พระอาจารย์เล่าว่า "วันก่อนอาตมาโดนนักเลงดีถีบเอา เพราะว่าค้นเบี้ยแก้สารพัดครูบาอาจารย์ เตรียมไว้ให้เขาถ่ายรูปทำทะเบียน เพื่อเอาเข้าพิพิธภัณฑ์วัดท่าขนุน ด้วยความที่ต้องเดินไปเดินมาค้นทั้งในห้อง ค้นทั้งนอกห้อง เพื่อที่จะเอาส่วนที่หลงอยู่ตรงโน้นบ้างตรงนี้บ้างมารวมกัน วางกล่องใส่เบี้ยแก้ไว้กับพื้นก็ยังไม่เท่าไร ไปพลาดตรงที่เดินใกล้ไปหน่อยเดียว ไม่ได้เดินข้ามนะ...แค่เดินเฉียด พอเดินเฉียดเท่านั้นแหละ ปลิวเข้าหาข้างฝาเหมือนกับโดนใครถีบเลย...!
คราวนี้ปลิวเข้าหาข้างฝาจะทำอย่างไร ? เอาหัวไปก่อนก็ซวยตายชัก..! อาตมาต้องรีบหมุนตัวกะว่าจะเอาหลังหรือไหล่เข้าหาข้างฝา ปรากฏว่าเหมือนอย่างกับโดนใครจับดึงไว้ ก็เลยติดอยู่กลางอากาศ คราวนี้ตอนปลิวนั้นไปเต็มที่ แล้วอยู่ ๆ มาหยุดกะทันหัน รู้สึกว่าในตัวเจ็บแปล๊บ เหมือนมีอะไรบางอย่างฉีกหรือขาด..! แสดงว่าตอนโดนนั้นโดนแรงมาก แล้วตอนหยุดก็หยุดกะทันหันมากเกินไป"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-09-2019 เมื่อ 03:21
|