[เถรี]

พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงเคยเล่าให้ฟังว่า ท่านเคยถูกหวยรางวัลที่ ๑ เหตุที่ถูกหวยเพราะท่านฝันว่าตกส้วมหลุม จมมิดหัวเลย เมื่อไปเล่าถวายหลวงปู่ปาน หลวงปู่ท่านบอกว่า โบราณเชื่อกันว่า ถ้าฝันว่าโดนคนฟันหัวขาดอย่างหนึ่ง หรือว่าฝันว่าตกส้วมจมมิดหัวอย่างหนึ่ง จะถูกรางวัลที่ ๑

พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านต้องการพิสูจน์ตรงนี้ หลังจากที่บิณฑบาต ฉันเช้าเสร็จเรียบร้อย ท่านจึงนั่งเรือแดงลงมากรุงเทพฯ เพื่อที่จะซื้อหวย ซึ่งก็คือล็อตเตอรี่นั่นแหละ สมัยนั้นล็อตเตอรี่ใบละ ๑ บาท ถ้าหากว่าขายได้มาก อัตราส่วนในการที่แบ่งสันปันส่วนเป็นเงินรางวัลก็จะมาก ถ้าขายได้น้อย อัตราส่วนในการที่แบ่งสันปันส่วนรางวัลก็จะน้อยลงไปด้วย เขาถึงได้เรียกว่าสลากกินแบ่งรัฐบาล แต่ว่าสมัยนี้สลากกินแบ่งนั้นมีโควตา เมื่อถึงเวลาออกมาก็มีผู้รับไปจำหน่ายทั้งหมด อัตราส่วนรางวัลจึงแน่นอน ไม่เหมือนกับสมัยโน้น

สมัยโน้นเมื่อซื้อหวยแล้ว ต้องมีการลงลายมือชื่อไว้ที่ต้นขั้ว ถึงเวลาเขาประกาศออกวิทยุ จะอ่านลายมือชื่อเจ้าของที่ลงชื่อไว้ด้วย พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านบอกว่า พอรุ่งขึ้นหวยออก ท่านถูกรางวัลที่ ๑ ได้เงิน ๘,๐๐๐ บาท เราต้องนึกถึงสมัยก๋วยเตี๋ยว ๒ ชาม ๕ สตางค์ ๑๐ ชามก็ ๕๐ สตางค์ ก๋วยเตี๋ยว ๒๐ ชาม เท่ากับ ๑ บาท ตีเสียว่าอย่างไม่มี ๆ สมัยนี้ชามละ ๒๐ บาทก็พอ คูณกันไปเท่าไรก็จะทราบว่า ๘,๐๐๐ บาทสมัยโน้นเป็นเงินเท่าไรของสมัยนี้

หลวงพ่อวัดท่าซุงแจ้งต้นขั้วกับหมายเลข แล้วก็ฝากสลากให้โยมไปเบิก เอาเงินมาถวายหลวงปู่ปานทั้งหมด หลวงปู่ปานถามว่า "แกจะไม่เก็บเอาไว้ใช้เองบ้างหรือ ?" พระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ กราบเรียนว่า "เงินระยำแบบนี้ผมไม่เอาครับ ผมบวชมาเพื่อละกิเลส ไม่ได้บวชมาเพื่อเพิ่มกิเลส แต่ว่าที่ผมไปซื้อหวย เพราะอยากพิสูจน์ว่าสิ่งที่ครูบาอาจารย์บอกนั้นถูกต้องหรือเปล่าครับ" แล้วพวกท่านก็ไม่ต้องเสียเวลา ประเภทหาข้ออ้างไปซื้อหวยกันนะ เพราะว่ากระผม/อาตมภาพก็ไม่ซื้อเหมือนกัน

สมัยที่กระผม/อาตมภาพมาทองผาภูมิใหม่ ๆ เดินเข้าไปในตลาด แม่ค้าเรียกซื้อหวย กระผม/อาตมภาพก็หัวเราะ บอกว่า "ซื้อไม่ได้หรอกโยม ถ้าซื้อ..เจ้าอาวาสไล่ออกจากวัดเลย" ตอนนั้นแม่ค้ายังไม่รู้จักกระผม/อาตมภาพเหมือนสมัยนี้ ก็ถามว่า "ท่านอาจารย์อยู่วัดไหน ? ทำไมเจ้าอาวาสถึงได้ดุขนาดนั้น ?"