อย่าให้เสียชาติเกิด

[เถรี]

ตัวของเราโชคดี เกิดมาในปฏิรูปเทส คือ ในถิ่นที่เหมาะสม ได้พบพระพุทธศาสนา ปู่ย่าตาทวดนับถือพระพุทธศาสนามาตลอด แต่ว่าเราทำตัวให้สมกับความโชคดีของตัวเองแล้วหรือยัง ?

เมื่อครู่เราคงจะได้เห็น ท่านพระมหาสันติ โชติกโร นำพระฝรั่งมา ท่านเป็นฝรั่ง อยู่อัสดงคประเทศ อยู่ด้านตะวันตก ห่างไกลจากหลักธรรมพระพุทธศาสนามาก แต่เขาดิ้นรนไขว่คว้า จนในที่สุดได้เจอกับหลักธรรมของพระพุทธเจ้า และเลื่อมใสถึงขนาดบวชเป็นพระภิกษุในบวรพุทธศาสนา

แล้วตัวเราทั้งหลายทำตัวให้สมกับความโชคดีแล้วหรือยัง ? ที่เกิดในประเทศที่มีพระพุทธศาสนาเป็นดวงแก้วอันล้ำค่า เราไขว่คว้าหาธรรมะส่วนใดส่วนหนึ่งเป็นสมบัติของตนเองได้แล้วหรือไม่ ? เราให้ทานได้ทุกครั้งที่พบเห็น ทั้งสถานที่และบุคคลที่สมควรจะให้หรือไม่ ? เรารักษาศีลได้ครบถ้วนทุกสิกขาบทหรือไม่ ? เรามีการปฏิบัติสมาธิภาวนาบ้างหรือไม่ ?

ต้องถามตัวเราเองว่า แม้แต่ฝรั่งเขายังรู้คุณค่า เห็นความสำคัญของพระพุทธศาสนาจนกระทั่งเข้ามาบวช

ท่านที่ประสบความสำเร็จ เป็นอาจารย์ใหญ่ ๆ โต ๆ อย่างหลวงพ่อสุเมโธ ก็ดี หลวงพ่อชยสาโร ก็ดี หลวงพ่อพรหมวํโส ก็ดี ท่านล้วนแล้วแต่เป็นฝรั่งทั้งสิ้น เราที่เป็นคนไทยต้องคำนึงว่าเราเสียชาติเกิดหรือเปล่า ?

ไม่ใช่ต่อไปภายภาคหน้า ถึงเวลาจะศึกษาธรรมะของพระพุทธเจ้า เราต้องไปเรียนที่อเมริกา ต้องไปเรียนที่อังกฤษ ต้องไปเรียนที่ออสเตรเลีย อาตมามีลูกศิษย์อยู่ท่านหนึ่ง ตอนนี้ทำปริญญาเอกอยู่ที่เยอรมัน เป็นปริญญาเอกทางพระพุทธศาสนา ฟังแล้วสะอึกไหม ? ทำปริญญาเอกทางพระพุทธศาสนาจะต้องไปทำที่เยอรมัน นี่เกิดอะไรขึ้นกับแผ่นดินไทยของเรา ?

อย่าได้ทำตัวเป็นหนูตกถังข้าวสาร คิดว่ากินเมื่อไรก็ได้ ถ้าประมาทแบบนั้น อาจจะยังไม่ทันกิน เจ้าของข้าวสารเขามาเจอเข้าก็โดนทุบตายเสียก่อน หรือโดนแมวกินเสียก่อน ต้องรีบขวนขวาย ตะเกียกตะกายกอบโกยให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

พระพุทธเจ้าตรัสว่า เราจะรู้ได้อย่างไรว่าความตายมาถึงพรุ่งนี้ บาลีว่า โก ชญฺญา มรณํ สุเว ไม่มีใครสามารถหลีกหนีพ้นจากเสนาของมัจจุราช คือความตายได้เลย ดังนั้น ถ้าเราประมาทอยู่ ชีวิตเกิดหมดสิ้นลงเสียก่อน ธรรมะใด ๆ ก็ยังไม่ได้สร้างเสริมให้เป็นของตนเองเลยแม้แต่ส่วนเดียว ถ้าอย่างนั้นต้องเรียกว่าเสียชาติเกิดจริง ๆ"


เทศน์บนศาลาวัดท่าขนุน
๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๒
ช่วงก่อนเป่ายันต์รอบสอง