กระผม/อาตมภาพเคยไปแกล้งทหารพม่าที่จับกระผม/อาตมภาพที่เมืองย่างกุ้ง ประเทศพม่า ทำการสอบสวนอย่างเข้มงวด เพราะเกรงว่าจะเป็นจารชนเข้าไปล้วงความลับทางการทหารของเขา เมื่อมีการถ่ายรูปเพื่อทำประวัติ กระผม/อาตมภาพจึงขอให้รูปนั้นถ่ายไม่ติด แต่เนื่องจากว่าในสมัยนั้นยังไม่ใช่ภาพถ่ายด้วยกล้องดิจิทัล ยังเป็นการใช้ฟิล์ม กว่าที่เขาจะถ่ายหมดและล้างฟิล์มออกมา กระผม/อาตมภาพก็อาจจะกลับไปเมืองไทยนานแล้วก็ได้ ดังนั้น..จึงไม่เป็นที่สงสัยของเขาทั้งหลายเหล่านั้นเลย
พระคาถานี้มีว่า "ยะทิโก มหาราชา ปะลายันติ" เราภาวนา ทำใจสบาย ๆ ไปเรื่อย กำหนดนึกก็ได้ว่า "ไม่มีอะไรเหลืออยู่แม้แต่น้อยหนึ่งเลย" ถ้าหากว่าใครทำขึ้น อันดับแรกเลยก็คือคนอื่นมองไม่เห็น แต่ถ้าหากว่าตั้งใจที่ให้บุคคลถ่ายรูปไม่ติด ก็ให้กำหนดใจในความว่างพร้อมกับภาวนาพระคาถานี้ ก็ไม่สามารถที่จะถ่ายรูปติดได้เช่นกัน
วันนี้ก็เอาพระคาถาที่ศึกษาจากครูบาอาจารย์มานานแล้ว บางทีก็ลืมไปนานแล้วด้วย เพราะว่าไม่ใช่พระคาถาที่คิดจะนำมาใช้ สมัยก่อนก็ยังมีการซักซ้อมอยู่เป็นปกตินับร้อยคาถา ซึ่งจะต้องใช้เวลาในการภาวนาเป็นชั่วโมง ๆ ทีเดียว เพราะว่าไม่ว่าจะเป็นพระคาถาก็ดี เป็นกองกรรมฐานก็ตาม ก่อนที่เราจะไปใช้พระคาถาอื่น หรือว่ากองกรรมฐานอื่น สิ่งหนึ่งที่ครูบาอาจารย์สั่งเอาไว้อย่างชัดเจนก็คือ เราจะต้องซักซ้อมกองเก่าให้มีความคล่องตัวก่อน หรือว่าซักซ้อมพระคาถาเก่าให้มีความคล่องตัวก่อน แล้วจึงข้ามไปทำกองกรรมฐานใหม่ หรือว่าทำพระคาถาใหม่
ดังนั้น..ในการฝึกปฏิบัติระยะแรก ๆ ไม่ว่าจะอยู่ในช่วงที่เป็นวัยรุ่น หรือว่าในการบวชพรรษาแรก ๆ ก็ตาม กระผม/อาตมภาพต้องภาวนาพระคาถาวันหนึ่งเป็นร้อย ๆ บท แต่ละบทก็ต้องภาวนาจนกำลังใจทรงตัวในระดับที่เคยใช้งานได้ผลแล้ว จึงได้ขยับไปยังพระคาถาต่อไป
ตอนช่วงท้าย ๆ นี้ก็แทบจะทิ้งหมดแล้ว เหลือแต่พระคาถาเงินล้านเท่านั้น ถ้าหากว่าคิดถึงเมื่อไรก็จะภาวนา หรือว่าส่วนที่ใช้ประจำในช่วงเช้า ก็คือการภาวนาอิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ๓ จบ เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา ธัมมบูชา สังฆบูชา และภาวนาพระคาถาชินบัญชรอย่างน้อย ๑ จบ เพื่อบูชาครูบาอาจารย์ตามสายกรรมฐาน แล้วระยะเวลาที่เหลือ ถ้าหากว่านึกขึ้นมาได้ ก็จะภาวนาพระคาถาเงินล้าน มากบ้าง น้อยบ้าง ตามเวลาที่มีเหลืออยู่
ถ้ามีเวลามากพอก็ภาวนาไป ๑๐๘ จบ ถ้าไม่มีเวลามากพอ ก็เอาแค่ที่นึกถึงได้ พระคาถาที่เคยใช้งานจำนวนมากจึงขึ้นสนิม กองอยู่ก้นคลัง นึกขึ้นมาเมื่อไร ก็นำมาบอกมากล่าวแก่พวกเรา อย่างที่ได้บอกกล่าวอยู่ในขณะนี้
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 25-11-2022 เมื่อ 02:11
|