[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๓๐ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๖ สิ้นเดือนอีกแล้ว กระผม/อาตมภาพออกบิณฑบาตตามปกติ กลับมาฉันเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ขนไทยธรรมขึ้นรถ ให้น้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) พาวิ่งไปยังวัดปรังกาสี เพื่อถวายมุทิตาสักการะพระครูวรกาญจนโชติ (ฉลอง โชติวโร) เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ ซึ่งเจริญอายุวัฒนมงคล ๕๘ ปี และฉลองสมณศักดิ์ที่ได้รับเลื่อนเป็นเจ้าคณะอำเภอชั้นเอก (จอ.ชอ.)

เมื่อไปถึงพร้อมกับพระครูวิบูลกาญจโนภาส, ดร. เจ้าคณะอำเภอท่ามะกา ที่มาถวายสักการะเช่นกัน กระผม/อาตมภาพจึงให้ท่านพระครูวิบูลกาญจโนภาส เข้าถวายสักการะก่อน เพราะว่าท่านมาไกลกว่า

สิ่งที่น่าชื่นใจก็คือ พระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมินั้น เมื่อเห็นพระเถระที่อายุกาลพรรษามากกว่า ไม่ว่าจะเป็นพระครูวิบูลกาญจโนภาสก็ดี ไม่ว่าจะเป็นกระผม/อาตมภาพก็ตาม ท่านก็ลดตัวลงเป็นผู้น้อย กราบก่อน เมื่อเวลาถวายไทยธรรม พวกกระผม/อาตมภาพยืนอยู่ ท่านก็คุกเข่าลงถวาย

นี่เป็นสิ่งที่พระเถระระดับเจ้าคณะอำเภอ แต่ว่ายังปฏิบัติตามพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด ไม่ได้คิดว่าท่านเป็นผู้บังคับบัญชา ท่านมีสมณศักดิ์สูงกว่า ท่านมีตำแหน่งหน้าที่การงานใหญ่กว่า ท่านคิดอยู่เพียงอย่างเดียวว่า พระธรรมวินัยให้เคารพกันตามพรรษา ท่านก็ทำตามนั้น เป็นสิ่งที่กระผม/อาตมภาพและพระเถรานุเถระ เจ้าคณะปกครองของคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิ ชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากนั้นแล้ว แม้ว่าญาติโยมจำนวนมาก ตลอดจนพระสังฆาธิการที่ทยอยกันมา จะกราบทักทาย หรือว่าสวัสดีทักทายก็ตาม กระผม/อาตมภาพไม่สามารถที่จะอยู่ได้ เนื่องเพราะว่าหลวงพ่อเจ้าคณะอำเภอท่าน ได้มอบหมายให้เป็นเจ้าภาพถวายภัตตาหารเช้า - เพล แก่ผู้เข้าสอบนักธรรมชั้นโท - ชั้นเอก (สนามหลวง) ประจำปี ๒๕๖๖ สนามที่ ๑ วัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) ซึ่งกระผม/อาตมภาพก็มั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่า วันนี้กระผม/อาตมภาพนั้น คงต้องเป็นตัวแทนแต่เพียงผู้เดียว ของคณะสงฆ์อำเภอทองผาภูมิอย่างแน่นอน ดีไม่ดีอาจจะลามไปถึงคณะสงฆ์จังหวัดเกินครึ่งจังหวัดอีกด้วย..!

เนื่องเพราะว่าเมื่อวานที่อยู่ในพิธีเปิดนั้น พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙, ดร.) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ได้ปรารภว่า "ติดงานสอบแบบนี้ ผมคงจะไม่ไปวัดปรังกาสีแล้ว" กระผม/อาตมภาพจึงเรียนถวายหลวงพ่อเจ้าคณะจังหวัดว่า "เมตตาไปให้ท่านหน่อยครับ เพราะว่าวันเกิดก็มีปีละครั้งเดียว การฉลองเจ้าคณะอำเภอชั้นเอก ชีวิตนี้ท่านก็มีแค่ครั้งเดียว ถ้าหากว่าผู้บังคับบัญชาสูงสุดในจังหวัดไม่ไป ก็จะกระไรอยู่ เพราะว่าท่านอื่น ๆ ก็ไปกันหมด"