[เถรี]

เมื่อไปถึง เจอพระมหาจรัญ อมโร (ป.ธ.๔) เจ้าคณะตำบลรางหวาย เจ้าอาวาสวัดศรีพนมเขต วัดท่านอยู่ติดอำเภออู่ทองของจังหวัดสุพรรณบุรี ท่านถามว่า "หลวงพ่อเล็ก มาไกลเท่าไร ? ถึงได้มาเร็วขนาดนี้" บอกไปว่า "ของหลวงพ่อก็ไกลมากนะ ขนาดติดสุพรรณบุรีเลย" แล้วของท่านไกลเท่าไร ? ท่านบอกว่า "๖๓ กิโลเมตร"

กระผม/อาตมภาพถึงได้เรียนท่านไปว่า "ของผม ๑๔๐ กิโลเมตรครับ ไปกลับก็ ๒๘๐ กิโลเมตร แปลว่าถ้าหากว่าลงเมืองกาญจน์เมื่อไร ไปกลับของผมอย่างน้อยก็ต้องได้ ๓๐๐ กิโลเมตรขึ้นไป" ท่านก็ยังบ่นว่า "ผมว่าผมอยู่ไกลแล้ว ไม่คิดว่าทองผาภูมิจะไกลขนาดนี้" นี่ขนาดคนเมืองกาญจน์ด้วยกันนะ ยังคิดว่าทองผาภูมิอยู่ใกล้ ๆ เลย..!

แต่คราวนี้การที่ไม่อยู่วัดก็ทำให้โยมคณะใหญ่ที่มาถึง อย่างวันนี้ก็เป็นคณะของมูลนิธิมิราเคิล ออฟ ไลฟ์ ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี มาแล้วไม่ได้พบ ก็มีการโทรศัพท์ต่อว่าต่อขานกันเป็นปกติ

ดังที่ได้เรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมไปแล้วว่า ตัวกระผม/อาตมภาพจะเอางานคณะสงฆ์เป็นใหญ่ โดยเฉพาะทางมูลนิธิฯ โทรศัพท์เข้ามาตอนที่วิ่งไปครึ่งทางแล้ว ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงได้ เพราะว่าขึ้นหรือลงก็ระยะทางเท่ากัน

ตรงนี้ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่หนักใจ เพราะว่าญาติโยมหลายท่านมาวัด ก็มาไกลมาก อยากจะพบ แต่ก็ไม่ได้พบ เพราะว่าส่วนใหญ่แล้ว กระผม/อาตมภาพกำลังวิ่งงานอยู่ อีกไม่กี่วันก็ต้องไปประชุมที่พุทธมณฑล ตามคำสั่งของเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี

แล้ววันนี้หนังสือแต่งตั้งตามมติมหาเถรสมาคม ที่ลงพระนามโดยสมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ซึ่งแต่งตั้งคณะกรรมการฝ่ายเผยแผ่พระพุทธศาสนาของจังหวัดกาญจนบุรีก็เพิ่งมาถึง ก็แปลว่าตำแหน่งหน้าที่ของกระผม/อาตมภาพก็เพิ่มขึ้นมาอีก จัดประชุมเมื่อไรก็งานเพิ่มขึ้นมาอีก

คราวนี้ส่วนที่จะแน่นอนก็ต่อเมื่อกระผม/อาตมภาพได้ลงนัดเอาไว้แล้ว ถ้าไม่ใช่งานคณะสงฆ์เข้ามา หรือว่าฎีกาหลวงเข้ามา ก็จะต้องอยู่แน่ ๆ แต่คราวนี้ท่านทั้งหลายที่นัดมา ถ้าหากว่านัดมากระชั้นชิดก็มักจะไม่มีเวลาว่างให้ จึงต้องนัดกันล่วงหน้าทีหนึ่งครึ่งค่อนปี หรือเป็นปีไปเลย แล้วญาติโยมก็กำหนดวันเวลาได้ยากด้วย