[เถรี]

ดังนั้น...ในส่วนของการงานหน้าที่ซึ่งท่านทั้งหลายรับผิดชอบ ก็ถือว่าเป็นการสร้างบุญสร้างกุศลให้กับตัวเอง แต่ถ้าหากว่ามีหน้าที่รับผิดชอบ แล้วไปสำคัญตนผิด แทนที่จะละกิเลส ก็กลายเป็นกิเลสเจริญงอกงาม เพราะจะไปคิดว่า "กูดีกว่า" "กูมีความสามารถมากกว่า" ถ้าหากว่าอยู่ตรงจุดนี้ ท่านเองก็จะมีการกระทบกระทั่งกับผู้อื่นเสมอ

ถ้าหากว่าไปดูสำนวนของโกวเล้ง ท่านบอกว่า เหมือนกับเม่นในฤดูหนาว เม่นเบียดเข้าหากันหวังความอบอุ่น แต่ด้วยความที่ขนตัวเองแหลม ก็ไปทิ่มแทงตัวอื่น กลายเป็นว่าอยู่ร่วมกับคนอื่นไม่ได้ ต้องทนหนาวอยู่เดียวดาย

มีการเปรียบเทียบเอาไว้ชัดเจนแบบนี้ ซึ่งคนลักษณะอย่างนี้ ภาษาจีนเขามีระบุเอาไว้ เขาใช้คำว่า "โดดเดี่ยวเพราะมีพิษ" พิษในที่นี้ก็คือสิ่งไม่ดีไม่งามที่ออกจาก ทางกาย ทางวาจา ทางใจ ของเรา ทำให้คนอื่นเขาจะต้องลำบาก ต้องเดือดร้อน ก็เลยไม่มีใครอยากที่จะอยู่ใกล้ ตรงนี้ต้องระมัดระวังแก้ไขให้ดี

เมื่อมาอยู่ในวัดแล้วก็ควรจะทำตัวให้สมกับการอยู่วัด ก็คือมาวัดความดีกัน แข่งขันกันสร้างความดี ไม่ใช่แข่งขันกันสะสมในสิ่งที่ไม่ดี กิจการงานอะไรที่เรารับผิดชอบ ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของการขัดเกลาตัวเอง ไม่ใช่ทำให้เราเข้าใจผิด คิดว่ากูสำคัญกว่าคนอื่น

วันนี้ก็รบกวนเวลาของพวกเรามากแล้ว จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณร และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)