[เถรี]

"อาตมาก็ถือฤกษ์วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๒๙ เริ่มปล่อยชีวิตสัตว์ และปล่อยมาทุกเดือน แต่คราวนี้พอไปตลาดแล้วจะปล่อยตัวสองตัวก็ไม่ได้ เพราะว่าบางทีปลาก็ตาปริบ ๆ ทั้งกะละมัง ก็ใช้วิธีเหมาหมดตลาด ถ้าถามว่าอาตมาปล่อยไปแค่ไหน ? ปล่อยอยู่ ๗ ปี กลายเป็นวังมัจฉาหน้าวัดท่าซุงนั่นแหละ พูดด้วยความภูมิใจว่า วังมัจฉาหน้าวัดท่าซุงเกิดจากการปล่อยปลาของอาตมาคนเดียว นั่นแค่ ๗ ปีเท่านั้น

จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ ไม่เคยเว้นแม้แต่เดือนเดียว แล้วระยะหลัง ๑๐ กว่าปีที่ผ่านมา มีการปล่อยวัวปล่อยควายเพิ่มขึ้น เพราะเห็นว่าควายน้อยลงไปเรื่อย ๆ สมัยอาตมาเด็ก ๆ บ้านนอกต่างจังหวัดเลี้ยงควายกันทุกบ้าน ถึงเวลาจะบวชลูกก็ขายควาย จะแต่งลูกก็ขายควาย สมัยนี้แทบจะหาควายไม่ได้ ก็เลยตั้งใจว่าจะปล่อยควายให้ได้ทุกเดือน แต่ถ้าควายมีน้อย..หาไม่ได้ ก็จะปล่อยวัวแทน มาระยะหลังที่พบส่วนใหญ่เป็นควายจากพม่า ควายบ้านเราเริ่มหายากแล้ว

ดังนั้น...ถ้าหากว่าญาติโยมฟังคำครูบาอาจารย์เป็นคำสั่งก็จะทำตามโดยไม่มีข้อแม้ แต่ถ้าฟังเป็นคำสอนก็ปล่อยผ่านหูไปเรื่อยเปื่อย ครูบาอาจารย์มรณภาพไปหลายรูปแล้ว เราก็ยังอยู่แค่นี้ ความต่างมีอยู่แค่นี้เอง ก็คือสิ่งที่ครูบาอาจารย์สอน อาตมาฟังเป็นว่าท่านสั่งให้ทำ เมื่อท่านสั่งก็ต้องทำ ส่วนโยมฟังเป็นคำสอน ก็เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไปเรื่อย ปีแล้วปีเล่า ไม่ได้อะไรสักที"