|
ฝากคำถามถึงหลวงพ่อ คุณสามารถตั้งคำถาม และทีมงานจะรวบรวม และคัดกรองเพื่อนำไปถามหลวงพ่อในตอนเย็นวันอาทิตย์ที่หลวงพ่อมารับสังฆทาน |
![]() |
|
คำสั่งเพิ่มเติม |
#1
|
||||
|
||||
![]()
กราบเท้าหลวงพ่อด้วยเศียรเกล้า
ช่วงโคขวิด ลูกพบว่า ตัวเองซึมเศร้าและฟุ้งซ่านมาก ภาวนายาก จึงพาตัวเองไปวิ่งให้ถึงจุดวิกฤต ด้วยโรคที่เป็นอยู่ จึงถึงจุดวิกฤตได้ง่าย ลูกคิดแต่อย่างเดียว ถ้าภาวนาไม่ได้ มันก็เหมือนตายทั้งเป็น ถึงจุดวิกฤตพบว่าความเจ็บมันเป็นก้อน ร่างกายเป็นก้อน ความคิดเป็นก้อน วิกฤตมาก ก็รวมเป็นก้อนเดียว มันจี้ลง ๆ จี้ลงกาย จี้ลงความเจ็บ จี้ลงคำว่า "เจ็บ" มันเหมือนลึกลงไปเรื่อย ๆ เหมือนเราจมลงสู่ก้นมหาสมุทร ความคิดนั้นมันแทงลง ๆ จนว่างเปล่า มันเร็วมาก ระลึกได้แค่คำเดียวของหลวงพ่อ "คุณพระพุทธเจ้าอยู่ในอากาศ" มันฮึดตัดเป็นตัดตาย ถ้าอยู่ ก็ต้องภาวนาได้ ถ้าตาย ก็เพราะโง่เอง แล้วมันก็แตกโพละ ขาวสว่างโพลนไปหมด ลูกมีความสุขเหลือเกินเจ้าค่ะ เหมือนพื้นดินกับท้องฟ้ารวมเป็นหนึ่งเดียว ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย แต่สุขเหลือเกิน ต่อชีวิตลูกไปได้อีกหน่อยหนึ่ง ก็ทำต่อไป ๆ มาทวนใจดู พบว่าตัวเองไม่มีปัญญาพิจารณาอะไรนัก มีแต่ความถึกไถนาไปวัน ๆ ทั้งโง่และบ้าในตนพร้อม ควรทำอย่างไรให้มีปัญญาพิจารณาในธรรม ขอหลวงพ่อโปรดเมตตาชี้แนะลูกด้วยนะเจ้าคะ (คิดถึงหลวงพ่อ คิดถึงหลวงพ่อ คิดถึงหลวงพ่อ คิดถึงหลวงพ่อ คิดถึงหลวงพ่อเหลือเกิน ) แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ปิยโสฬส : 08-06-2020 เมื่อ 22:05 |
สมาชิก 43 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ ปิยโสฬส ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
#2
|
||||
|
||||
![]()
ถาม : ช่วงโคขวิด ลูกพบว่า ตัวเองซึมเศร้าและฟุ้งซ่านมาก ภาวนายาก จึงพาตัวเองไปวิ่งให้ถึงจุดวิกฤต
ด้วยโรคที่เป็นอยู่ จึงถึงจุดวิกฤตได้ง่าย ลูกคิดแต่อย่างเดียว ถ้าภาวนาไม่ได้ มันก็เหมือนตายทั้งเป็น ถึงจุดวิกฤตพบว่าความเจ็บมันเป็นก้อน ร่างกายเป็นก้อน ความคิดเป็นก้อน วิกฤตมาก ก็รวมเป็นก้อนเดียว มันจี้ลง ๆ จี้ลงกาย จี้ลงความเจ็บ จี้ลงคำว่า "เจ็บ" มันเหมือนลึกลงไปเรื่อย ๆ เหมือนเราจมลงสู่ก้นมหาสมุทร ความคิดนั้นมันแทงลง ๆ จนว่างเปล่า มันเร็วมาก ระลึกได้แค่คำเดียวของหลวงพ่อ "คุณพระพุทธเจ้าอยู่ในอากาศ" มันฮึดตัดเป็นตัดตาย ถ้าอยู่ก็ต้องภาวนาได้ ถ้าตายก็เพราะโง่เอง แล้วมันก็แตกโพละ ขาวสว่างโพลนไปหมด ลูกมีความสุขเหลือเกินเจ้าค่ะ เหมือนพื้นดินกับท้องฟ้ารวมเป็นหนึ่งเดียว ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย แต่สุขเหลือเกิน ต่อชีวิตลูกไปได้อีกหน่อยหนึ่ง ก็ทำต่อไป ๆ มาทวนใจดู พบว่าตัวเองไม่มีปัญญาพิจารณาอะไรนัก มีแต่ความถึกไถนาไปวัน ๆ ทั้งโง่และบ้าในตนพร้อม ควรทำอย่างไรให้มีปัญญาพิจารณาในธรรม ขอหลวงพ่อโปรดเมตตาชี้แนะลูกด้วยนะเจ้าคะ ? ตอบ : ก็รู้คำตอบเองแล้วนี่ แค่หมั่นใช้ปัญญาพิจารณาเท่านั้น |
สมาชิก 41 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ สุธรรม ในข้อความที่เขียนด้านบน | ||
![]() |
ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 0 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) | |
คำสั่งเพิ่มเติม | |
|
|