[เถรี]

ในเรื่องของการทำบุญนั้น ทุกท่านต้องเข้าใจว่า กำลังใจของเรา ถ้าปักมั่นอยู่กับบุญ อานิสงส์ก็จะมีมาก องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า ก่อนที่จะทำบุญนึกได้ว่าเราจะได้ทำบุญ ก็เกิดความปีติยินดี ระหว่างที่กำลังทำบุญอยู่ก็เกิดความปีติยินดี เมื่อทำบุญแล้วระลึกขึ้นมาเมื่อไร ก็เกิดความปีติยินดี ถ้าลักษณะอย่างนี้ผลบุญของท่านจะได้มาก เพราะว่าทั้ง ๓ วาระที่เราทำบุญนั้น กำลังใจเกาะอยู่กับบุญ เกาะอยู่กับทานเป็นพิเศษ

ในเรื่องของบุญของทานที่เราทำนั้น อย่าได้ติดอยู่แค่บุญทาน เพราะไม่เช่นนั้นแล้วอานิสงส์จะส่งผลแค่กามาวจรเท่านั้น ก็คือเกิดเป็นเทวดานางฟ้า ถ้าท่านทำจนเคยชิน วันไหนไม่ได้ทำรู้สึกผิดปกติ ถ้าอย่างนั้นมีโอกาสเกิดเป็นพรหม แต่ถ้าท่านเข้าใจว่าการทำทานนี้เป็นการตัดละความโลภ ในขณะเดียวกันขึ้นชื่อว่าการเกิดมาในโลกนี้ที่เต็มไปด้วยความทุกข์ยาก ทำให้เราต้องเร่าร้อนด้วยอำนาจของ รัก โลภ โกรธ หลง ขึ้นชื่อว่าการเกิดมาในสภาพเช่นนี้ เราไม่ต้องการอีกแล้ว ขอผลบุญหรือผลทานที่เราได้ทำนี้ ส่งผลให้เราเข้าสู่พระนิพพาน

ถ้ากำลังใจของเราตั้งใจเช่นนี้ สามารถที่จะตัดละ รัก โลภ โกรธ หลง จากใจได้จริง ๆ แม้ว่าทำทานเพียงอย่างเดียว ท่านก็จะมีโอกาสเข้าสู่พระนิพพานได้ เพราะว่าการทำทานเพียงอย่างเดียวนั้น ความจริงท่านมีศีลอยู่แล้ว เพราะว่าในระหว่างที่ทำ เราไม่ได้ล่วงศีลแม้แต่สิกขาบทเดียว แล้วขณะเดียวกันเราก็ประกอบด้วยสมาธิ เพราะว่ากำลังใจจดจ่อปักมั่นอยู่กับการทำทาน โดยที่มีปัญญาเข้าใจชัดเจนว่า ทานนี้มีคุณประโยชน์อย่างไร อาศัยทานเป็นบันไดให้เราก้าวล่วงจากกองทุกข์เข้าไปสู่พระนิพพาน ก็แปลว่าอาศัยทานอย่างเดียว ท่านก็เป็นผู้ที่บำเพ็ญครบ ทั้งทาน ทั้งศีลและภาวนาได้

ขอฝากเอาไว้สำหรับพระภิกษุสามเณรของเรา ตลอดจนกระทั่งญาติโยมที่รับฟังอยู่ ได้พิจารณาตามที่ได้กล่าวมาแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๒ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)