อาการของสมาธิที่ออกไปแบบเต็มกำลัง

[รุ้งทรงกลด]

เมื่อภาวนาไปเรื่อย ๆ จนจิตเริ่มทรงตัว แล้วมีอาการที่จิตมารวมกันที่ใบหน้า ทำให้บริเวณใบหน้ามีอาการชาและตึงแบบเต็มทั่วไปทั้งใบหน้าแล้ว ในขณะนั้นจะไม่สนใจอะไรเลย หูก็แทบจะไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว อาการของร่างกายก็แทบจะไม่รับรู้แล้วในขณะนั้น

สนใจแค่อาการตึงแน่นบนใบหน้านี้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ถ้าจะออกไปแบบเต็มกำลัง จะสามารถทำในระหว่างที่อาการนี้กำลังปรากฏได้หรือไม่ และถ้าทำได้ต้องทำอย่างไรครับ

[เถรี]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ รุ้งทรงกลด

เมื่อภาวนาไปเรื่อย ๆ จนจิตเริ่มทรงตัว แล้วมีอาการที่จิตมารวมกันที่ใบหน้า ทำให้บริเวณใบหน้ามีอาการชาและตึงแบบเต็มทั่วไปทั้งใบหน้าแล้ว ในขณะนั้นจะไม่สนใจอะไรเลย หูก็แทบจะไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว อาการของร่างกายก็แทบจะไม่รับรู้แล้วในขณะนั้น

สนใจแค่อาการตึงแน่นบนใบหน้านี้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ถ้าจะออกไปแบบเต็มกำลัง จะสามารถทำในระหว่างที่อาการนี้กำลังปรากฎได้หรือไม่ และถ้าทำได้ต้องทำอย่างไรครับ

ฏ.ปฏัก

[รุ้งทรงกลด]

แก้ไขแล้วครับ

[สุธรรม]

ถาม : เมื่อภาวนาไปเรื่อย ๆ จนจิตเริ่มทรงตัว แล้วมีอาการที่จิตมารวมกันที่ใบหน้า ทำให้บริเวณใบหน้ามีอาการชาและตึงแบบเต็มทั่วไปทั้งใบหน้าแล้ว ในขณะนั้นจะไม่สนใจอะไรเลย หูก็แทบจะไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว อาการของร่างกายก็แทบจะไม่รับรู้แล้วในขณะนั้น

สนใจแค่อาการตึงแน่นบนใบหน้านี้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ถ้าจะออกไปแบบเต็มกำลัง จะสามารถทำในระหว่างที่อาการนี้กำลังปรากฏได้หรือไม่ และถ้าทำได้ต้องทำอย่างไรครับ ?
ตอบ : มโนมยิทธิเต็มกำลังออกไปด้วยกำลังของฌาน ๔ ที่ว่ามายังไม่พอที่จะออกไปได้