[เถรี]

แต่ว่าหลายสิ่งหลายอย่างที่ได้รับกิจนิมนต์เอาไว้ ก็จะไปร่วมงานด้วยความระมัดระวัง โดยตักเตือนผู้ที่เข้ามาใกล้ว่า เป็นผู้มีความเสี่ยงสูง ขอให้บุคคลอื่นระมัดระวัง อยู่ห่าง เว้นระยะเข้าไว้ และโดยเฉพาะก็คือ สวมหน้ากากอนามัยป้องกันเอาไว้ก่อน

โดยเฉพาะบางสิ่งบางอย่างที่สามารถช่วยบรรเทาในเรื่องของการติดเชื้อได้ ไม่ว่าจะเป็นอาหาร เป็นยา เป็นสมุนไพร ก็จะพยายามที่จะฉัน หรือว่ารับประทานเข้าไป เพื่อไม่ให้เกิดอาการจนเป็นที่รังเกียจต่อผู้อื่น เนื่องจากว่าระยะนี้ แม้ว่าจะไอจะจามแม้แต่นิดเดียว ก็จะกลายเป็นความวิตกกังวลของคนอื่นว่าตัวเราติดเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ เข้าไปแล้วหรือยัง ?

ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณร แม่ชี ฆราวาส ตลอดจนกระทั่งญาติโยมทั้งหลายที่ฟังอยู่ว่า ชีวิตนี้เป็นของน้อย จะสิ้นลงไปเมื่อไรก็ไม่แน่ โดยเฉพาะมีทุกข์มีภัยรายล้อมอยู่ตลอดเวลา ทุกข์ภัยเหล่านี้อาจจะทำให้เจ็บไข้ได้ป่วย ทุกข์ทรมานก็ดี หรือว่าถึงแก่ชีวิตลงไปก็ตาม

ตราบใดที่เรายังมีร่างกายนี้อยู่ ตราบใดที่เรายังเกิดมาในโลกนี้ ก็ต้องเผชิญกับภัยอันตรายทั้งหลายเหล่านี้อยู่ตลอดเวลา จนกว่าที่จะหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้ จึงจะกล่าวได้อย่างเต็มปากเต็มคำว่า พ้นทุกข์พ้นภัยไปอย่างสิ้นเชิง

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๕ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)