[เถรี]

ความผิดทั้งหมดอยู่ที่พ่อแม่ เลี้ยงลูกไม่ให้ตีนติดดิน ลำบากไม่เป็น แม้กระทั่งเรียนก็แทบจะเรียนแทน ก็เลยก่อให้เกิดสันดานแบบนี้ไปรุ่นแล้วรุ่นเล่า ผ่านไปแค่ ๓ รุ่นเท่านั้นแหละ จะฝังอยู่ในดีเอ็นเอเลย ก็คือมักง่ายเข้าว่า ขาดความอดทน ขาดความพากเพียร โดยเฉพาะขาดปัญญา ขาด ๓ ตัวนี้ ถ้าเป็นนักปฏิบัติธรรม ก็ไปไม่รอดอย่างแน่นอน..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ให้มองย้อนกลับมาที่ตัวพวกเราเอง บางท่านปฏิบัติธรรมมา ๒๐ - ๓๐ ปี ลองพิจารณาดูสิว่าไอ้ที่ยังเอาดีไม่ได้นั้นเกิดจากอะไร ? อดทนไม่พอ พากเพียรไม่พอ ขาดปัญญา โดนกิเลสหลอกหัวทิ่มหัวตำอยู่ทุกวัน ถึงเวลาลำบากหน่อย กิเลสคร่ำครวญว่าจะตายแล้ว เราก็ไปหลงคิดว่าเราจะตาย เพราะว่ากิเลสอาศัยร่างกายนี้อยู่ พอถึงเวลากิเลสบอกว่าจะตาย เราก็เชื่อแล้วปล่อยไป พอกิเลสรอดก็หันกลับมาฟัดเราใหม่.!

ตกลงว่าเป็นลูกพระพุทธเจ้าหรือว่าลูกกิเลส ? พระพุทธเจ้าตรัสอะไรมา ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์จะเข้าหูสักนิดก็ยาก แต่กิเลสบอกว่า รัก โลภ โกรธ หลง อะไรดี เราเชื่อไปหมด..!

วันนี้ก็ขอฝากไว้เป็นข้อคิดสำหรับพวกเรา จากทีมวอลเล่ย์บอลหญิงทีมชาติไทยรุ่นเก่า มาจนถึงรุ่นปัจจุบันที่สร้างชื่อเสียงก้องโลก แต่สิ่งทั้งหลายเหล่านั้นไม่ได้มาอย่างง่ายดาย เกิดจากความเสียสละ พากเพียร อดทนของทุกภาคส่วน จึงมีวันนี้ขึ้นมาได้

ส่วนพวกเราทั้งหลาย ถ้าหากว่าดูตัวอย่างครูบาอาจารย์ที่ท่านประสบความสำเร็จ แล้วดูแค่ความสำเร็จนั้น ชีวิตนี้จะน่าสงสารมาก เพราะว่าเราจะไปอยู่กับความฝัน อยู่ไปกับความเพ้อถึงอนาคต ไม่ได้อยู่กับความจริงในปัจจุบัน ความจริงตรงหน้าของเราก็คือ การปฏิบัติธรรมเหมือนกับตกนรกชัด ๆ เพียงแต่ว่า เราต้องพากเพียร พลิกนรกให้กลับมาเป็นสวรรค์ให้ได้..!

วันนี้จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)