[เถรี]

แต่ว่าในส่วนที่ยินดีมาก ส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นลูกศิษย์ลูกหา หรือญาติโยมที่มาให้การอุปถัมภ์ค้ำชูวัดวาอาราม ตลอดจนกระทั่งหลวงปู่หลวงพ่อท่านนั้น ๆ เมื่อเห็นหลวงปู่หลวงพ่อของตนได้ยศได้ตำแหน่ง หรือว่าเลื่อนยศเลื่อนตำแหน่ง ก็มักจะยินดีมากกว่าทางผู้ที่ได้รับเลื่อนรับแต่งตั้งเสียอีก แต่ว่าก็เป็นเรื่องปกติของปุถุชนทั่ว ๆ ไป เนื่องเพราะว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้นั้นเป็นเรื่องที่น่ายินดี

เพียงแต่ว่าพระภิกษุสงฆ์ของเรานั้น ควรที่จะรักษากำลังใจของตนให้มั่นคง ถ้าหากว่าไม่หวั่นไหวไปกับ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ไม่หวั่นไหวไปกับการเสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ ก็แปลว่ากำลังใจของท่านทั้งหลายนั้นอยู่ในด้านที่ดี มีความมั่นคงเพียงพอที่จะฝ่ากระแสกิเลสไปสู่จุดหมายปลายทางได้ ก็คือการบวชเข้ามาเพื่อความพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพาน

ถ้าหากว่าท่านไม่สามารถที่จะไปให้พ้นทุกข์ได้ในชาตินี้เลยทีเดียว อย่างน้อยท่านทั้งหลายก็ยังมีเกาะ ก็คือที่มั่นของตนเองอยู่กลางกระแสแห่งโอฆสงสาร หรือถ้าหากว่าก้าวขึ้นเหยียบฝั่ง แม้ว่าจะไม่เต็มเท้านัก แต่อย่างน้อย ๆ ท่านก็ไม่ต้องลอยคออยู่ในทะเลทุกข์เนิ่นนานเหมือนอย่างกับคนอื่นเขา

ดังนั้น..เรื่องทั้งหลายเหล่านี้เป็นเรื่องที่บรรดาพระภิกษุสงฆ์ทั้งหลายควรที่จะต้องฝึกฝนกำลังใจของตนเอง เมื่อประสบกับสิ่งที่ดี ก็อย่าให้ยินดีฟูฟ่องจนเกินไป เมื่อประสบกับสิ่งที่ร้าย ก็อย่ายินร้ายจนกระทั่งห่อเหี่ยวฟุบแฟบ ถึงขนาดหมดกำลังใจท้อแท้ไปเลย

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ก็ขึ้นอยู่กับแต่ละคน ว่าจะได้รับการฝึกฝนขัดเกลามามากน้อยเท่าไร เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ครูบาอาจารย์แต่ละรูปแต่ละท่านนั้น นอกจากมีความสามารถไม่เสมอกันแล้ว ยังมีแนวทางในการสั่งสอนลูกศิษย์ลูกหาพระภิกษุสามเณรต่าง ๆ กันไป ท่านใดที่มีครูบาอาจารย์เข้มงวดกวดขัน พระอุปัชฌาย์อาจารย์ก็จะบ่มเพาะ ขัดเกลาท่านทั้งหลาย ให้ไปอยู่ในกระแสด้านที่มีโอกาสจะล่วงพ้นจากกองทุกข์