[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๔ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕ กระผม/อาตมภาพได้เดินทางไปยังวัดน้อย ตำบลโคกคราม อำเภอบางปลาม้า จังหวัดสุพรรณบุรี เพื่อเยี่ยมเพื่อนพระอุปัชฌาย์ที่กำลังพักฟื้นหลังผ่าตัดลำไส้ ก็คือพระครูใบฎีกาสามารถ ขนฺติวโร ซึ่งท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดน้อย และเจ้าคณะตำบลโคกครามเขต ๒

ถ้าหากว่าพระภิกษุสามเณรของเรา ตลอดจนกระทั่งญาติโยมทั้งหลายศึกษาเกี่ยวกับสายพระกรรมฐานแล้ว ก็จะทราบดีว่าหลวงปู่เนียม วัดน้อยนั้นก็คือ "อาจารย์ปู่ทวด" ของพวกเราเอง

เพราะว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงนั้น เป็นศิษย์หลวงปู่ปาน วัดบางนมโค

หลวงปู่ปาน วัดบางนมโคนั้นเป็นศิษย์หลวงปู่เนียม วัดน้อย

ส่วนหลวงปู่เนียม วัดน้อยนั้นเป็นศิษย์หลวงปู่โต วัดระฆัง

หลวงปู่โต วัดระฆังนั้น เป็นศิษย์หลวงปู่แสง วัดมณีชลขัณฑ์

ดังนั้น..ถ้าหากว่าเรานับการสืบสายกรรมฐานกันมา ก็จะสืบต่อกันมาเป็นลำดับดังที่ได้กล่าวมานี้

ในเรื่องนี้ไม่ขอกล่าวถึง ส่วนที่จะกล่าวถึงก็คือว่า ท่านทั้งหลายอาจจะได้เห็นรูปของหลวงปู่เนียม วัดน้อย ไม่ว่าจะเป็นรูปนอนสีหไสยาสน์ตะแคงซ้ายก็ดี หรือว่ารูปนั่งกรรมฐานก็ตาม ขอให้ทราบว่า ในขณะที่มีชีวิตอยู่นั้น ไม่ว่าจะเป็นช่างฝีมือทั้งของไทยของฝรั่งก็ตาม ไม่มีใครสามารถถ่ายรูปหลวงปู่เนียม วัดน้อยติดเลยแม้แต่รูปเดียว..!

รูปทั้งสองอิริยาบถที่เห็นนั้น เป็นรูปที่ถ่ายหลังจากที่หลวงปู่เนียม วัดน้อย ท่านมรณภาพแล้ว และได้มีการนำเอาสังขารของท่าน มาจัดอยู่ในลักษณะของสีหไสยาสน์ก็ดี หรือว่าในลักษณะของการนั่งสมาธิก็ตาม แล้วถ่ายรูป ถึงติดภาพนั้นมาได้ ไม่เช่นนั้นแล้วก็ไม่สามารถที่จะถ่ายรูปติดได้เลย..! ตรงจุดนี้เราจะเห็นว่า "ท่านอาจารย์ปู่ทวด" ตามสายกรรมฐานของเรานั้น ท่านขลังจริงขนาดไหน

ความจริงแล้วในเรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าท่านไม่ได้ฝึกในส่วนของอากาสกสิณก็ดี นีลกสิณก็ตาม ถ้าหากต้องการที่จะทำให้ไม่สามารถถ่ายรูปติดนั้น พระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านเคยถ่ายทอดพระคาถามาให้ ท่านทั้งหลายลองไปทำดูก็ได้