไม่มี ญ พระสะสมแสตมป์ไม่ผิดวินัยสงฆ์หรอกจ้ะ แต่สมควรหรือไม่เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ถ้าได้มาจากการเอาเงินญาติโยมถวายไปซื้อหาก็ไม่สมควร เพราะเขาถวายให้ใช้แต่สิ่งจำเป็นในกิจของสงฆ์ เช่น เจ็บไข้ จะได้ซื้อยา-หาหมอ เดินทางจะได้เป็นค่าพาหนะ ไปในที่บิณฑบาต (ไม่มี ร) ไม่ได้จะได้ซื้ออาหาร เป็นพระนักพัฒนาจะได้ก่อสร้าง ฯลฯ เป็นต้น ถ้าท่านได้มาจากการเก็บเอาซอง-ห่อที่เจ้าของเขาให้ ก็ช่างท่านเถิด หลวงพี่ว่าหญิงอย่าไปมองเลย เราควรสนใจแก้ไขตัวเราดีกว่าจับตาดูความบกพร่องผู้อื่น จริงไหมจ๊ะ..? ไม่มีใครอยากทำเรื่องไม่ดีไม่งามหรอกจ้ะ เพียงแต่บางคนหลงผิดไปเอง... มีอะไรถาม-เล่าให้หลวงพี่ฟังก็เขียนไปเถิดจ้ะ... ยังใจดีเหมือนเดิม (ไม่ดุหรอก) หลวงพี่เล็ก (พระเล็ก สุธมฺมปญฺโญ) ป.ล. ตั้งใจเรียนนะจ๊ะ เพื่ออนาคตที่ดีของหญิงเองในภายหน้า __________________ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 22-08-2009 เมื่อ 05:28
|
| สมาชิก 92 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
|
#20
19-07-2009, 22:48
|
|||
|
|||
|
จดหมายพระอาจารย์_๑๘
...ศีล นำให้เกิดความสุข... ...ศีล ยังทรัพย์มาให้... ...ศีล เป็นหนทางสู่พระนิพพาน... *********************** * บันทึกความทรงจำ - คุณครูหญิง * *********************** จดหมายฉบับที่ ๒๔.๓-๒๔.๔ / ๑ ก.ย. ๒๙ รูปพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และยันต์เกราะเพชร เป็นภาพเก่าเก็บ ตัดจากหนังสือพิมพ์รายวันฉบับหนึ่งในยุคนั้น ************************************** วัดท่าซุง อุทัยธานี ๖๑๐๐๐ ๑ กันยายน ๒๕๒๙ น้องหญิงจ๊ะ... คราวหน้าถ้ากำลังสอบอยู่ ไม่ต้องรีบตอบจดหมายนะจ๊ะ มีเวลาแล้วค่อยตอบ หลวงพี่ขออวยพรให้หญิงดูหนังสือตรงกับข้อสอบที่ออกจะได้ติดเอ.เยอะ ๆ ตัดเกรดเมื่อไรขอไม่มาก สัก ๔ ก็พอ ดีไหม...? ต่อไปเป็นรายละเอียดเรื่อง “ยันต์เกราะเพชร” จ้ะ ยันต์เกราะเพชรเป็นตำราตกทอดมาจากสมัยพระร่วง เป็นการอาราธนาบารมีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คุ้มครองผู้รับยันต์แล้ว อานุภาพยันต์เกราะเพชรคือ ๑. ป้องกันการกระทำทางไสยศาสตร์ทุกชนิด ไม่ว่าจะเป็นคุณผี-คุณคน คาถาอาคม วัตถุอาถรรพ์ ฯลฯ ไม่สามารถทำอันตรายผู้รับการ “เป่า” ยันต์เกราะเพชรได้เลย ๒. จะไม่ตายด้วยพิษของสัตว์มีพิษทุกชนิด ฯลฯ ยันต์เกราะเพชรจะมีอานุภาพคุ้มครองผู้รับยันต์ได้ ต่อเมื่อรับยันต์ไปแล้วไม่ขาดจากศีล ๕ หรืออย่างแย่ที่สุดศีล ๒ ข้อต้องไม่ขาดคือ ๑. อทินนาทานาฯ เว้นจากการหยิบฉวยของที่เจ้าของยังไม่ได้ให้ทุกชนิด คือ เว้นจากการลักขโมยนั่นเอง ๒. สุราเมรยะฯ เว้นจากการดื่มสุราเมรัยทุกชนิด ถ้าศีลอย่างน้อย ๒ ข้อไม่ขาด ยันต์เกราะเพชรจะคุ้มภัยดังกล่าวได้แน่นอน ผู้รับยันต์เกราะเพชรจะพิสูจน์ผลการรับยันต์ได้คือ ๑. ผู้หญิงท้องลูกคนแรก ถ้าไปรับยันต์มา คลอดลูกถ้าเป็นผู้ชายจะมียันต์ติดที่กระหม่อม หัวไหล่ มือ-เท้า อย่างน้อยสามวันจึงจะเข้าไปในกายหมด ๒. ผู้รักษายันต์ไว้ได้ เมื่อตายแล้วเผา เก็บกระดูกมาดูจะเห็นยันต์เกราะเพชรติดอยู่ที่กระดูกที่เผาไม่หมด วันเป่ายันต์เกราะเพชรจะทำได้เฉพาะวันเสาร์ห้าเท่านั้น (วันเสาร์ขึ้น ๕ ค่ำ เดือนใดก็ได้) บางปีมีเสาร์ห้า ๑ วันบ้างสองวันบ้าง บางปีก็ไม่มีเลย บางทีหลาย ๆ ปีจึงจะมีสักวัน ของอย่างนี้หญิงอย่าเพิ่งเชื่อนะจ๊ะ จนกว่าจะได้พิสูจน์เองเสียก่อน สำหรับหลวงพี่เชื่อ ๑๐๐% เพราะพิสูจน์แล้วทุกรูปแบบว่า ยันต์เกราะเพชร “ดีจริง” จึงเชื่อ...โดยปกติหลวงพี่เชื่อยากในทุกเรื่อง แต่ถ้าพิสูจน์แล้วว่าเชื่อได้ หลวงพี่ก็เชื่อสนิทใจ ไม่กลัวใครหัวเราะเยาะด้วย ยันต์เกราะเพชรมีรูปร่างอย่างที่ส่งมานี่แหละจ้ะ ซึ่งก็คือบทอิติปิโส สรรเสริญพุทธคุณนั่นเอง อ่านลงแบบหนังสือจีน จากซ้ายไปขวา (จีนจริง ๆ อ่านจากขวาไปซ้าย) ถ้าอ่านขวางแบบทั่วไปจะเป็น “อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา” ฯลฯ ผู้รับยันต์ไปแล้วเห็นผลมากก็บอกต่อ ๆ กัน เวลามีงานทีคนจึงไปกันเป็นแสน จากเหนือสุด-ใต้สุด ทั่วประเทศ เล่นเอาเวลามีงานที บรรดาหลวงพี่เหนื่อยแทบตายทุกที ปีหน้ามีงานวันที่ ๓ มกราคม ๒๕๓๐ จ้ะ ตอบภายนอก-ภายใน ภายนอก สิ่งที่สัมผัสด้วยประสาททั้ง ๕ ถือเป็นบรรทัดฐานไม่ได้เพราะสามารถปรุงแต่งลวงกันได้ ภายใน ใจมีหนึ่งเดียว แต่สิ่งรู้ไม่เคยมากกว่าสิ่งที่ไม่รู้ โลกภายนอก แสนกว้างใหญ่ ใครก็รู้ โลกภายใน ลึกซึ้งอยู่ รู้บ้างไหม อยากมองโลก แต่ภายนอก มองออกไป อยากมองโลก ภายในใจ ให้มองตน ฯ. จากใจจริง สุธมฺมปญฺโญ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 22-08-2009 เมื่อ 14:03
|
| สมาชิก 100 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ โยคียุ้ย ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
 |
| Tags |
| แบ่งปันธรรมะร่วมสมัย, ผ่าน จม.พระอาจารย์, เมตตามาราธอน, แม้ไม่เห็นหน้า |
| ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 4 คน ) | |
|
|
