การพูดแบบนี้ผิดศีลข้อ ๔ หรือไม่ขอรับ

[แสงแดด]

กราบเท้าหลวงพ่อเล็ก ที่เคารพอย่างสูงขอรับ
กระผมมาถือศีลอยู่ที่สำนักปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่ง ซึ่งกับข้าว และของต่าง ๆ ที่พระท่านบิณฑบาตมา ถ้าเหลือในแต่ละวัน แม่ครัวเขาจะพากันกลับบ้าน วันนั้นผมนั่งกินข้าวอยู่ ซึ่งแกงในถุงที่ผมกินอยู่นั้นเหลือ ผมเลยบอกกับแม่ครัวว่า ผมฝากไปให้หมาที่บ้านแม่ครัวด้วยแล้วกัน แต่พอคิดขึ้นได้ว่า นี้ตัวเรากำลังจะช่วยคนอื่น ยักยอกของสงฆ์เหรอ ซึ่งจะบอกเขาตามตรงว่า ขอเอากลับนะ กลัวโทษยกของสงฆ์ให้ ก็กลัวเขาจะโกรธเอา หาว่าเราไปว่าเขาขโมยของสงฆ์ จึงพูดขึ้นว่า "หิวกินอีกดีกว่า" เพื่อจะเอาแกงถุงนั้นที่ยกให้แม่ครัวพากลับบ้าน มากินให้หมด แต่ก็นึกขึ้นได้อีก ถ้าบอกว่าหิวกลัวว่าผิดศีลโกหก จึงตั้งใจใหม่ พูดบอกแก้ไปใหม่ว่า "ที่จริงไม่ได้หิวหรอก แต่กินให้แน่นท้องไว้ดีกว่า ดึก ๆ จะได้ไม่หิว"
ลูกอยากกราบเรียนถามหลวงพ่อว่า พูดแบบนี้ ไม่ถือว่าเป็นการผิดศีลข้อ ๔ เพราะถือเป็นการรักษาประโยชน์ของผมและของแม่ครัว คือไม่ให้โกรธกัน และผมก็ไม่กลายเป็นผู้ยกของสงฆ์ให้ไป แม่ครัวก็ไม่กลายเป็นคนเอาของสงฆ์ไป แบบนี้ลูกเข้าใจถูกไหมขอรับ

[สุธรรม]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ แสงแดด

กราบเท้าหลวงพ่อเล็ก ที่เคารพอย่างสูงขอรับ
กระผมมาถือศีลอยู่ที่สำนักปฏิบัติธรรมแห่งหนึ่ง ซึ่งกับข้าว และของต่างๆ ที่พระท่านบิณฑบาตรมา ถ้าเหลือในแต่ละวัน แม่ครัวเขาจะพากันกลับบ้าน วันนั้นผมนั่งกินข้าวอยู่ ซึ่งแกงในถุงที่ผมกินอยู่นั้นเหลือ ผมเลยบอกกับแม่ครัวว่า ผมฝากไปให้หมาที่บ้านแม่ครัวด้วยแล้วกัน แต่พอคิดขึ้นได้ว่า นี้เราจะยกของสงฆ์ให้เขาหรอ ซึ่งจะบอกเขาตามตรงว่า ขอเอากลับนะ กลัวโทษยกของสงฆ์ก็กลัวเขาจะโกรธเอา หาว่าเราไปว่าเขาขโมยของสงฆ์ จึงพูดขึ้นว่า "หิวกินอีกดีกว่า" เพื่อจะเอาแกงถุงนั้นที่ยกให้แม่ครัวพากลับบ้าน มากินให้หมด แต่ก็นึกขึ้นได้อีก ถ้าบอกว่าหิวกลัวว่าผิดศีลโกหก จึงตั้งใจใหม่ พูดบอกแก้ไปใหม่ว่า "ที่จริงไม่ได้หิวหรอก แต่กินให้แน่นท้องไว้ดีกว่า ดึกๆจะได้ไม่หิว"
ลูกอยากกราบเรียนถามหลวงพ่อว่า พูดแบบนี้ ไม่ถือว่าเป็นการผิดศีลข้อ ๔ เพราะถือเป็นการรักษาประโยชน์ของผมและของแม่ครัว คือไม่ให้โกรธกัน และผมไม่กลายเป็นผู้ยกของสงฆ์ แม่ครัวก็ไม่กลายเป็นคนเอาของสงฆ์ไป แบบนี้ลูกเข้าใจถูกไหมขอรับ