[เถรี]

แบบเดียวกับหลวงพ่อวัดท่าซุง ถึงเวลา ๔ โมงเย็น ท่านจะอาเจียนทุกวัน จนกระทั่งท่านเข้าใจว่าเป็นกรรมเก่าของท่าน แล้วพระช่วยสงเคราะห์เอาไว้ ให้รับแขกจนกระทั่งถึง ๔ โมงเย็นได้ทุกวันแล้วค่อยอาเจียน

ปรากฏว่าก่อนมรณภาพประมาณปีกว่า พระท่านมาบอกว่า ตอนนี้วาระกรรมคลายตัวแล้ว สามารถที่จะบอกได้ว่า ที่หลวงพ่อวัดท่าซุงเป็นอยู่นั่นคือมาลาเรีย..! หลวงพ่อท่านบอกว่า "มิน่าล่ะ..ถึงได้อาเจียนตรงเวลาทุกวัน" เพราะว่ามาลาเรียจะกำเริบในเวลาเดิมทุกครั้ง แล้วหลังจากนั้นพระท่านก็บอกยาให้ พอได้ยามาก็หายดี แต่อยู่ได้ไม่นานก็มรณภาพ พูดง่าย ๆ คือหมดกรรมส่วนใหญ่ก็เลยพลอยสิ้นชีวิตไปด้วย..!

ดังนั้น...ของบางอย่างถ้าไม่ถึงวาระ เขาก็ไม่บอก จนกระทั่งไข่ต้มโผล่มาตรงหน้าถึงบอก ผมก็เลยต้องเอาไปให้เขา ที่ขอธูปแม่ชีชื่น (อุบาสิกาชื่น ศรีสองแคว) ๑ ดอกนั่นแหละ เอาไปให้เขาตรงนั้น พอตั้งใจว่าจะเอาไปให้เขา ก็หายป่วยเดี๋ยวนั้นเลย เหมือนกับคนปกติทุกอย่าง..!

ฉะนั้น...เรื่องพวกนี้พวกเราต้องระวังเอาไว้ด้วย เพราะว่าเราทุกคนสร้างเวรสร้างกรรมมาในแต่ละชาติไม่ใช่น้อย ๆ พอถึงเวลาวาระกรรมเปิด เราเองก็ไม่ได้เจตนาจะล่วงเกิน แต่ด้วยความที่วิ่งมาจนถึงทางเข้าแล้ว จะให้อ้อมไปเข้าทางเมรุก็ใช่ที่ แล้วคนทำก็ไม่ได้บอกไม่ได้กล่าวว่าปิดทาง วิ่งมาจนถึงจึงเลี้ยวขึ้นลานธรรม..จะได้เข้ามาได้

อีกเรื่องหนึ่งก็คือต้นโพธิ์ที่ผมปลูกเอาไว้ เป็นหน่อโพธิ์ตรัสรู้ที่คณะของฤๅษีพุทธบุตรนำมาถวาย ผมตั้งใจปลูกในวันวิสาขบูชา ตอนนี้จากที่สูงประมาณศอกกว่า ๆ กลายเป็นสูงเลยหัวผมไปแล้ว คาดว่าจะเจริญงอกงามดีมาก เพราะว่าตัวผมเองนั้น โหรอรุณ เทศถมทรัพย์ ท่านดูดวงเอาไว้ให้ ว่าตั้งแต่ผมอายุ ๕๔ ปี ๘ เดือนกว่า ๆ ชีวิตจะขึ้นถึงจุดสูงสุด แล้วหลังจากนั้นเป็นดวงที่แปลกมาก เพราะว่าถึงจุดสูงสุดแล้วก็วิ่งเรียบตรงไปเลย ไม่มีการขึ้น ๆ ลง ๆ เหมือนกับคนอื่นเขา

ผมเลยอธิษฐานตอนปลูกต้นโพธิ์ตรัสรู้ว่า "ถ้าหากว่าชีวิตของผมจะมีความเจริญก้าวหน้ามากกว่านี้ได้ ก็ขอให้ต้นโพธิ์นี้เจริญงอกงาม จนกระทั่งเป็นสิ่งที่ระลึกถึงองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสมดังใจด้วย" ปรากฏว่าวันวิสาขบูชามาถึงวันนี้ประมาณ ๕ เดือน จากต้นโพธิ์ที่สูงประมาณ ๓๐ กว่าเซนติเมตร ผมเองสูง ๑๗๒ เซนติเมตร ตอนนี้ต้นโพธิ์สูงเลยหัวไปแล้ว ดูท่าว่าบุญใหม่ที่สร้างเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะบุญในการหล่อพระพุทธรูปทองคำ น่าจะช่วยทำให้ชีวิตมีความเจริญมากกว่าเดิมได้จริง ๆ