ดูแบบคำตอบเดียว
  #5  
เก่า 07-12-2021, 23:10
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,507
ได้ให้อนุโมทนา: 151,364
ได้รับอนุโมทนา 4,405,899 ครั้ง ใน 34,096 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

กระผม/อาตมภาพเองเคยล้มวันหนึ่งเป็นร้อย ๆ ครั้ง คำว่าล้มในที่นี้ก็คือ จิตตก สมาธิตก กรรมฐานแตก พอล้มผมก็ลุกใหม่เลย เริ่มต้นใหม่ "ตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ศีลของเราต้องบริสุทธิ์บริบูรณ์" แล้วก็ลุยกันใหม่

กระผม/อาตมภาพถึงได้เคยเปรียบว่า ถ้าหากว่าคนสองคนเดินมาแล้วหกล้มพร้อมกัน คนหนึ่งลุกแล้วเดินต่อไปเลย อีกคนหนึ่งมัวแต่นั่งคร่ำครวญอยู่ว่า "ไม่น่าเลย เดินมาตั้งไกลแล้วล้ม...เสียดาย เจ็บเหลือเกิน ปวดเหลือเกิน" ระหว่างสองคนนี้ ใครจะได้ระยะทางมากกว่ากัน ? หลับหูหลับตาตอบก็รู้ว่า คนที่ลุกแล้วเดินเลยได้ จะต้องได้ระยะทางที่มากกว่าอย่างแน่นอน..!

ดังนั้น...ในเรื่องของความดี ต้องหน้าด้านหน้าทน สู้ทำไป จนกว่าที่จะดีจริง ๆ ความหน้าด้านหน้าทนมาจากขันติบารมี ความจริงจังสม่ำเสมอมาจากสัจจบารมี ความพากเพียรไม่ท้อถอยมาจากวิริยบารมี อยู่ในบารมี ๑๐ ทั้งหมด

สมัยที่พวก
กระผม/อาตมภาพฝึกกันอยู่ที่วัดท่าซุง หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านให้เขียนบารมี ๑๐ แปะหัวเตียงเอาไว้ ตื่นเช้าขึ้นมามองก่อนเลย ข้อไหนของเรายังบกพร่อง วันนี้ต้องทำให้ได้ ตอนเย็นมาดูใหม่อีกทีหนึ่ง วันนี้เราทำข้อไหนได้บ้าง ? บกพร่องข้อไหนบ้าง ? พรุ่งนี้ต้องทำให้ได้ ต้องอยู่ในลักษณะนี้ถึงจะก้าวหน้า

โดยเฉพาะในเรื่องของการปฏิบัติธรรม ถ้าแบกมานะไว้..เจริญยาก ก้าวหน้ายาก ต้องลดมานะลงในระดับถึงเป็นพระมหากษัตริย์ก็ต้องไหว้คนจัณฑาลเพื่อขอเรียนรู้ได้ ในพระธรรมบทมีบอกไว้ชัดเจนเลย

ตรงส่วนนี้จึงฝากไว้เป็นข้อคิดกับพวกเราว่า ให้สังเกตแค่รอบข้างก็พอว่า เวลาทำงานเราเป็นอย่างไร ? แนวคิดนี้ไปไม่ได้ เราก็เปลี่ยนแนวคิดใหม่ เขาไม่ให้เข้าตรงหน้า เราก็อ้อมเข้าข้างหลัง เข้าข้างหลังไม่ได้ก็ปีนข้างหน้าต่าง ถ้าหากว่าปีนหน้าต่างก็ยังไม่ได้ ก็โดดค้ำถ่อขึ้นไปเลย ต้องหาทางไปได้สักทางหนึ่ง เพียงแต่ว่าอย่ายึดติดกรอบเดิมมาก สำคัญอยู่ตรงที่ว่าความสำเร็จของงานคืออะไร ถ้าหากว่าต้องการให้งานสำเร็จ บางทีก็ต้องแหกคอกบ้าง

เพียงแต่ว่าถึงแหกคอกไป ตีนข้างหนึ่งก็ต้องเหยียบเส้นเอาไว้ เส้นในที่นี้ก็คือศีล คือสมาธิ คือปัญญา ไปอย่างไรก็อย่าให้หลุดจากกรอบของศีล ถ้าอย่างนั้นโอกาสที่จะปฏิบัติแล้วผิดพลาดก็ยากมากแล้ว

วันนี้จึงขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา ตลอดจนกระทั่งบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 08-12-2021 เมื่อ 23:50
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 30 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา