[หยาดฝน]

เมื่อรู้สึกหนักแน่นมั่นคงชัดเจนแล้ว ก็กำหนดใจดูต่อว่า..

เจ้าเด็กตัวเล็กนั้น นอนหงายไปนาน ๆ ก็ปวดก็เมื่อยก็ทุกข์..
พยายามพลิกคว่ำ กว่าจะหัดคว่ำลงได้ ทุ่มเทแรงกายแรงใจ เหนื่อยแทบขาดใจ..
หัดคืบไปข้างหน้า หัดคลาน หัดยืน ตั้งไข่ หกล้มหกลุก กว่าจะยืนได้มั่นคง..
กว่าจะหัดเดินก้าวแรก กว่าจะมั่นคงจนสามารถเดินได้เร็วขึ้น จนกระทั่งวิ่งได้..
แต่ละขั้นตอนล้วนแล้วแต่เหนื่อยยากลำบากทั้งสิ้น

ระหว่างนั้นก็ยังหิวต้องกิน กระหายต้องดื่ม ปวดอุจจาระต้องอึ ปวดปัสสาวะต้องฉี่
สกปรกโสโครกต้องอาบน้ำชำระร่างกาย เจ็บไข้ได้ป่วยต้องรักษาพยาบาล
เป็นอันว่า..รอดจากความทุกข์ทั้งหลายโดยไม่ตาย