[เถรี]

พวกเราอาจจะเคยได้ยินเรื่องเล่าที่ว่ามีคนโดนรุมตี แล้วทำวัตถุมงคลที่อมไว้ในปากตกลงพื้น คว้าขึ้นมาอมใหม่ ปรากฏว่าวัตถุมงคลดิ้นได้ เกิดกำลังใจว่าหลวงพ่อจะช่วยตนเอง จึงบอกว่า "หลวงพ่อไม่ต้อง แค่นี้ผมไหว..!" ตีกับเขาเสร็จเรียบร้อย คายหลวงพ่อออกมาดู กลายเป็นลูกเขียดตายแหงแก๋..! นั่นก็คือศรัทธาเชื่อมั่นเต็ม ๆ ไม่มีวัตถุมงคลอยู่กับตัวเลย ก็ทำให้มั่นใจว่า กำลังใจระดับนี้คุ้มตัวเองได้

กำลังใจของคนเราเป็นเรื่องที่สำคัญที่สุดในการใช้วัตถุมงคล กำลังใจบางคนคุ้มครองตัวเองยังไม่ได้ อ่อนแอ..ประมาณว่าขวัญอ่อน กำลังใจอีกระดับหนึ่ง คุ้มตัวเองได้แต่คุ้มครองคนอื่นไม่ได้ ต้องกำลังใจอยู่ในระดับคุ้มครองตนเองได้ คุ้มครองคนอื่นได้ ถึงจะถือว่าใช้ได้

เราต้องพิจารณาตัวเองว่า ตัวเรามีศรัทธาแค่ไหน ศรัทธาเพราะเห็นประโยชน์ในการระลึกถึงพุทธานุสติ สังฆานุสติ หรือว่าเราศรัทธาเพราะเห็นว่าคนอื่นมี คนเขาแสวงหากันมากก็อยากได้ ถ้าวางกำลังใจผิด การที่เราจะได้อานุภาพวัตถุมงคลเหมือนกับคนอื่นก็ย่อมเป็นไปไม่ได้

จึงขอเรียนถวายให้แก่พระภิกษุสามเณร ตลอดจนกระทั่งบอกกล่าวให้แก่ญาติโยมทั้งหลายได้ทราบแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑๕ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)