หลวงปู่บุดดาเทศน์ "ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง"

[ลัก...ยิ้ม]

วันอาทิตย์ที่ ๑๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๓๕ บุคคลผู้ใช้จิตถึงจิต หลวงปู่บุดดาท่านมาเทศน์สอน มีความสำคัญว่า ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง แต่ความตายเป็นของเที่ยง กายของท่านเจ้าคุณมหาวีระได้ตายไปตามวาระกฎของกรรม ให้ชาวโลกประจักษ์มาแล้วเป็นเวลา ๑๗ วัน กายนี้อยู่สงบมาแล้ว ๑๗ วัน อันหาสาระแก่นสารมิได้นั้น นอกจากจะนอนนิ่งให้คนมาสักการะบูชา ยังความโศกเศร้าให้กับบรรดาลูกศิษย์ลูกหาอันทั่วถ้วนหน้ากัน แม้ขณะทรงชีวิตอยู่ จิตพระอรหันต์ก็สงบอยู่บนพระนิพพานแห่งเดียวเท่านั้น กระแสจิตที่หยั่งลึกลงสู่พระนิพพานเป็นอย่างไร สมควรที่บรรดาลูกศิษย์ลูกหาของท่านเจ้าคุณ ควรจะศึกษาเป็นหลักการเอาไว้

[ลัก...ยิ้ม]

บุคคลใดที่ยังจิตให้เศร้าหมอง สิ้นไร้ความผ่องใสแล้วไซร้ ย่อมห่างไกลจากความดี ความเศร้าหมองก็คือกิเลส เพราะฉะนั้น การรักษาอารมณ์จิต จึงจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับนักปฏิบัติกรรมฐาน และรักษาอารมณ์จิตสงบให้ยิ่งด้วยชีวิต จึงจะพบมรรคผลได้ ธรรมะของพระพุทธเจ้านั้นแบ่งเป็นหลายหมวด หลายตอน ธรรมของชาวโลกก็อย่างหนึ่ง ธรรมพ้นโลกก็อย่างหนึ่ง ธรรมของชาวโลก ย่อมหาสาระแก่นสารไม่ได้ ธรรมพ้นโลกอันยากที่ชาวโลกจะรู้ได้นั้น กลับมากไปด้วยสาระและแก่นสาร ถ้าพวกเจ้าไม่ประมาท ก็สมควรดูแลร่างกายของท่านเจ้าคุณอย่างใกล้ชิด ตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไป

[ลัก...ยิ้ม]

หมายเหตุ จากหนังสือ ธรรมะหลวงพ่อ รวบรวมโดย พล.ต.ท.นพ.สมศักดิ์ สืบสงวน