[เถรี]

ช่วงก่อนหน้านี้ก็มีการเปิดตลาดชุมชนเวลาวัดมีงาน ก็คือขายกันในวัดเลย ในเมื่อตอนนี้เรามีร้านค้าชุมชนอย่างเป็นทางการแล้ว จึงเอาไปรวมกันที่ร้านค้า เดี๋ยวว่าจะไปปรึกษาเถ้าแก่ยุง (นายพยุง เพ็งเลา) เจ้าของร้านทองผาภูมิอิงค์เจ็ท ว่าจะทำป้ายให้ลักษณะไหนที่จะทำให้นักท่องเที่ยวเห็นชัด ๆ

เพราะว่าทุกวันนี้ส่วนใหญ่เกิน ๙๐ เปอร์เซ็นต์ ไม่รู้ว่ามีร้านค้าชุมชน เนื่องเพราะว่าอยู่ในจุดที่หักมุม หลบสายตาพอดี นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ก็จะขับรถเลี้ยวขวาออกถนนสายหลักเพื่อกลับกรุงเทพฯ ไปเลย แต่ถ้าหากว่าเราติดป้ายใหญ่ ๆ สะดุดตาหน่อย ก็น่าจะช่วยได้มาก และสามารถที่จะประชาสัมพันธ์ได้ ๒ งานด้วยกันเลย ก็คืองานโครงการ "หิ้วตะกร้า นุ่งผ้าซิ่น นั่งแคร่ไม้ ใส่บาตรพระทุกวันอาทิตย์" พร้อมกับร้านค้าชุมชนของเรา

พอดีว่าท่านนายอำเภอนภเดช เกลียวศิริกุล พาครอบครัวแวะมาร้านค้าชุมชน จึงมีการปรึกษากัน ท่านนายอำเภอและท่านผู้กำกับคนใหม่ ก็คือ พ.ต.อ.สันติ พิทักษ์สกุล ที่ย้ายมาแทน พ.ต.อ.บุญส่งวิทย์ ห้องแซง ซึ่งย้ายไปอยู่ สภ.แสมดำ ทั้งสองท่านมีแนวคิดตรงกันว่า ควรที่จะประดับไฟที่สะพานแขวนหลวงปู่สาย เพื่อได้เป็นจุดถ่ายรูปสำหรับนักท่องเที่ยวในเวลากลางคืน

กระผม/อาตมภาพแจ้งทั้งสองท่านไปว่าบอกช้าไป ทางวัดเตรียมงานไว้หมดแล้ว ก็คือเคยประดับไฟในลักษณะไฟราวดวงเล็ก ๆ ที่ระยิบระยับเหมือนกับดวงดาว แต่ว่าลงทุนไปหลายหมื่นบาทแล้วก็ไปไม่รอด เพราะว่าหลอดไฟเสีย คือดับเร็วมาก ถ้าหากว่าดับทีเปลี่ยนทีก็ไม่คุ้ม จึงต้องยกเลิกโครงการไป

คราวนี้พอเห็นท่านตี้ (พระวสุพล อภิปุญฺโญ) กับคณะ ช่วยกันประดับโคมไฟทางด้านถนนหน้าลานธรรมในช่วงที่ผ่านมา กระผม/อาตมภาพเห็นว่าดูดี ก็เลยให้เบิกงบประมาณไปเพื่อจัดทำโคมไฟราว เพื่อประดับสะพานแขวนของเราให้อยู่ในลักษณะเดียวกัน

แล้วท่านนายอำเภอนภเดชก็ปรารภว่า อยากให้มีแหล่งเที่ยวที่เป็นเอกลักษณ์ของทองผาภูมิ แต่ไม่ใช่ที่มั่วสุมอบายมุข ได้คุยกันไปถึงการสร้างในลักษณะตลาดริมฝั่งแควน้อย จะอยู่ในลักษณะของการเป็นตลาดจำหน่ายสินค้า อาจจะมีการละเล่นอะไรทางวัฒนธรรมนิดหน่อย มีอาหารง่าย ๆ ที่ไม่สร้างขยะ อย่างเช่นว่าเช้า ๆ ขึ้นมาก็มี ขนมปัง กาแฟ ไข่คน อะไรระดับนั้น ไว้สำหรับนักท่องเที่ยว