เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๘

[พิชวัฒน์]

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันอังคารที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๘

[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพเดินทางฝ่าฝนไปยังมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ถนนพหลโยธิน ตำบลลำไทร อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เพื่อลงทะเบียนเข้ารับประกาศเกียรติคุณ ผู้ทำคุณประโยชน์แก่หลักสูตรประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ของคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยตั้งแต่เช้า

เมื่อไปถึงและได้ทำการลงทะเบียนรับบัตรเรียบร้อยแล้ว ก็มาทักทายบรรดาพระนิสิตประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ของจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งได้เดินทางไปเพื่อรอรับประกาศนียบัตร ด้วยเหตุที่ว่าประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์นั้น ไม่ได้เรียนกันเป็นจำนวนมากเหมือนแต่ก่อน จึงต้องรอรวมกันหลายรุ่นกว่าที่จะได้รับกันเสียทีหนึ่ง

เมื่อบรรดาครูบาอาจารย์จากสาขาวิชาต่าง ๆ ตลอดจนกระทั่งผู้บริหารมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยเห็นกระผม/อาตมภาพเข้า ก็มากราบทักทายบ้าง มาขอถ่ายรูปบ้าง ด้วยความที่ไม่ได้พบกันนาน หรือว่าบางท่านแม้ว่าเพิ่งจะพบกันไม่นาน แต่ก็ยังรู้สึกว่าควรที่จะแสดงความกระตือรือร้นออกมาสักหน่อย เพราะว่ากระผม/อาตมภาพนั้น ให้การสนับสนุนทางมหาวิทยาลัยทุกคณะ ทุกสถาบัน ทุกหลักสูตร ตามแต่ว่าจะขอความอนุเคราะห์มา มากน้อยตามแต่ความสัมพันธ์ที่มีอยู่

จากนั้นกระผม/อาตมภาพก็ได้ไปถวายมุทิตาสักการะท่านเจ้าคุณพระสิทธิวัชรบัณฑิต, ผศ.ดร. (สุรศักดิ์ ปจฺจนฺตเสโน ป.ธ. ๗) รองอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ฝ่ายต่างประเทศ และพระศรีวัชรสารบัณฑิต, ดร. (บัณฑิต ปณฺฑิตเมธี ป.ธ. ๙) คณบดีคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ซึ่งทั้งสองท่านได้รับพระราชทานตั้งเป็นพระราชาคณะ หรือที่เรียกง่าย ๆ ว่า "เจ้าคุณ" ในวันที่ท่านรับสัญญาบัตรพัดยศ กระผม/อาตมภาพเองติดภารกิจสำคัญ ไม่ได้ไปร่วมแสดงมุทิตาด้วย จึงมาแสดงมุทิตากันในวันนี้

จนกระทั่งท่านเจ้าคุณอาจารย์พระพรหมวัชรธีราจารย์, ศ., ดร. (สมจินต์ สมฺมาปญฺโญ, ป.ธ. ๙) องค์อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยมาถึง ท่านก็ได้นำไหว้พระ แล้วก็บรรยายในเรื่องการบริหารกิจการคณะสงฆ์ยุค AI โดยที่กล่าวทักทายผู้บริหารชั้นสูงของทางมหาวิทยาลัยตามลำดับ

เมื่อมาถึงกระผม/อาตมภาพ ท่านก็เรียกว่า "หลวงพ่อพระครูวิโรจน์กาญจนธรรม" เล่นเอาท่านที่รู้ก็นั่งอมยิ้มไปตาม ๆ กันว่า ท่านเจ้าคุณอาจารย์อธิการบดี รวบเอาสองสมณศักดิ์เข้ามาเป็นพระรูปเดียวกัน..!

[เถรี]

เมื่อท่านเจ้าคุณอาจารย์ได้บรรยายจบแล้ว ทางมหาวิทยาลัยก็ซักซ้อมการเข้ารับประกาศนียบัตร ซึ่งกว่าจะเสร็จสิ้นลงก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมง เพราะว่านิสิตที่เข้ารับนั้น มีถึง ๕๐๐ กว่าเกือบจะ ๖๐๐ รูป แล้วออกไปฉันเพลร่วมกัน

กระผม/อาตมภาพที่เป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารพระมา ๑๐๐,๐๐๐ บาท ไปคว้าข้าวกล่องมา ๒ กล่อง ทำเอาเจ้าหน้าที่เห็นแล้วตาโตว่า "เจ้าภาพใหญ่แทนที่จะไปนั่งโต๊ะจีน กลับมาคว้าข้าวกล่องไปฉัน..!" กระผม/อาตมภาพบอกว่า "ไม่อยากที่จะไปนั่งแย่งโต๊ะจีนกับใคร"

