เก็บกดไว้นานจนต้องระเบิด

[เถรี]

ถาม : ไปฝึกกรรมฐานแล้ว พอรั่ว ก็รั่วแรง โมโหแรง ?
ตอบ : ฝรั่งเขาบอกว่า ถ้าอยากรู้ว่าตัวเองมีกิเลสเท่าไร ให้ไปฝึกกรรมฐาน ความจริงเขาพูดผิด...แต่ถูก คำว่าพูดผิดแต่ถูก ก็คือว่า ในช่วงที่เราปฏิบัติไป กิเลสไม่ได้โดนตัดขาดไปทีเดียว แต่โดนอำนาจของสติ สมาธิ ปัญญาที่มีเฉพาะตรงหน้าเรานั้น กดไว้ชั่วคราว เหมือนกับเอาหินทับหญ้าไว้ แต่อย่าเผลอให้หินเขยื้อน คืออย่าเผลอให้ขาดช่วงลง ถ้าขาดช่วง..สมาธิหลุดเมื่อไร ก็เหมือนกับเก็บกดมานาน คราวนี้เมื่อกิเลสตีกลับ ก็จะแรงกว่าปกติ

ฉะนั้น..เราเองก็ต้องระมัดระวังไว้ อย่าให้หลุด ถ้าหลุดแล้วก็จะเป็นอย่างนั้น เก็บกดไว้นานแล้วเครียด ต้องคิดให้เป็น อย่างเช่นว่าสิ่งที่เขาทำ สมควรที่จะโกรธเขาไหม ? เขาทำถูกหรือผิด ? ถ้าเขาทำถูกเราก็ไม่ควรจะโกรธเขา แต่ถ้าเขาทำผิด คนที่ไม่รู้ว่าสิ่งที่ถูกเป็นอย่างไร เขาโง่จนน่าสงสาร ไม่น่าโกรธหรอก เราจะค่อย ๆ คลายกำลังใจของเราได้

แต่ถ้าเราคิดไม่เป็น จะกลายเป็นเก็บกด แล้วไประเบิดใส่คนอื่น โดยเฉพาะคนสุดท้ายที่สะกิดเราให้ระเบิดได้ คนนั้นซวยจริง ๆ เลย เหมือนกับเข็มที่ไปจิ้มลูกโป่งที่ตึงเต็มที่แล้วแตก นิดเดียวแค่นี้ทำไมต้องโกรธเขาด้วย แต่ความจริงเต็มที่ของเราแล้ว เขามาสะกิดเอาจังหวะสุดท้ายพอดี


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เทศน์ช่วงบ่าย ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันอาทิตย์ที่ ๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