[เถรี]

ขณะเดียวกันก็ยังมีปัญหาใหญ่ว่า ขณะที่กำลังทำเอกสารเชิญคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิเข้าประชุมประจำเดือนในวันที่ ๑๖ นี้ ระหว่างที่ใช้ CS Scan ในการเปลี่ยน Word ให้เป็นไฟล์ PDF ไม่ทราบเหมือนกันว่าติดไวรัสมาตอนไหน ? เพราะว่าอยู่ดี ๆ ก็มีแอพพลิเคชั่นประหลาดเด้งขึ้นมา บอกว่าโทรศัพท์ของกระผม/อาตมภาพนั้นเม็มโมรี่จะเต็ม ขอให้ติดตั้งระบบล้างถังขยะทุก ๒ ชั่วโมงของแอพพลิเคชั่นนี้

กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่สงสัยว่า เพิ่งจะล้างโทรศัพท์ไปเมื่อวานนี้ วันนี้จะเม็มโมรี่เต็มได้อย่างไร ? จึงไม่พยายามที่จะไปยุ่ง แต่ว่าแอพพลิเคชั่นนี้ก็หน้าด้านหน้าทน ขับไล่เท่าไรก็ไม่ไป แถมยังดุเสียอีกว่า "บอกหลายครั้งแล้วทำไมถึงไม่ยอมติดตั้งเสียที" กระผม/อาตมภาพจึงต้องหาเครื่องใหม่เพื่อมาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนในครั้งนี้ ถ้าหากว่ามีสุ้มเสียงที่แปลกประหลาดไปจากปกติ ก็ขอให้รู้ว่าเกิดจาการใช้เครื่องมือใหม่ ๆ อาจจะทำให้มีอะไรที่เปลี่ยนแปลง ไม่ตรงกับของเดิมบ้าง

ในขณะที่เดินทางเพื่อที่จะมารองานนั้น กระผม/อาตมภาพได้อ่านหนังสือ "พลิกประวัติศาสตร์มหาอำนาจต้าหมิง" อ่านไปแล้วก็เกิดความสะท้อนใจ ว่าการเป็นผู้บังคับบัญชา โดยเฉพาะระดับสูงสุดอย่างฮ่องเต้ก็ดี ระดับที่ต่ำกว่านั้น แต่ว่าต้องดูแลผู้คนจำนวนมาก ๆ ก็ตาม "ทำไมถึงได้น่าสงสารขนาดนั้น ?" เพราะว่าแต่ละคนนั้นต้องระมัดระวังอยู่เสมอ ถ้าหากว่าใช้ศัพท์วัยรุ่นสมัยนี้ก็คือ "แค่หันหลังให้ก็พรุนแล้ว" แปลว่าโดนแทงข้างหลังอยู่ตลอดเวลา

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ทำให้มานึกถึงบรรดาเจ้าคณะปกครองทางคณะสงฆ์ ซึ่งมีอยู่ ๒ ประเภทด้วยกัน ประเภทที่ ๑ ก็คือ กลัวคนอื่นจะมาแย่งชิงตำแหน่งแห่งที่ของตน ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ต้องระมัดระวังคำนึงถึงผลได้ผลเสียอยู่เสมอ จะแต่งตั้งเจ้าอาวาสสักรูปหนึ่ง จะแต่งตั้งเจ้าคณะตำบล ก็ต้องคิดว่าจะส่งผลดีหรือว่าผลร้ายแก่ตนเอง

ยิ่งผู้บังคับบัญชาระดับสูงมากกว่านั้น ก็ยิ่งต้องคิดและวางแผนมาก จึงเป็นสาเหตุให้ท่านเหล่านั้นแก่ไปอย่างทันตาเห็น บางทีถ้าหากว่าเราดูหน้าบรรดาผู้ปกครองทางโลก อย่างเช่นว่านายกรัฐมนตรีก็ดี หรือว่ารัฐมนตรีก็ตาม ถ้าหากว่าใช้ระบบ Before & After อย่างที่ทางฝรั่งเขาทำกัน ก็จะเห็นว่าหน้าตาก่อนที่จะรับตำแหน่งเป็นอย่างหนึ่ง ในปัจจุบันนี้แก่ไปจนผิดหูผิดตาเลย..!