และโดยเฉพาะอยากพิสูจน์ว่า ข้าวกล่องเจ้านี้นั้นดีจริงอย่างที่ท่านอาจารย์ รศ.ดร. สุรพล สุยะพรหม รองอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ฝ่ายกิจการทั่วไป ได้ให้คำแนะนำไว้หรือเปล่า ? เมื่อฉันไปแล้วก็รู้สึกว่าจะดีจริงอย่างที่ท่านอาจารย์ได้แนะนำมา เพราะว่านอกจากรสชาติอาหารจะใช้ได้แล้ว ปริมาณ หีบห่อตลอดจนกระทั่งกับข้าวต่าง ๆ รสชาติก็อยู่ในระดับออกงานได้ไม่อายใคร

หลังจากนั้นก็ได้ฉันยาแล้วก็เข้ามาร่วมในพิธีการตอนบ่าย ซึ่งพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมงคลมุนี (ธงชัย ธมฺมธโช ป.ธ. ๖) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะใหญ่หนกลาง เดินทางมาเป็นประธานในการมอบประกาศนียบัตรครั้งนี้ บรรดาผู้บริหารได้นิมนต์กระผม/อาตมภาพไปรอรับหลวงพ่อสมเด็จฯ ด้วยกัน แต่กระผม/อาตมภาพปฏิเสธไป เพราะว่าไม่อยากจะเอาไข้หวัดไปแพร่ให้กับหลวงพ่อเจ้าประคุณสมเด็จฯ ท่าน

เมื่อท่านเข้ามาถึง การดำเนินการตามตารางที่กำหนดไว้ก็เริ่มขึ้น กระผม/อาตมภาพนั้นขึ้นไปรับประกาศเกียรติคุณผู้ทำคุณประโยชน์ต่อหลักสูตรประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ เป็นเรื่องเหลือเชื่อว่ากระผม/อาตมภาพเรียนหลักสูตรนี้มาเมื่อ ๒๐ ปีที่แล้ว ทั้ง ๆ ที่รู้สึกว่าตนเองเพิ่งจะจบมาไม่นาน หรืออาจจะเป็นเพราะว่าจบมาแล้ว ก็ยังต้องมาสอนรุ่นน้อง ๆ อยู่ จนกระทั่งมาเป็นผู้บริหาร แล้วลาออกมาเป็นที่ปรึกษา ก็ยังถือว่ามีความเกี่ยวเนื่องกันตามปกติ จึงทำให้ไม่รู้สึกว่าระยะเวลาผ่านไปเนิ่นนานขนาดนั้น

[เถรี]

เมื่อรับมาแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ขอตัว เดินทางไปยังอาคารมหาจุฬาบรรณาคาร ชั้น ๔ เพื่อไปยังส่วนวางแผนและพัฒนาสถาบันวิปัสสนาธุระ ซึ่งกระผม/อาตมภาพเป็นทั้งที่ปรึกษาและคณะกรรมการบริหารสถาบัน เพื่อไปรับโมทนาบัตร ที่ท่านพระครูภาวนาวรบัณฑิต วิ., ดร. (วริทธิ์ธร วรเวที) ผู้อำนวยการส่วนวางแผนและพัฒนาสถาบันวิปัสสนาธุระ ท่านได้เตรียมเอาไว้ให้

เนื่องจากว่ากระผม/อาตมภาพนั้น ได้สนับสนุนงานของทางสถาบันเป็นเงินจำนวน ๒๐,๐๐๐ บาทมาทุกเดือน แต่ไม่ได้มารับอนุโมทนาบัตร เนื่องเพราะว่าไม่ได้มีกิจกรรมที่เกี่ยวเนื่องกับทางด้านนี้ จนกระทั่งห่างหายกันไป ๒๐ เดือน..! จึงขอให้ท่านอาจารย์พระครูภาวนาวรบัณฑิต วิ., ดร. ท่านทำอนุโมทนาบัตรรวบยอดเป็นใบเดียวจำนวน ๔๐๐,๐๐๐ บาทไปเลย..!

เมื่อรับมาแล้ว ท่านก็ยังปรึกษาหารือ เรื่องของการที่จะอบรมพัฒนาพระวิปัสสนาจารย์ประจำสำนักปฏิบัติธรรมประจำจังหวัด ในเขตปกครองคณะสงฆ์หนกลาง โดยขอให้กระผม/อาตมภาพเป็นเจ้าภาพในช่วงปลายปีนี้ ซึ่งกระผม/อาตมภาพก็รับไว้ด้วยความยินดี

เมื่อสนทนากันถึงงานพัฒนาสถาบันวิปัสสนาธุระพอสมควรแก่เวลาแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ขอตัวเดินทาง ฝ่ารถติดและฝนที่ตกเป็นระยะ เพื่อเดินทางกลับไปยังวัดท่าขนุน ในระหว่างทางก็ได้ทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน เพื่อให้ท่านทั้งหลายจะได้ไม่ขาดช่วงในการรับฟังลง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๑๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)