[เถรี]

ถาม : ตอนที่ทรงอารมณ์นิพพาน ควรจะต้องเป็นอารมณ์ที่นิ่งสงบไปเลยหรือว่าอย่างไรคะ ?
ตอบ : ไม่ใช่ รัก โลภ โกรธ หลง ไม่เกิดก็พอแล้ว รัก โลภ โกรธ หลง ไม่เกิดก็เอาใจเกาะพระหรือเกาะพระนิพพานไว้ ถ้าเกาะพระพุทธเจ้าก็นึกว่าพระพุทธเจ้าอยู่บนพระนิพพาน

ถาม : ระหว่างนั้นถ้าไม่รู้จะทำอะไร แล้วภาวนาได้ไหมคะ หรือควรจะหยุดที่อารมณ์นิ่ง ๆ ไปเลย ?
ตอบ : ถ้ายังมีลมหายใจอยู่ดูลมหายใจ ถ้ายังมีคำภาวนาอยู่ ภาวนาไปด้วย ถ้าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป ค่อยรับรู้อย่างเดียวว่าตอนนี้หายไป

ถาม : (ไม่ชัด) ?
ตอบ : ต้องดูด้วยว่าตอนนั้นลักษณะเป็นอย่างไร เพราะว่าบางอย่างอาจจะออกไปในแนวของอรูปฌานก็ได้ ดังนั้น..ถ้าเอาแน่ ๆ ก็คือนึกถึงภาพพระไว้เป็นหลัก

ถาม : พอนึกถึงภาพพระเสร็จแล้วจะนึกว่าตัวเองลอยเข้าไปอยู่ในองค์พระ แล้วจะกลายเป็นความสว่าง สว่างไปหมดเลยค่ะ ?
ตอบ : ก็เอาแค่นั้นแหละ กำหนดว่าเราอยู่กับพระหรือยู่กับพระนิพพาน แล้วรักษาอารมณ์นั้นให้อยู่กับเราให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้