[เถรี]

ผมเองตอนแรกก็ไม่เข้าใจว่า เมื่อบวชเข้ามาหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านตั้งฉายาว่า สุธมฺมปญฺโญ แปลให้เสร็จสรรพว่า เป็นผู้มีปัญญาในการปฏิบัติธรรมดีมาก แล้วท่านยืนยันว่า รุ่นนี้ "พระ" ท่านบอกว่าตั้งฉายาให้ตรงทุกคน ใครมีความประพฤติ กาย วาจา ใจ อย่างไร ตั้งตรงตามนั้นหมด ผมก็ไม่เข้าใจว่าผมมีปัญญาตรงไหน ?

พอมาถึงตอนนี้ ผมเริ่มเข้าใจแล้ว เพราะว่าในสิ่งที่พวกท่านไม่คิด...ผมคิด ในสิ่งที่พวกท่านมองไม่เห็น ผมพยายามมองจนเห็น ในเมื่อเราเข้าใจตรงนี้ ถ้าหากว่ากำลังใจของเราถึงระดับที่เพียงพอ สั่งสมสมาธิไปได้ระดับหนึ่ง จะก้าวหน้าเร็วมาก เพราะว่ามีเข้าใจอย่างแท้จริง

ดังนั้น...ถ้าหากว่ากำลังใจของท่านวางเอาไว้ด้วยความไว้วางใจใน พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ อย่างแท้จริง ทุกอณูรอบข้างของท่าน คือบารมีคุณพระศรีรัตนตรัย ถ้าตั้งใจอาราธนาด้วยความเคารพจริง ๆ จะเสกอะไรก็ขลังหมด จะเป็นพระ เป็นชี เป็นฆราวาส ก็ทำได้หมด

คุณอาจจะได้ยินว่า ในสมัยก่อนมีอาจารย์ฆราวาสชื่อดังมากมาย ไม่ว่าจะเป็นท่านอาจารย์ฟ้อน ดีสว่าง ท่านอาจารย์แปลก ร้อยบาง หรือแม้กระทั่งเสด็จในกรมหลวงชุมพร ก็เพราะท่านทั้งหลายเหล่านี้ เข้าใจในเคล็ดลับของวิชาการต่าง ๆ เพราะว่ามองเห็นเหตุและผลในวิชานั้น ๆ

แต่ว่าเรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะว่าไปแล้ว ถ้าเราไม่มีความเชี่ยวชาญเป็นพิเศษ ไม่ได้สั่งสมมาตั้งแต่อดีต จะเสียเวลาในการปฏิบัติของเรา แต่ถ้าหากว่าท่านมีการสั่งสมมาแต่ในอดีต เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จะเป็นพื้นฐานของ ศีล สมาธิ ปัญญา ที่ดีมาก สามารถปรับเอาเข้ามากับแนวการปฏิบัติของเราได้ และโดยเฉพาะถ้าหากว่าสามารถวางกำลังใจเป็นสังขารุเปกขาญาณ ไม่ไปปรุงแต่งให้เป็น รัก โลภ โกรธ หลง กำลังใจระดับนั้น อะไรก็กระทบกระเทือนเราไม่ได้ แล้วคุณลองคิดดูว่า เรื่องของทางโลก ๆ จะมีอะไรมากระทบกระทั่งเราได้บ้าง ?

ก็ขอฝากไว้เป็นข้อคิดว่า เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ความจริงแล้วเหตุผลนั้นมีอยู่ และเป็นไปตามหลักกฎของกรรมที่พระพุทธเจ้าสอนให้เราเชื่อกรรมจริง ๆ ขอบคุณมากครับ


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)