[เถรี]

เมื่อเสร็จสรรพเรียบร้อย กระผม/อาตมภาพก็ได้ถวายปัจจัย ๕,๐๐๐ บาท ร่วมกองบุญการกุศลกับทางคณะธุดงค์ธรรมยาตรา พระวิปัสสนาจารย์ ๖๔ รุ่นนี้ แล้วก็ขอตัวเข้าที่พัก ครั้นตี ๒ ก็ออกเดินทางจากวัดพระธาตุพนม วรมหาวิหาร กลับสู่ที่พักของตนเอง มาแวะฉันเช้าที่อำเภอเมืองพล จังหวัดขอนแก่น

ยังคิดว่าพลขับของกระผม/อาตมภาพฝีมือดีมาก เพราะว่าขาไปก็ฉันเช้าที่เมืองพล ขอนแก่น ขากลับก็ฉันเช้าที่เมืองพล ขอนแก่น เหมือนอย่างกับว่าเมืองนี้อยู่กึ่งกลางทางพอดี จากนั้นก็เขย่าตะลอน ๆ กลับมาจนกระทั่งถึงที่พัก จนเกือบจะหลุดเป็นชิ้น ๆ..! พรุ่งนี้ก็ยังมีภารกิจต่ออีกตามวิสัยของตน

ญาติโยมทั้งหลายอย่าเพิ่งว่ากล่าวว่า กระผม/อาตมภาพแก่แล้วไม่เจียมตัว ยังต้องเดินทางไปไกลขนาดนั้น ถ้าหากว่าท่านมายืนอยู่ในจุดที่กระผม/อาตมภาพยืนอยู่ ก็คือ เป็นครูบาอาจารย์ที่เขาเคารพ ที่เขาเชื่อฟัง แล้วท่านทั้งหลายจะไม่ไปให้กำลังใจบรรดาลูกศิษย์ลูกหา ไม่ไปแนะนำให้ท่านกระทำในสิ่งที่ถูกต้องตามพระธรรมวินัยหรือ ?

ในเมื่อเราต้องทำหน้าที่ให้สมกับการเป็นศากยบุตรพุทธชิโนรส การที่จะเหนื่อย จะหิว จะป่วยไข้ไม่สบาย ก็เป็นเรื่องปกติ เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด ถึงเวลาจากไป ก็ไปอย่าง "แหงนหน้าไม่อายฟ้า ก้มหน้าไม่อายดิน" ไปแบบที่เรียกภาษาชาวบ้านว่า "ตายตาหลับ..!"

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๑๘ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๗
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)