[หยาดฝน]

จนกระทั่งปรากฏดวงตา เริ่มมีกะโหลกศีรษะ มีจมูก มีปาก มีหู งอกปัญจสาขา คือ ๒ แขน ๒ ขามาด้วย ค่อย ๆ มีอวัยวะใหญ่น้อยภายในภายนอกสมบูรณ์บริบูรณ์

ครบถ้วน ๑๐ เดือนก็คลอดก็เคลื่อนจากท้องแม่ออกมา เป็นเด็กเล็กนอนหงายตะกายอากาศ พ่อแม่เลี้ยงดูมาด้วยน้ำนม ด้วยก้อนข้าว
ค่อย ๆ หัดพลิกคว่ำ หัดตะเกียกตะกาย หัดคลาน หัดยืน หัดเดิน หัดวิ่ง ไม่มีฟันก็มีฟัน
โตขึ้นเป็นเด็กเล็ก เป็นเด็กโต เป็นเด็กหนุ่มเด็กสาว เป็นหนุ่มสาวเต็มตัว เป็นวัยกลางคน เป็นคนแก่ เป็นคนตาย

เมื่อวานเราดูมาถึงตรงนี้ เห็นชัดเจนว่าร่างกายนี้ของเรามีแต่ความไม่เที่ยงแท้แน่นอนเป็นปกติ
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ถูกต้องทุกประการแล้ว เราขอยอมรับในความไม่เที่ยงของร่างกายนี้