[คิมหันต์]

อาตมาคว้าเก้าอี้ข้างตัวกลุ่มทหารมานั่ง ท่านจันทะกับท่านอาลอก๊ะส่งภาษาพม่ากัน ท่านญาณะเดินไปปลดทุกข์เบาข้างที่พักทหารแบบหน้าตาเฉย ทุกคนรู้ดีว่าต้องทำตัวอย่างไรทหารถึงจะไม่สงสัย ปล่อยให้ครูบาน้อยต่อรองกับทหารไปแต่ผู้เดียว..!

เขาให้ทุกคนไปรายงานตัวกับผู้บังคับกองพันทหารที่ค่ายซึ่งตั้งอยู่ในหมู่บ้าน แล้วแต่ผู้พันของเขาว่าจะยอมให้ผ่านไปหรือไม่..! ครูบาน้อยกับผู้โดยสารทุกคนเดินลัดป่าไปยังหมู่บ้าน ยกเว้นอาตมาทั้งสี่รูปที่นั่งทำไม่รู้ไม่ชี้ กับเด็กน้อยตกยากสามคนที่แม่เขาขออาศัยมา ซึ่งยังเด็กเกินกว่าที่พวกทหารจะเอาเรื่องด้วย

ทหารถูกพระแย่งที่นั่งหมด ต้องไปยืนตากแดดริมตลิ่ง อีกไม่นานก็มีเรือมาอีกสองลำ ประสบชะตากรรมเดียวกัน ต้องเดินไปรายงานตัวในหมู่บ้าน อีกเกือบชั่วโมงครูบาน้อยก็เดินนำคณะของเรากลับมา ส่งภาษาพม่าให้อาตมาอยู่โหวกเหวก อาตมารู้ท่ารีบพยักหน้ารับไว้ก่อน

“ยีว์เต๊า (ฉันน้ำ)” อาตมาบอกท่าน พลางหันไปบอกกัปตันเรือพร้อมกับชี้กระติกน้ำทหารที่วางไว้ว่า “กะ (ประเคน)” ต้นเรือรีบยกประเคนให้ ซดน้ำชาร้อนกันเรียบร้อยแล้วก็ลงเรือ นายท้ายพาบึ่งออกจากท่าอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ทหารจะเห็นพิรุธ โดยเฉพาะจากอาตมา..!