[เถรี]

ส่วนที่จะถึงขนาดติดป้ายไม่ให้โรงเรียนโน้นเข้า ไม่ให้วิทยาลัยนี้เข้า ไม่ให้มหาวิทยาลัยโน้นเข้า กระผม/อาตมภาพคิดว่าเป็นการประจานเขาให้เสียหายเปล่า ๆ เราแค่บอกปัญหาไป แล้วให้ทางโรงเรียนเขาจัดการปฏิบัติธรรมเอง จัดการอบรมเอง ตามโครงการและงบประมาณของโรงเรียน ในฐานะพระวิปัสสนาจารย์ เราก็ไปและรับผิดชอบเฉพาะในเวลาปฏิบัติธรรมเท่านั้น ถ้าทำอย่างนี้ก็จะสะดวกด้วยกันทั้ง ๒ ฝ่าย

ท่านผู้อำนวยการก็คือ พระมหาวริทธิ์ธร วรเวที, ดร. รับคำ แต่คาดว่าน่าจะปฏิบัติไม่ได้ เนื่องเพราะว่าทุกโรงเรียน ทุกวิทยาลัย ทุกมหาวิทยาลัยก็ต้องการที่จะนำเด็กนักเรียนของตนออกไปทางด้านนอก ไม่ว่าจะเป็นที่วัด หรือว่าเป็นสถาบันวิปัสสนาธุระก็ตาม

ประการแรกก็คือเรื่องของงบประมาณ อย่างที่ไปสร้างความเสียหายมากมายมหาศาลให้กับทางด้านสถาบันวิปัสสนาธุระ ทางด้านครูบาอาจารย์ก็มอบเงินช่วยเหลือไว้ให้ ๒,๐๐๐ บาท..! กระผม/อาตมภาพเห็นแล้วก็ออกอาการ "น้ำตาจิไหล" เงิน ๒,๐๐๐ บาท จะพอไปทำอะไรวะ ?! ในเมื่อเด็กของคุณมาทำให้ห้องน้ำเขาพังเสียหายหมด แล้วยังมากินมานอนอยู่ด้วยเป็นเวลา ๓ วัน เด็กนักเรียนจำนวนหลายร้อยคน แค่ค่าอาหารมื้อเดียวก็ไม่พอเลี้ยงแล้ว..!

ส่วนในทางของสำนักสงฆ์เกาะพระฤๅษี หรือว่าทางวัดท่าขนุนนั้น ของเราเปิดให้ใช้สถานที่ฟรี แถมยังเลี้ยงข้าวเลี้ยงน้ำฟรีอีกต่างหาก แต่ทางด้านโรงเรียนไปทำรายงานว่าใช้จ่ายไปเท่าไร เบิกงบประมาณไปเท่าไร ทางเรานั้นไม่รับรู้รับทราบด้วย แต่เห็นท่านทั้งหลายนิยมจัดกันหนักหนา ก็เพราะว่าในส่วนนี้สามารถเบิกงบประมาณเป็นรายหัวได้ แต่กระผม/อาตมภาพขอยืนยันว่า แทบจะไม่เคยมาถึงวัดเลย ในส่วนที่มาถึงวัดนั้น ส่วนใหญ่ก็เป็นการเรี่ยไรเฉพาะหน้าตรงนั้น ที่เด็ก ๆ ร่วมกันทำบุญใส่ซองมาเท่านั้นเอง

สำหรับวันนี้ก็ขอบอกกล่าวเรื่องกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ให้แก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)