[เถรี]

ความจริงการเป่ายันต์คือบารมีพระพุทธเจ้า ต่อให้ทั่วโลก เราอาราธนาบารมีท่านครอบก็ถึงหมด รับอยู่ตรงไหนก็ได้ แต่ส่วนใหญ่แล้วญาติโยมมักจะต้องมาวัด ถึงจะมั่นใจ หลายท่านรับที่บ้าน มีอาการปรากฏชัดเจนว่าได้รับยันต์แน่นอน แต่ก็ยังมาวัด เป็นเรื่องที่หัวเราะไม่ออกเหมือนกัน

(ถามโยมที่ทำบุญ) ไม่ได้นอนทั้งคืน ตื่นเต้นขนาดนี้เลยหรือ ? หรือว่าตั้งแต่เริ่มรู้ข่าวว่าวัดจะเป่ายันต์ ก็นอนไม่หลับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เดี๋ยววันนี้กลับไปก็สลบไสลไปเลยนะ..!

ขออนุโมทนากับร้านโรงทานทั้งหมด ๓๓ ราย ตอนนี้แพ้พ่ายไปเกินครึ่งแล้ว เตรียมของมาไม่พอ หมดเกลี้ยงตั้งแต่ยกแรก ถ้าไม่เหลืออะไรเลย อย่างน้อยก็ยังมีบะหมี่ผัดของวัดท่าขนุน บิณฑบาตทุกวันอาทิตย์ ได้บะหมี่แห้งมาก็สะสมไว้ เอามาผัดในงานนี้แหละ..!

(โยมอุ้มเด็กมาทำบุญ) กี่เดือนแล้วจ๊ะ ? (๔ เดือนค่ะ) แค่ ๔ เดือนกล้าอุ้มมาด้วย ไม่กลัวติดเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ หรือ ? อาตมาเลี้ยงหลานมา ๓๒ คน เพราะฉะนั้น..ถ้าถามเด็กอายุกี่เดือนนี่ ไม่มีทางถึงปีหรอก เลี้ยงเด็กจนกะอายุออกทุกคน

คราวหน้าโยมที่ถวายน้ำชา อย่าถวายชามะลินะจ๊ะ อาตมาไม่ชอบอะไรที่สับสนปนเป เสียธรรมชาติหมด แล้วไอ้ที่ฉันน้ำชาก็ไม่ใช่ติด หมอเขาบอกให้ฉัน อาตมาเป็นคนเชื่อหมอ หมอบอกอะไรก็ทำอย่างนั้นแหละ

ไปนึกถึงพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านเป็นนักเทศน์ แล้วก็ไม่ทราบว่าอุปาทานหรืออะไร ? ถ้าไม่ได้ฉันน้ำชารู้สึกว่าเสียงไม่ดี เทศน์ไม่คล่อง ไปไหนท่านจึงต้องมีกาน้ำชาไปด้วย มีใบชาของตัวเอง ปรากฏว่าวันนั้นท่านเดินลัดทุ่งจะไปเทศน์ รู้สึกว่ากาน้ำชาหนัก ท่านก็มาคิดว่า "เอ๊ะ.. เราบวชมาเพราะตั้งใจจะละกิเลส อีใบชาแค่นี้ ถ้าละไม่ได้ก็ไม่ควรที่จะบวชละ..!" ว่าแล้วท่านก็โยนโครมทิ้งลงข้างทางไปทั้งกาเลย ตั้งแต่นั้นมา ท่านก็เลิกฉันน้ำชา

อาตมาเองนี่ไม่ได้เลียนปฏิปทาครูบาอาจารย์ ฉันเพราะว่าหมอสั่ง ปกติถ้าหมอไม่สั่งก็ฉันแต่น้ำร้อน ไม่รู้เหมือนกันว่าในชามีสารอะไรสักตัวหนึ่ง ที่ดีต่อร่างกายอาตมภาพก็ไม่รู้ ? หมอบอกว่าดีเราก็ดีด้วย ยี่ห้ออะไรก็ฉันทั้งนั้น..ไม่เลือก แต่ไอ้ชามะลินี่ทนกลิ่นไม่ได้ เขาให้มาก็ฉันนะ แต่ฉันไปก็บ่นในใจไป "จะใส่มะลิมาทำไมวะ..?!"