[เถรี]

ในต่างประเทศเขาสอนให้เด็กเข้าพิพิธภัณฑ์ เพื่อที่จะได้รู้จักรากเหง้าของตัวเอง สอนให้เด็กเข้าห้องสมุด ทั้ง ๆ ที่ค้นข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตได้ เพื่อไม่ให้เด็กมักง่าย ดังนั้น...ต่างประเทศเวลาจะเข้าห้องสมุด จะเห็นเด็ก ๆ ต่อคิวยาวเป็นกิโลเมตร เพื่อที่จะได้ใช้บริการ ไปพิพิธภัณฑ์ก็จะเห็นว่าต้องซื้อตั๋วตามรอบ ถ้าคุณไม่ซื้อตั๋วตามรอบ ก็ต้องไปเสี่ยงดวงว่าจะได้เข้าพร้อมกับใคร ซึ่งน่าจะไม่รู้จักกันเลย

แต่บ้านเราไม่มีจุดนี้ ก็เลยทำให้เด็กรุ่นหลัง ๆ เป็นคนหลักลอย ไม่มีความภูมิใจในชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ไม่มีความภูมิใจในบรรพบุรุษของเราที่เอาเลือดเนื้อและชีวิตทับถม เพื่อให้ได้มาซึ่งแผ่นดินที่อาศัยอยู่ ไม่มีความภูมิใจในศิลปวัฒนธรรมที่ต่างประเทศเขาชื่นชมเรา

เรื่องพวกนี้จะว่าไปแล้ว อาจจะเกี่ยวข้องกับพวกเราน้อย แต่ก็ไม่ใช่..เพราะถ้าหากว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าเขาให้ความสนใจขึ้นมาเมื่อไร เราสามารถที่จะดึงเขาเข้าหาทางธรรมได้ง่ายมาก คุณเห็นความดีของ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์แล้ว เห็นแล้วว่าทำชั่วไปไหน ทำดีไปไหน คราวนี้ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของตนเอง

แต่มั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่า ถ้าวิสัยเดิมมีอยู่ เมื่อมาพบสิ่งทั้งหลายเหล่านี้แล้ว จะจุดประกายเหมือนอย่างกับเพาะเมล็ดพันธุ์ความดีเอาไว้ในใจของเขา ซึ่งจะต้องเกิดดอกออกผล ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ผมอาจจะไม่ได้อยู่ดู แต่มั่นใจว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าเกิดดอกออกผลเมื่อไร จะทำให้ประเทศชาติของเราเจริญมั่นคง เพราะว่าเด็ก ๆ มีพื้นฐานทั้งความรู้ทางโลก และการปฏิบัติทางใจที่สำคัญยิ่งกว่าความรู้ทางโลกอีก ถ้าได้เห็นก็คงเป็นความปลื้มใจส่วนตัว ถ้าไม่ทันเห็น..ก็จะไปรอเชียร์ในวันที่สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เกิดดอกออกผลต่อไป ขอเรียนถวายทุกท่านไว้แต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒๒ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)