[เถรี]

บางสิ่งบางอย่างก็ช่วยทำให้งานคณะสงฆ์ง่ายขึ้น อย่างเช่นว่าต้องการจะจัดหาทุนสร้างวิทยาลัยสงฆ์สักแห่งหนึ่ง ก็ออกวัตถุมงคลมา ๑ ชุด เป็นต้น ถ้าเป็นสมัยก่อนก็คงต้องดิ้นรนไปเที่ยวไล่ถามหาญาติโยมว่าท่านใดจะเต็มใจเป็นเจ้าภาพบ้าง แต่ว่ามาระยะหลังนี้ ไม่ต้องเสียเวลาไปถามใคร เพราะว่าสามารถที่จะออกวัตถุมงคล ระบุวัตถุประสงค์ไปเลยว่าเราจะทำอะไร

คราวนี้ในการบวงสรวงพุทธาภิเษกครั้งนี้ ก็มีส่วนหนึ่งที่อยากจะกล่าวถึงคือว่า ครูบาอาจารย์ที่ท่านมาสงเคราะห์ตามลำดับนั้น ยังมีอดีตเจ้าอาวาส คือหลวงปู่เพิ่ม เรือทองเศรษฐีมาด้วย ซึ่งหลวงปู่เพิ่ม อดีตเจ้าอาวาสวัดอุทยานนั้น ท่านเป็นครูบาอาจารย์รุ่นราวคราวเดียวกับหลวงปู่ปาน วัดบางนมโค

หลวงปู่เพิ่มท่านพายเรือออกบิณฑบาตเป็นประจำ บุคคลใดอยากจะมีโชคดี ก็ขออนุญาตปิดทองที่หัวเรือของหลวงปู่ แล้วอธิษฐานขอโชคขอลาภ ขอให้ค้าขายดี ปรากฏว่าทุกคนประสบความสำเร็จอย่างที่ต้องการ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงมีผู้นิยมปิดทองมากขึ้น ๆ จนกระทั่งหลวงปู่เพิ่มท่านได้ฉายาโดยอัตโนมัติว่า "เรือทองเศรษฐี" ขอยืนยันว่าฉายาของหลวงปู่เพิ่ม วัดอุทยาน คือ เรือทองเศรษฐี

ส่วนที่พรรคพวกเพื่อนฝูงของกระผม/อาตมภาพ คือท่านเจ้าคุณทินน์ (พระโสภณพัฒนคุณ) เจ้าอาวาสวัดพุน้อย เจ้าคณะอำเภอหนองม่วง จังหวัดลพบุรีนั้น ท่านไปได้ตอตะเคียนสำคัญมา ซึ่งนางไม้ประจำตอตะเคียนหรือท่อนตะเคียนนั้น ต้องการที่จะสร้างบารมี เพื่อความสุขในภพภูมิของตอนให้มั่นคงยิ่งขึ้น จึงบอกให้เจ้าคุณทินน์ท่านนำเอาชิ้นส่วนของตอตะเคียน หรือท่อนตะเคียนมาทำเป็นเรือเล็ก ๆ แล้วท่านก็มาเสกให้ ผู้ใดบูชาไปก็ทำมาหากินคล่องตัว จนท่านได้รับฉายาว่า "เศรษฐีเรือทอง"

ดังนั้น..ในเรื่องของ "เรือทองเศรษฐี" และ "เศรษฐีเรือทอง" จึงเป็นเรื่องของพระเกจิอาจารย์ ๒ ยุคสมัย เรือทองเศรษฐีคือของหลวงปู่เพิ่ม วัดอุทยาน ซึ่งท่านจะมีคาถาประจำตัวว่า "นะสีเล สีเลนะ นะสำเร็จ" ถ้าใครนำไปภาวนา ก็จะทำมาหากินคล่องตัวได้อย่างใจนึก