พวกเราต้องนึกถึงสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชวิสุทธาภรณ์ (ทองดำ อิฏฺฐาสโภ ป.ธ.๖) รองเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี เจ้าอาวาสวัดพระแท่นดงรังวรวิหาร ท่านกล่าวไว้ ท่านบอกว่า "คนเราจะเห็นน้ำใจกันอยู่ใน ๓ วาระ ก็คือยามเจ็บ ๑ ยามจน ๑ และยามจากอีก ๑" เพราะโบราณเขาบอกแล้วว่า "มีเงินเขานับว่าน้อง มีทองเขานับว่าพี่" ถ้าเรายากจนแล้วยังมีมิตรสหายที่เต็มใจคบหาอยู่ นั่นต้องบอกว่าเป็นเพื่อนแท้เลย ยามเจ็บไข้ได้ป่วย ต้องการกำลังใจ มีใครมาเยี่ยมมายามจะรู้สึกจดจำมาก
แบบเดียวกับท่านโหนก ยังจำท่านโหนกกันได้ไหม ? ท่านโหนกไปผ่าตัดแล้วพระครูบ่าว (พระครูกาญจนปริยัติคุณ) ไปเฝ้าไข้ กระผม/อาตมภาพเองไปเยี่ยมครั้งเดียว แต่พระครูบ่าวไปเฝ้าไข้จนกระทั่งท่านโหนกออกจากโรงพยาบาล ท่านโหนกก็เลยขอลาไปอยู่กับพระครูบ่าว อยู่ในลักษณะว่าไปตอบแทนบุญคุณ กระผม/อาตมภาพก็ขำ ๆ ดี ก็คือจดจำบุญคุณได้แม่นมาก แต่ลืมไปว่ากระผม/อาตมภาพบวชมาให้ทั้งคน เอ้า..ตามสบาย..!
คราวนี้ยามจาก เห็นชัดเจนเลยว่าบุคคลนั้นเป็นที่รักของคนอยู่เบื้องหลังหรือไม่ ? อย่างของหลวงพ่อพระครูสุชาตคีรีเขตนี่ ทั้งพระทั้งชาวบ้านไปกันมากมาย แม้กระทั่งกระผม/อาตมภาพที่อยู่ไกลถึงขนาดนี้ก็ไป นำเอาไทยธรรมไปให้เป็นของที่ระลึกงานศพ นำผ้าไตร นำปัจจัยไปถวายช่วยงาน
แม้ว่าจะไม่ได้อยู่นาน แต่เราก็ต้องไป เพื่อแสดงน้ำใจของบุคคลที่เป็นพระสังฆาธิการ ท่านเคยช่วยงานคณะสงฆ์มาเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน พอถึงเวลามรณภาพลง เราก็ต้องไปแสดงน้ำใจของเราเอง ไม่ใช่ว่า เออ..เป็นเรื่องสนุก เดินทางไปที ๓ ชั่วโมงกว่า แล้วก็เดินทางกลับอีก ๓ ชั่วโมงกว่า แต่เป็นการแสดงน้ำใจของเรา
พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระพุทธวรญาณ (มงคล วิโรจโน ป.ธ.๕) วัดประยุรวงศาวาส ท่านเป็นครูบาอาจารย์รูปหนึ่งที่หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงให้ความเคารพมาก ท่านบอกอยู่เสมอว่า "น้ำบ่อน้ำคลองก็เป็นรองน้ำใจ น้ำไหน ๆ ก็สู้น้ำใจไม่ได้" ท่านเป็นนักเทศน์ที่มีชื่อเสียงของวัดประยุรวงศาวาส สำนวนนักเทศน์ที่ท่านใช้อยู่เสมอ ๆ ก็คือเรื่องของน้ำใจนี่เอง
ดังนั้น..ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายจะสังเกตว่า บุคคลนั้นเป็นคนที่คบหาสมาคมเราในยามเจ็บ ยามจน ยามจากหรือไม่ ? ตอนจนกับเจ็บคงพอที่จะจดจำได้ แต่ตอนจากนี่จำไปก็ไม่รู้จะทำอะไรได้อีกแล้ว ถือว่าเป็นข้อคิดที่ครูบาอาจารย์ท่านให้พวกเราเอาไว้ สังเกต..แล้วถ้าอะไรที่ไม่ลำบากเกิน ก็ปฏิบัติตามไปบ้างแล้วกัน
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๒๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 28-12-2022 เมื่อ 03:30
|